ราพณ์ ตายไปพร้อมความแค้นในวัยสามสิบเอ็ดปี ต่อหน้าคนที่เขาทั้งรักทั้งเกลียดจนสุดหัวใจอย่าง 'ราม' ก่อนจะพบว่าตนได้ย้อนเวลามาเป็นตัวเองในวัยสิบเก้าอีกครั้ง พร้อมความทรงจำทั้งหมด!!

ผมไม่เคยศรัทธาในความรัก แม้แต่ตอนนี้...ผมก็ไม่เชื่อ แต่ที่ผมรักคุณมาจนตอนนี้ นั่นก็เพราะ...ผมเชื่อในคุณ ผมศรัทธาในรักของคุณ

ผม...มันก็แค่ตัวร้าย ส่วนเขา... ก็ไม่ต่างจากผู้ลงทัณฑ์ ผู้ที่กักขังผมไว้ด้วยพันธนาการที่ผมไม่สามารถหลุดพ้น...หากยังมีลมหายใจ

The Fairy Tale แปลได้สองความหมายคือ ‘เทพนิยาย’ และ ‘เรื่องแหกตา ลวงโลก’ ก็เหมือนกับชีวิตของผมที่ผกผันจนเหมือนดั่งเทพนิยาย แต่แม่ง...ดันเสือกเป็นนิยายลวงโลกนี่สิ!

เมื่อสามารถจับมือกันก้าวข้ามทุกอุปสรรคได้ ที่พำนักสุดท้ายของสองหัวใจก็คือวิมานแห่งรักนิรันดร์

เมื่ออดีตดาราตกอับกลับถูกโชคชะตาบังคับให้ต้องมาเจอกับมาเฟียใหญ่ผู้เข้ามาถือสิทธิ์ในชีวิต บดินทร์จึงต้องพยายามดิ้นรนให้มีชีวิตรอดเหนือผู้คนในโลกมาเฟียนี้ให้ได้!

เมื่อวันแห่งโชคชะตามาถึง ในที่สุดการล่าล้างระหว่างวิษธรเลือดแท้กับลาสบอสอย่างพงศธรจึงเริ่มขึ้น

หงส์เงาคือนามที่จื้อหลินได้รับหลังจากที่ต้องเป็นตัวแทนของพี่สาวที่ตายไป เพราะความรักมากล้นที่มอบให้แก่คนที่เป็นเจ้าของชีวิต แม้ถูกทำให้อยู่ในเงื้อมเงาของคนอื่นเขาก็ฝืนทนได้ทั้งนั้น

เขาคือผู้สาปสรรที่อวตารมาเกิดใหม่ในดงศัตรูจึงจำต้องอยู่ในร่างไอ้กาก แต่ดันจับพลัดจับผลูถูกไอ้บ้านั่นผูกพันธะ บ้าเอ้ย! เอาชีวิตอันสงบสุขของกูคืนมา!!!