ค้นหา

เสวี่ยเหมยฮวา นางเป็นถึงพระธิดาองค์เดียวในฮองเฮา ใยต้องมาจมปลักบุรุษบ้าราคะด้วย!

อัปลักษณ์เเล้วไงเธอไม่เเคร์ ชีวิตคนเรามันมีค่ามากกว่าความสวยความงาม ความสวยก็เหมือนบัตรวีไอพีของชีวิต มันสมองต่างหากละที่คู่ควร

เอะอะก็จะให้บอกรัก .... เอะอะก็จะลากขึ้นเตียง ... ใครจะไปมีอารมณ์ร่วมกับผู้ชายที่ใส่หน้ากากตลอดเวลาแบบนี้ลงได้ไงล่ะ(วะ)คะ

แม้จะมีชีวิตใหม่แล้วแต่เขาก็ยังไม่ปล่อยเธอไป แล้วเธอจะเลือกที่จะหันไปเผชิญหน้าหรือเลือกที่จะหนีไปให้พ้นเขา ปริศนาของเสื้อคุมเปื้อนเลือด และชาติกำเนิดของนางมีความเกี่ยวข้องอะไรกันเเน่

โฉมงามกับเจ้าชายฟิสิซ์ ที่โดนสาปกลายเป็นนกไก่ฟ้าไม่ใช่ล่ะ! ฟินิกซ์ๆ และมาพบกับเด็กน้อยน่ารักจนเกิดความรัก เรื่องราวของคำสาปที่นำพี่ไฟ่ฟ้าไปหาน้องเอสก็ได้เริ่มขึ้น

โฉมงามผู้เร้นกายในอารามเฉินเต้าเพื่อหลีกหนีชะตากรรมอันไม่น่าปรารถนากับคำทำนายที่แม่นยำราวกับตาเห็น ทว่านางมิใช่ร่างทรงเทพดังที่ทุกคนเข้าใจ เป็นเพียงคนจากโลกปัจจุบันที่จดจำประวัติศาสตร์ได้เท่านั้น

มารร้ายอาศัยอยู่ในจวนร้างบนยอดเขาหนาวเหน็บ รอคอยวันหนึ่ง จะมีดรุณีงามมาปลดเปลื้องคำสาป ก่อนที่ดอกท้อดอกสุดท้ายจะร่วงหล่น... "แล้วแม่หญิงอวบอ้วน ขี้ริ้ว ซุ่มซ่าม วัยเลยคานนี่ใครกัน!!"

เมื่อเจ้าชายจอมเสเพลต้องถูกจับหมั้นหมายกับผู้หญิงที่ไม่ได้รัก เขาจึงหาวิถีทางในการยกเลิกการหมั้นหมายนี้ จนได้พบกับ'จูเลีย' หญิงสาวที่สวยที่สุดในจักรวรรดิ

สามปีเป็นฮองเฮาให้ฮ่องเต้ชั่ว ก่อนจะถูกปลดจากตำแหน่งเพราะรังแกสตรีที่เขารัก ถัดจากนั้นนางจึงโบยบินสู่แดนเหนือเพื่อทำการค้า หนึ่งปีต่อมาหอจันทราจึงถือกำเนิดและมีนางนั่งคุมบังเหียนอยู่เบื้องหลัง

เฟยเทียน ด้วยคุณงามความดีจึงแต่งตั้งเจ้าเป็นหวงกุ้ยเฟย!! เสียงนั้นกึกก้องทั่วโถง มือเรียวบางที่เต็มไปด้วยบาดแผลจากศึกกำทวนข้างกาย เงื้อง้างหมายขว้างให้โดนร่างบนบัลลังค์ "ใครจะเป็นเมียแกนะไอ้ลูกหมา?"

โฉมงามที่ถูกชายคนรักหักหลัง นางจต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เขาต้องเจ็บปวดไม่ต่างจากนาง งานนี้นางจำเป็นต้องดึงตัวแม่ท่านทัพกู้ผู้เป็นสามี เพียงในนามเข้ามาเป็นเครื่องมือในการห่ำหันด้วย

ใบหน้าสวยจนดูหยิ่ง เรือนผมสีดำ กับนัยน์ตาสีแดง ผิวขาวเนียนดุจหิมะ ริมฝีปากกรีดตรง ราวกับพระเจ้าบรรจงสร้างขึ้นมา

‘ข้อเท้าสวย’ คำแรกที่เขาเอ่ยทัก... ตามประสาช่างสัก นึกลวดลายที่จะสลักลงบนสรีระงดงาม ‘ถ้าสักตรงนี้คงดูดี’ ...ฮาร์ดเซลล์ชิบหายเลย

รอนแรมพลัดถิ่นจากแผ่นดินเกิด หวังเพียงมีชีวิตอิสระดั่งใจหวัง ทว่าเพียงความใจดีครั้งนั้นทำให้นางเดินเข้าไปในบ่วงรักที่เขามิได้คิดวางล่อสตรีใด เป็นนางที่หวังเป็นจันทราส่องสว่างเบื้องหน้าพญาอินทรี

หยาง หลี่ฮวา ยอดหญิงงามอันดับหนึ่งของหอจันทร์หลบ หอคณิกาชื่อดังของแคว้น หนึ่งนางคณิกา หนึ่งท่านอ๋องผู้สูงศักดิ์ ความต่างทางชนชั้นหากรักกันจะมีผู้ใดเข้าใจ?

เขา บุรุษเหนือบุรุษทั้งมวลที่เลือกหน้าที่มากกว่าสิ่งใด เฉยชากับความรักที่ไม่มีจริง นาง สตรีเหนือสตรีทั้งมวลที่พร่ำบอกรักเขาอยู่ร่ำไป แท้จริงเขาคิดอย่างไร ในใต้หล้านี้ไม่มีผู้ใดรู้ นอกจากตัวเขาเอง..

อ่า โฉมงามกับเจ้าชายอสูรน่ะหรือ ข้าพอได้ยินเรื่องนี้มาบ้างจากแดนไกล เพียงแต่เรื่องราวของข้ามันแตกต่างจากเจ้ามากนัก เจ้าอยากลองฟังหรือ? ย่อมได้ เชิญเข้ามานั่งก่อนสิเจ้า เข้ามาๆ และเรื่องมันมีอยู่ว่า...

เขาอยากเป็นดารา แต่เหมือนไม่มีดวงทางนี้ ออดิชั่นทีไร ก็ไม่ผ่านทุกที จนกระทั่งวันหนึ่งโชคชะตาเล่นตลก ให้เขาต้องสวมบทบาทเป็นเลขาของประธานหนุ่มหล่อโดยต้องไม่ให้ใครจับได้

“ท่านแม่ทัพขอรับ...คาดว่าเป็นนางปีศาจที่ตกจากฟ้าตะวันตก ตามที่ชาวบ้านบอก” ทหารคนสนิทเอ่ยขึ้น “ไม่เป็นไร นำทางเรา” แต่คนเบื้องหน้ากลับยึกยักใบหน้าขึ้นริ้วสีแดง “แต่...ไม่มีผู้ใดกล้าเข้าไปใกล้... เหมือนนาง... เปลือยกาย ขอรับ

"นี่เจ้าเป็นตัวประกันนะ! หัดทำตัวให้เหมือนตัวประกันบ้างสิ" "อ้าวเหรอ...ข้านึกว่าข้าเป็นสามีของเจ้าซะอีก" อ้าวเฮ้ย...ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หน่า......