ค้นหา

“ครับ ผมยังอยู่ที่บริษัทครับ” (ดีมากคุณพีรวิชญ์ จริง ๆ แล้วงานทั้งหมดที่ผมสั่งให้คุณทำวันนี้ .. เป็นของเดือนหน้าน่ะ แต่ก็ดีแล้วทำเสร็จ ๆ ไปเลย ว่าไหม?) “อี!@#$!!!!!!”

“ทำไมมึงถึงเกลียดกู มึงบอกกูมาเลย ตรงๆ ไม่ต้องเกรงใจ เพราะกูก็เกลียดมึง”

ต่อให้มึงเลิกกับแฟนอีกสักกี่คน..มึงก็ไม่มีวันเลิกกับกู

มึงกับกูรู้จักกันมานานแค่ไหนแล้ววะ จำไม่ได้หรอกว่านานแค่ไหน รู้แค่ว่ามึงกลายเป็น พื้นที่พิเศษสำหรับกูไปแล้วว่ะ

ใครๆ ก็ว่าฉันแรง ฉันชอบแย่งผู้ชายของคนอื่น (ทั้งๆ ที่มันไม่จริง) ขอทีเถอะ เมื่อไหร่จะยอมรับกันซะทีว่าฉันไม่ได้ร้าย!

คนเราพอสิ้นหวังก็มักจะหาที่พึ่ง ฉันยอมเป็นคนสุดท้ายที่พี่คิดถึง ในเมื่อพี่เป็นทุกอย่างของฉันมาตลอด ฉันก็อยากลองเป็นทุกอย่างของพี่บ้าง

วิถีผู้ชายเเบดบอยจะหยุดเมื่อเจอคนที่ใช่ เเต่ทำไมคนที่หยุดผมได้ถึงต้องเป็น 'เขา' ด้วยวะ

"นอนไหม? นอนด้วยกัน" "..." "..." "เหอะ" "ไม่หรอ" เหอะไม่รอดสฟหสยมาฝยฟ อ้ากกกกกก

'เพื่อนสนิท' คำจำกัดความสั้นๆที่เข้าใจได้โดยง่าย แต่สำหรับคนสองคนความหมายของมันมีมากกว่านั้นเกินกว่าที่ใครจะเข้าใจนอกจากพวกเขาแค่สองคน #มาร์คมีน

มาร์คมีนคือนิพพาน

ทดลองแต่ง มาร์คมีน ค่ะ เห็นคู่นี้น่ารักดี ชอบ ;) มันเป็นแค่ฟิคอะเนอะ แค่ฟิคจริงๆ อย่าคิดมาก

" ทำไมมึงยังไม่ยอมมีแฟนวะ คนมาชอบมึงก็ตั้งเยอะแยะ " " กูยังอยากอยู่กับเพื่อน ใช้เวลากับเพื่อนมากว่า " " แต่กูว่าเพื่อนที่มึงอยากอยู่ด้วยนี่มีคนเดียวม้างงง " #มาร์คมีน #บันทึกหน้ากลาง

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่เขียนขึ้นโดยสมาชิกวง4soL อ้างอิงจากชีวิตจริงของผู้แต่ง ฝากด้วยเน้ออออ~ :)