ค้นหา

ตั้งแต่เล็กจนโต อาเจินใช้ชีวิตด้วยการเอาตัวรอดมาตลอด , แต่ในชีวิตใหม่นี้ นางจะใช้มันเพื่อน้องชาย! "อาเซี่ยน อย่าเก็บของตกพื้นกิน!" เป็นพี่คน นับว่าไม่ง่ายเลยจริงๆ

เว่ยอู๋เซี่ยนที่หายไป ที่โผล่มาคือเซี่ยนเซี่ยนสามขวบ

อยากเก็บแก๊งปรมาจารย์ลัทธิมารไว้เป็นความทรงจำในรูปแบบฟิคสั้น

ทุกวันคือทุกวัน

การพบกันอีกครั้ง เมื่อหลานวั่งจีหายไปจากความทรงจำของเว่ยอู๋เซี่ยน

เมื่อปรมาจารย์อี๋หลิง ได้รับโอกาสให้มาเกิดใหม่ คนรู้จักเก่าในชาติที่แล้วจะจดจำเขาได้หรือไม่ โดยเฉพาะหลานวั่งจี

"ข้าข้ามผ่านชาติภพ ไม่ว่าจะยามก่อนหรือยามนี้ เป็นหลานจ้านหรือหวังอี้ป๋อ ก็ไม่มีสักคราที่ความรู้สึกข้าจะส่งไปถึงหัวใจเจ้า เช่นนั้นก็อย่าได้หาว่าข้าไร้ไมตรี ข้ายินยอมทุกสิ่งเว้นแต่สูญเสียเจ้า"

ปทุมแห่งสกุลเจียง ศิษย์พี่หญิงของเว่ยอู่เซียน เจียงเหยี่ยนหลี่ได้หวนกลับมาอีกครั้ง ในครรภ์ของเว่ยอู่เซี่ยน

เมื่อ 'เว่ยอู๋เซี่ยน' สิ้นชีพลงที่ล่วนจั้งกั่ง เขาไม่เคยคาดคิดว่าตนจะได้กลับมาอีกเป็นครั้งที่ 2 แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในร่างวัยรุ่นของเขาที่กำลังศึกษาอยู่ที่กูซู เขาจึงได้แต่กรีดร้อง

ฟิค+รูป เรื่องปรมาจารย์ลัทธิมาร

จะเป็นอย่างไร หากตระกูลใหญ่หาได้มีเพียงสี่ตระกูลเท่านั้น หากสามพี่น้องตระกูลเจียงยังมีพี่น้องร่วมสาบานอีกคนนึงเล่า แล้วทิศทางของชะตากรรมจะเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่

ครั้งหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิ เราเคยมีชีวิตอยู่ร่วมกันและแยกจาก ยามต่อมาในฤดูหนาวในปีที่สิบหก การรอคอยก็สิ้นสุด เราได้พบกันอีกครั้ง

(โปรเจคแก้บน) ในโลกนี้ พวกเขาไม่ขออะไรมากมาย แค่มี 'สหายรู้ใจชั่วชีวิต' เพียงหนึ่งก็เพียงพอแล้ว พลานวั่งจี x เว่ยอู๋เซี่ยน

ขอกัปตันอวยพรแก่ผู้ศรัทธา ขอให้โชคดีจงสถิตย์อยู่กับเรือของเราทุกลำ

'จนป่านนี้ยังจะแกล้งโง่ ในบางคราหลานจ้านก็อยากจะเอาไหสุรานี้ฟาดหัวคนตรงหน้ายิ่งนัก ไยเวลาที่อยู่ด้วยกันจึงชอบกล่าวถึงบุคคลที่สามร่ำไป'

เมื่อฟ้าได้ประทานโอกาสให้เขาได้กลับมาพบกันอีกครั้ง แต่กลับไม่อาจสัมผัสกันได้ หลานจ้านและเว่ยอิงจะทำเช่นไร