ค้นหานิยาย: ชาติภพ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 5

ในโลกที่มนุษย์ทุกคนเกิดมาพร้อมกับภูติประจำตัว แต่นาง“จ้าวเยว่อิง” บุตรีของหญิงม่ายผู้ซึ่งมีประวัติเป็นมาไม่แน่ชัดแต่มีรูปโฉมงามปานล่มเมือง กลับไม่มีภูติประจำตัวแต่คำถามคือ นางไม่มีภูติจริงๆนะหรือ?

วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป แต่ 'รากรัก' ในหัวใจไม่เคยถูกถอน... เมื่อไพ่กงล้อแห่งโชคชะตาถูกเปิดขึ้นมา ความรักที่อยู่เหนือกาลเวลาจึงกลับมาโลดแล่นอีกครั้ง

องค์ชายลำดับที่เจ็ดแห่งดินแดนสวรรค์เช่นเขาถูกเสด็จแม่ไหว้วานให้มาเฝ้ามองเด็กสาวโลกมนุษย์ราวบุรุษว่างงานผู้หนึ่ง...ชักนำกงล้อแห่งโชคชะตาและพรหมลิขิตให้หมุนย้อนกลับคืน...

เพื่อหลีกเลี่ยงด่านเคราะห์ นางจึงละทิ้งทุกสิ่ง แล้วก้าวเข้าสู่หอลืมชาติ เพื่อตามหาสตรีเจ้าของด้ายแดงเส้นนั้น เขาจึงก้าวเข้าสู่วัฏสงสารอีกครั้ง

“เหตุไฉนตกหล่นไปหนึ่งประการ โทษทัณฑ์ที่เยว่จีหลอกลวงท่านเทพแห่งเหมันต์ให้เข้าใจว่าได้ครอบครองอิสตรีอันสดใสไร้เดียงสา ปราศจากเล่ห์กลมารยาจนท่านเทพผู้เย็นชาผู้นี้ถูกขานว่าหลอมละลายเล่า ควรลงโทษสถานใด ?"

ภารกิจที่ต้องช่วยเหลือวิญญาณตกค้างว่ายากแล้ว ฉไนเลยจะต้องมาพบกับเรื่องราวปวดหัวในรัก จะต้องทำไงในเมื่อฉันเป็นนางฟ้า แต่เขาดันเป็น ผี!!!!

"หากสีกาต้องการหลุดพ้นสีกาต้องไม่ยุ่งเกี่ยวกับความรักใดๆอันนำไปสู่ฉันซู้สาว แล้ววันหนึ่งสิ่งที่สิกาตามหาจะปรากฎ" "ได้..ถ้าเช่นนั้นดิฉันขอสาบานหากดิฉันเกิดไปยุ่งเกี่ยวฉันซู้สาวหรือมีความรักขึ้นมา เพื่อกลับไปเริ่มต้นใหม่อีกครั้งขอให้ดิฉันมีอันเป็นไป!"

หากไม่รักใยต้องมาแกล้งหลอก ให้ช้ำชอกในฤทัยเป็นหนักหนา ข้าขอสาปแช่งองค์เทวา เกิดชาติหน้าแม้ภพใดไร้รักจริง

(ลงให้ทีเดียวจบเลยจ้า เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะคะ) อยู่มาจนจะสามสิบ ก็ยังร้างคู่ ทั้งที่หน้าตาก็เริ่ด แต่พอจะมีความรักกะเขาทั้งที ก็ดันรักวิญญาณซะนี่!!!

รักที่ผิดหวังอย่างรุนแรงนำมาซึ่งความเจ็บแค้นและความตายของผู้หญิง คำสาบานก่อนตายที่คิดว่าคงจะไม่เกิดขึ้นอีกแต่เมื่อกลับมาเกิดใหม่ความรักที่เกี่ยวโยงกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้วทำให้พวกเขาทุกคนได้มาเจอกันอีก

เมื่อวงล้อแห่งการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาได้นำพาเขาผู้ที่ไม่เคยรู้จักคำว่า 'คนรัก' มาพบกับเธอผู้ที่ 'ปิดรับความรู้สึกดีๆ' จากทุกคนที่เข้าหา วงล้อโชคชะตานี้จะหมุนไปในทิศทางใดกันนะ? ร่วมลุ้นไปกับพวกเขากัน

...เธอรอเขามานานแสนนาน รอเพื่อจะได้ทำตามคำสัญญา...

แค่เพียงสายตาที่ทอดผ่าน จะเนิ่นนานผ่านภพ...เราจำได้!!!