เป็นคุณหนูคุณสวยและรวยมากอยู่ดีๆ ไหงเผลอลืมหายใจไปวูบเดียว เธอถึงกลายมาเป็นสาวกำพร้าไม่พอยังกลายมาเป็นเมียมาเฟียที่พ่อสามีไม่ปลื้มเสียได้ ไม่ปลื้มขนาดที่เอะอะฆ่า เอะต้องตาย คนสวยเซ็งมาก!

แรกพบหน้าบุรุษผู้นั้นชิงชังไม่เคยยอมรับนางเป็นภรรยาของเขาแต่เมื่อนางเรียกร้องใบหย่าเหตุใดจึงยากนักที่จะยอมเขียนให้ ไม่เคยรักกันก็เพียงปล่อยนางไปต่างคนต่างเริ่มต้นชีวิตใหม่เหตุใดเขาจึงไม่เข้าใจเล่า?!

‘ท่านรักข้าหรือไม่นั้นไม่สำคัญขอเพียงแต่งกับท่านแล้วข้ากลายเป็นสตรีที่มีเกียรติที่สุดในต้าเว่ยเพราะเช่นนี้ข้าจึงมีอำนาจชี้เป็นชี้ตายผู้ใดก็ได้’ความรักบัดซบนางไม่ต้องการฐานะฮองเฮาเท่านั้นที่ยากครอบครอง

เฉินเพ่ยอวี้คือนางร้ายเกรดบีปี2568ที่อยากมีวาสนาเป็นปลาเค็ม ใครจะคาด วันหนึ่งเธอจะตายเพราะอุบัติเหตุแล้วมาโผล่ในปี2533ในร่างของลู่หลันถิงตัวซวยแห่งบ้านลู่ ไหนละชีวิตปลาเค็มที่เธอใฝ่ฝัน!

กว่าจะรู้ว่านางมีค่าและคู่ควรกับตนก็สายเสียแล้ว หลินหลีฮัวจากไปแล้ว คิดเสียใจอยากได้นางกลับคืนยังจะทันหรือไม่ ชายาของข้าได้โปรดหวนคืน ทว่านางเป็นสตรีเช่นไร หลินหลีฮัวไม่ใช่พวกหวนคืนโดยง่าย!

ให้นางรอ นางก็รอด้วยใจภักดี แต่ครบสามปี เขายอมแต่งนางให้นางก็จจริงแต่พอถึงยามเข้าหอเขากลับให้สตรีในความลับมายกน้ำชาพร้อมกับบุตรชายหนึ่งคนให้นางรับเป็นบุตรในอุทรนี่มันอันใดกัน?! สามปีของนางสูญเปล่าหรือ

แต่งงานมา4ปีและเป็น4ปีที่ฉู่ไฉ่เว่ยนั้นไม่เคยพบหน้าสามีหนุนดวงของตนเองเลย มีแค้นต้องชำระ บุญคุณมีต้องรีบทดแทน ดังนั้นสามีหนุนดวงนี้หมดประโยชน์ยังจะเก็บเอาไว้ทำผักอันใด หย่าเสียให้มันจบๆกัน ไปเถอะ!!!

เขาคือคนในความฝันซ้ำซากของนางทั้งมีใจเหี้ยมกักขังนางในห้องเก็บฟืนในฤดูฝนจนงูกัดเกือบตายไหนจะถีบนางตกน้ำยังขับไล่นางลงจากรถม้าให้เดินฝ่าหิมะนางจึงหลบหนีไม่อยากพบหน้าแต่เวรกรรมแท้ฮ่องเต้มีสมรสพระราชทาน

ตัดใจแล้วหลี่หมิ่นถังคนนี้ย่อมไม่คิดจะหวนคืน ถึงเคยรักมากเพียงใด แต่ยาวนานสองปีที่ทุ่มเทมันมากเกินไป ชีวิตคนเราแสนสั้น นางจะไม่หวนคืนไปจมอยู่ในกองทุกข์และสามีที่เห็นนางเป็นเพียงเงาของสตรีอื่นเด็ดขาด!

จากท่านหญิงสูงศักดิ์ต้องกลายมาเป็นเด็กสาวบ้านป่าฐานะยากจนแถมยังเป็นกำพร้า แรกเริ่มหลัวจืออจื่อที่มาเกิดใหม่ในร่างของหลินหลีฮวาก็คิดว่าตนเองจะใช้ชีวิตให้ดีไม่คิดว่าสุดท้ายพอนางตัดสินใจแต่งงานจะพบหายนะ!

เพราะฤทธิ์น้ำเมา หรืออาจเป็นความเจ้าเล่ห์ของคน ไม่ก็อาจเป็นชะตากลั่นแกล้ง แต่จะเพราะอะไรวันนี้เจียงเพ่ยเพ่ยก็กลายเป็นภรรยาของเฉินกลัวจ้านไปแล้ว

รักเท่าใดยามแค้นใจกลับมากกว่า คำนี้เจี่ยอวี้หลันซาบซึ้งแล้วว่าไม่เกินจริง อดีตนางเคยรักบุรุษผู้นั้นมากเพียงใด ในวันที่ความจริงหลายอย่างกระจ่างชัดเจน ที่เคยรักมากเพียงใดกลับแค้นใจยิ่งกว่า!!

หากเจ้าฝันซ้ำซาก ว่าถูกสวามีสุดที่รักสังหารอย่างโหดเหี้ยมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนแยกไม่ออกว่าฝันหรือจริง เจ้ายังจะแต่งงานกับบุรุษผู้นั้นอยู่อีกหรือไม่? ผู้หนึ่งก็โหดผู้หนึ่งก็เหี้ยมข้าไม่เลือกสักคนได้หรือไม่

“ชาติหนึ่ง ข้าเลือกเขา… แต่เขากลับเลือก นังบัวขาวต่ำช้า และลูกของชายชู้เคียงข้าง! ส่วนข้ากับลูกในครรภ์แท้ๆของเขา กลับถูกฝังทั้งเป็นโดยมิใยดี” ชาติใหม่ ข้าจะเปลี่ยนสามี!

หมูก็ต้องเลี้ยง ผักก็ต้องดูแล แล้วพ่อสามีตัวดีกลับเอาแต่ใจโวยวายแต่จะให้รับใช้ เอะอะก็เรียกหา ไหนบอกไม่เต็มใจรับเธอเป็นภรรยาไงเล่า?! ไม่ยอมรับกับผีนะสิ!

พิมพ์ดาวเดิมทีเธอเป็นเดอะแบกของครอบครัว จนมีหลายครั้งที่คิดว่าตนเองอยากใช้ชีวิตเหมือนนางเอกนิยาย วาสนาดี มีสามีเลี้ยง ใครจะคาดเธอดันตายแล้วทะลุมิติจริง แรกเริ่มเหมือนจะวาสนาดีเป็นปลาเค็ม อู้งานไปวันๆ