เพราะเกิดมาเป็นแฝดน้องที่รูปร่างหน้าตาไม่งามล้ำเฉกเช่นเช่นพี่สาว สิ่งใดที่ข้ากระทำล้วนผิดไปเสียหมด แม้แต่คนที่ข้ารักสุดหัวใจ ยังไม่ยอมเชื่อคำพูดของข้า ข้าเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกินแล้วที่วิ่งตามความรักข

"เขา" คือ บุรุษ ที่ผู้คนกล่าวขานถึง ว่าเป็นคนเลวร้ายจิตใจวิปริต ทว่า ชีวิตที่ใกล้ดับสูญของนาง กลับเป็นเขาที่ช่วยเอาไว้

หนึ่งเด็กน้อยอาภัพผู้มาพร้อมกับความชิงชังใต้หล้า กับอีกหนึ่งพระปิตุลาผู้ซึ่งเย็นชากับคนทั้งโลก โชคชะตานำพาทั้งสองมาเจอกันท่ามกลางเล่ห์กลมากมาย

อุตส่าห์ดีใจที่ตายแล้วได้เกิดใหม่เป็นสตรีงดงามในยุคจีนโบราณความฝันอยากมีผัวของโบ๊ะก็เลยเป็นจริงแต่ผัวที่ไอ้นั่นใช้การไม่ได้มันคืออาร๊ายย!

ชาติที่แล้วนางเป็นฮองเฮาผู้ชั่วช้าที่ผู้คนพากันรังเกียจด่าทอสาปแช่ง ชาตินี้จงอย่าหวังว่านางจะเฉียดใกล้ตำแหน่งนั้นอีก แต่เหตุใดสวรรค์ถึงได้ส่งนางมาพัวพันกับบุรุษตระกูลหมิงเช่นนี้

หลังผ่านความเหน็บหนาวมาหลายร้อยปี เกิดใหม่ครานี้ นางขอแค่ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบ ทว่าใครจะรู้ว่าร่างใหม่ที่นางเข้ามาอยู่กลับไม่ธรรมดาอย่างที่เห็น

พันปีก่อน นางทั้งฆ่าคน วางยา ล่มแคว้น ทว่า พันปีให้หลังกลับต้องกลายมาเป็นมารดาที่ต้องปกป้องบุตรชายคนหนึ่ง หญิงชั่วร้ายเช่นนาง ไหนเลยจะทำได้ มีแต่ต้องส่งเจ้าก้อนแป้งน้อยให้ถึงมือบิดาของเขาเท่านั้น

ตอนเป็นคนอ่านนิยายมันก็สนุกดี แต่พอต้องกลายมาเป็นตัวประกอบที่ชะตาถูกแทรกแซง ข้าสนุกกับมันไม่ลงจริง ๆ

ชีวิตก่อน เพราะข้าโง่เขลาเบาปัญญา เอาแต่ประทินโฉมวิ่งไล่ตามบุรุษ ชีวิตถึงได้มีจุดจบอย่างน่าอนาถ เมื่อสวรรค์ประทานโอกาสที่สองมาให้ ข้าจะไม่ปล่อยให้ตนเองโง่เขลาเช่นเดิมอีก

ด้ายแดงถูกตัดขาด ยวนหยางถูกพรากจาก ชะตาชีวิตถูกผู้อื่นแย่งชิง นางต้องยอมจำนนใช่หรือไม่? ไม่! นางไม่ยินยอม ไม่ยินยอมเป็นอันขาด!

"บางครา สิ่งที่เห็น อาจมิใช่ความจริงเสมอไป" หากมิได้สลับร่างกัน พวกนางคงไม่ได้มองเห็นความจริง

ปีนี้คงเป็นปีอภิมหาซวยของนาง ซวยครั้งที่หนึ่ง คือถูกซื้อตัวไปแต่งงาน ซวยครั้งที่สองคือถูกสามีผู้นั้นหมายหัวคิดสังหารอยู่ตลอด และซวยครั้งที่สามดันบังเอิญไปได้เสียกับเขา เช่นนี้ นางจะรอดกี่ยาม?

หนึ่งคุณหนูผู้มีชีวิตสุดแสนจะรันทด กับ เหรียญหนึ่งเหวิน และอีกหนึ่งฆาตกรโรคจิต

ในเมื่อเป็นคนดีแล้วต้องถูกรังแก นางก็ขอเป็นคนเลวก็แล้วกัน

การเป็นฮูหยินนั้นไม่ง่ายดายเลยจริงๆ

ร่างกายถูกขโมย วาสนาถูกสับเปลี่ยน ชีวิตถูกแย่งชิง ซ้ำยังต้องมาทนมองร่างกายที่เป็นของตนแต่ไม่ใช่ของตนได้รับการพะเน้าพะนอเอาอกเอาใจจากชายคนรัก เช่นนี้ เกรงว่าตายทั้งเป็นยังน้อยเกินไป

ชาติก่อนข้าอุตส่าห์ไม่ทำร้ายคนบริสุทธิ์ แต่พวกเจ้ากลับไม่ยอมละเว้นข้า ชาตินี้อย่าหวังว่าข้าจะละเว้นผู้ใด

หากจะกล่าวถึงบุรุษไร้ใจในใต้หล้า ถ้าคนผู้นั้นเป็นที่สอง คงไม่มีที่หนึ่ง นางหวังเพียงจะไม่ข้องเกี่ยวกับเขา ทว่าสวรรค์ช่างเอ็นดูนางอย่างเหลือล้น เพียงค่ำคืนแรกในวังหลังก็ต้องมาถูกเขาโอบกอดเสียแล้ว

ความเหงา สามารถทำให้คนเราจินตนาการไปได้ร้อยแปดพันเก้า หรือแม้แต่ทำอะไรสุดโต่งเพื่อให้ชีวิตมีสีสัน และเธอทำมันในคืนนั้น

เพราะความรักอันไร้ค่า ข้าต้องกลายเป็นคนมีจิตใจชั่วร้าย ทำให้ครอบครัวต้องล่มสลาย ในเมื่อสวรรค์มอบโอกาสครั้งที่สองมาให้ ข้าจะไม่ขอกลับไปเป็นอย่างเดิมอีก