ค้นหา

ราวกับเวลาถูกหยุดไว้ ภาพของเขาที่เคลื่อนไหวยังคงติดตรึงตราอยู่ในใจของเธอ "งดงาม..." ทั้งๆที่มีผู้คนกว่ายี่สิบสองคนในสนาม แต่มาซามิก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรเธอถึงมองเพียงแค่เขา 'จิงิริ เฮียวมะ'

หน้าต่าง UI บัดซบที่ทำตามใจตัวเองดันเลือกให้วรีชนสุดเย็นชามาเป็นโฮสต์ของมันเนี่ยนะ!? "...ไม่เห็นเหมือนที่เธอเคยบอกเอาไว้เลย...เมย์" [กำลังทำการเคลื่อนย้าย]

แม้ใครจะบอกว่าโทเงะ ‘ใจดี’ มาก แต่ศัพท์สุดแปลกอย่างชื่อไส้ข้าวปั้นที่ใช้แทนคำพูดก็ทำให้ซาสะไม่ค่อยเข้าใจตัวตนของเขานัก แต่การมาใจดีกับเธอมากเกินไปแบบนี้มันก็ใช่ว่าจะดีหรอกนะ

จุมพิตตรงหลังมือแสดงถึงการยกย่อง ไม่น่าเชื่อว่าฉันคนนี้จะได้รับเกียรติจากหัวหน้าทหารกองกำลังสำรวจด้วย ฉันหวังว่าการตัดสินใจของฉันจะเป็นกำลังให้พวกเขา แต่แล้วฉันกลับถูกหยิกแก้มเบาๆ "ซื่อบื้อจริง..."

ดอกไม้แต่ละดอกที่เธอมอบให้เขาล้วนมีความหมายซ่อนอยู่ ชิซากิไม่รู้ว่าเขาเข้าใจความหมายของพวกมันหรือเปล่า แต่เธออยากบอกความรู้สึกของเธอให้ฮิทสึกายะ โทชิโร่ ได้รับรู้...ก็เท่านั้นเอง

เซย์รินคิดว่าเธอคงจะโดนคำสาปอะไรสักอย่างมาตั้งแต่เกิด ชีวิตของเธอถึงได้มาติดหล่มอยู่กับการตกหลุมรักนายจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ห์อย่างมิยะ อัตสึมุ แบบโงหัวไม่ขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่นั่นล่ะ

“Nice to meet ya! Einstein …has come…“

"ฉันไม่ใช่สุนัข... ที่จะมาดีใจเวลาถูกนายลูบหัวนะ"

“เราสองคนคิดเหมือนกันรึเปล่าครับ ยูเมะจัง” “ผมสามารถคิดว่าเรารักกันได้ไหมครับ”

ทำตัวอย่างกับคนบ้าคำพูดคำจาก็แปลกทำให้ทุกคนต่างพากันส่ายหัวกัน ไม่ว่าคุณจะเป็นใครหากได้ลองโดนดีเข้าไปยังไงก็ต้องมีร้องระงม "รุ่นปาฏิหารย์แล้วไงหนีหมอลำให้พ้นก่อนเถอะน้องแล้วค่อยทำเป็นเก่ง"

เด็กหนุ่มที่ต้องการจะไคว่ขว้าสิ่งที่เขาควรจะได้รับกลับคืนมา หากว่าเขาไม่ได้มัน ก็ไม่มีใครที่จะมีสิทธิ์ได้มัน!

เกิดใหม่ในโลกเกมจีบหนุ่มที่บิดเบี้ยว พ่วงมาด้วยตำแหน่งพี่สาวคนโตของบ้าน " เน่จังคนนี้จะพยายามให้พวกเราโตมาเป็นมิตรกับสังคมให้มากที่สุดนะ...." [ ในระหว่างรีค่ะ คริ้นเกินไรท์รับไม่ได้]

สงสัยท่านแม่คงหน้ามืดตามัวแล้วเผลอไปหยิบผู้ชายคนนี้มาทำผัวจริงๆ นั่นแหล่ะ

นายปฏิเสธฉันไม่ได้หรอก อิโตชิ ริน

ตอนย้ายมาเรียนม.ปลายที่โรงเรียนเนโกมะ โคโตเนะได้เผลอสร้างปัญหาใหญ่ให้ตัวเองอย่างหนึ่ง...นั่นก็คือความจริงที่ว่าดูเหมือนว่าเธอจะถูกแมวดำตะครุบไปตอนไหนก็ไม่รู้เสียแล้ว

การจากลาในครั้งนี้ บางทีอาจจะนำมาสู่การพานพบในครั้งหน้า

เซย์ระไม่แน่ใจเหมือนกันว่าการได้พบกับโกะโจ ซาโตรุเป็นเรื่องโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ รู้ก็แต่เพียงว่าในฤดูใบไม้ร่วงปี2006 ตอนที่เธอและเขาอายุสิบหกปี...ผู้ชายคนนี้ก็ได้เข้ามาเปลี่ยนโลกทั้งใบของเธอเสียแล้ว

ในชีวิตนี้ยูริโกะมีความปราถนาเพียงอย่างเดียวที่อยากให้กลายเป็นความจริง เธอจึงตัดสินใจเดินทางมาที่ญี่ปุ่น แต่ใครจะคิดล่ะว่าการตัดสินใจนี้จะทำให้เธอได้พบกับ'เขา' คนที่จะเข้ามาเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล

"ขอจูบเธอได้ไหม" ในขณะถามนั้น เขายื่นมือมาประคองแก้มนุ่มของโคโตโกะไว้ด้วยปลายนิ้วร้อนผ่าวก่อนริมฝีปากจะทาบลงมาอย่างแผ่วเบา และจูบนั้นนุ่มนวลดั่งแสงจันทร์ที่ทำให้โลกทั้งใบสั่นคลอนจนไร้ซึ่งคำพูดใด...

เขาคือครึ่งปีศาจผู้สืบเชื้อสายมาจากราชินีแห่งเผ่าซัคคิวบัส เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครอบครองผู้เป็นดั่งแสงสว่างของเขา