แด่ความรักที่ถูกพลัดพราก เขาสาปแช่งและสาบาน หากมีโลกหน้าและความตายฉันจะรออยู่เพื่อฆ่าพวกแก ฉีกทึ้งเนื้อพวกแกเป็นชิ้น ควักลูกตา แยกแขนขา จ้วงแทงและเผาไหม้จนกว่าร่างกายและวิญญาณพวกแกจะเละเป็นจุล!
ลี่จูบีบขย้ำปลายหางยืดหยุ่น หนังหุ้มเกล็ดอ่อนเรียงตัวแวววาวสีน้ำตาลทอง กล้ามเนื้อคุณอัดแน่นพลังระเบิด หางกิ้งก่าหยาบแข็ง ครีบแหลมหุบคมเรียงระนาบอย่างซื่อสัตย์เพื่อเขาเสมอ
“ปล่อยผมไป!” สองร่างกลิ้งไปบนเตียงเปียก เซี่ยจินถีบเท้าคลานหนีสุดใจ เขารับไม่ไหว เขารังเกียจของเหลวไม่จบสิ้นของไอ้คนบ้ากาม วิปริตทางเพศ จับอ้าเขาออกราวกับตุ๊กตาบิดเบี้ยว!
อู๋ชูทำความสะอาดร่างเขา วางเขาในโลงไม้หอมขาวสะอาด กระซิบรักกับร่างเน่าของเขา คำรักและน้ำตา ความหดหู่หนักหมื่นชั่งบนบ่ากว้าง ได้เห็นอาห้าล้างแค้นแทนเขา ทรุดลงเพื่อเขา ได้เห็นสิ่งมีค่าในเวลาที่สายเกินไป
“พี่ฟง” อี๋นั่วฝันเห็นชาติก่อน ในฝันพี่ฟงจูบหอมเขาทั้งตัว รักเขา กอดเขาแนบชิด เขาบีบผิวสีเทาเรียบตึงของราชาซอมบี้ สะอื้นใต้แรงคำรามกัดกินทั้งกายใจ เขาเป็นของพี่ฟงทั้งหมด
มันคือเจตะกำเนิดใหม่ แรงอาฆาตลอยวนรอบตัว วิญญาณเฮี้ยนทวงร่างจากซากเน่า ก่อเป็นโถบรรจุแค้น
น่าน นารีญา เนเฟซ นารีผลสุดท้าย กับคุณปฏิมากรรมน้ำแข็งในโลกสันทราย เครื่องจักรสมบูรณ์แบบที่แฝงความก้าวร้าวเบาๆในวันธรรมดา และหนักหนาในวันพิเศษ
3 หัวใจ 9 สมอง 8 หนวด ไม่มีกระดูก อำพรางตัวได้ สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่จัดว่าเฉลียวฉลาดที่สุดในโลก เรียกหมึกสายหรือหมึกยักษ์
ในยุคแห่งความก้าวหน้าในทุกด้าน น้อง หรือคุณชายนิตินัย เด็กชายเชื้อชายฮินดี้ เจ้าชายหัวผักกาดผู้ถูกครอบครัวทอดทิ้งในโลกความเป็นจริง เขานอนเป็นผักนาน18ปี ก่อนจะคืนชีพอีกครั้งในโลกใบใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม
เจียวหัว คุณชายพอร์ซเลนรสนม ผมยาว ดวงตาสีเกาลัดผู้เกลียดชีวิต เกลียดตัวเอง เขาเสียใจในวันใกล้ตาย เขาจำได้ว่าตัวเองหลับเฮือกสุดท้าย พอลืมตาก็อยู่ที่นี่ เกิดใหม่ในตอนที่เรากำลังร้าวฉานได้ที่ ปี 2041
"ผมขอโทษ" ฟางเฉากำลังจะตาย คาวเลือดไหลออกจมูกปาก อวัยวะภายในแตกเสียหาย สมองเขาบวมขึ้นเรื่อยๆ จมูกเริ่มได้กลิ่นไหม้ ห้วงคำนึงสุดท้ายเขานึกถึงชายในสุสานขังอสูร คนรักที่คว้าไว้ไม่ได้
ปี 3060 ปฏิทินยุคดวงดาว ฐานยูนิคอนเอ็นเตอร์ไพรส์ เซี่ยหยูจิ่ว คนเดินดินธรรมดากับยีนเกินค่าวัด พิกัดความเข้ากันได้ 100% กระเซ็นกลิ่นชาซ่านแหลมกลืนกินสติบอสหยาง
หนานมี่ผีร้ายดวงตากลวงโบ๋ดำมืด ซัดความคั่งแค้นบนถนนคนตาย เขาคำรามโหยหวนพุ่งชนวิญญาณมากมายแตกกระเจิง เขาสร้างปัญหา กรีดร้องน้ำตาเป็นสายเลือด ใช้ออร่ารอบตัวสีขาวพร่างทำลายได้แม้แต่ระบบเพื่อกลับสู่อดีต
เซี่ยหยูชิง นายน้อยสำนักกระบี่ สู่ตำแหน่งหวางโฮ่วจอมมาร เขาขึ้นเกี้ยวแต่งงานเพื่อสัญญาสงบศึกสองเผ่าพันธุ์ รับบทหวางโฮ่วห้าปี มอบร่างกายโดยใจไม่จำนน เขาชิงชังเผ่ามาร หยามเหยียด และฆ่าจอมมาร!
ปีนั้นเขาเตลิดจากสรวงสวรรค์แล้วไปวิ่งบนดินขรุขระเพื่อจูบเสรีภาพอนาถาให้พ่อแม่เป็นห่วง จากนั้นซมซานกลับมาพร้อมร่างง่อยไร้ประโยชน์ โดยคนดูแลเขาคือสามีที่เขาเคยบ่น ด่าแช่ง และเกลียดชัง
ทันทีที่ระบบส่งเฟยอวี่ย้อนกลับไป 12 ปีก่อนบนถนนแตกสลายเส้นแรก รอยยิ้มเกอตัวน้อยก็เต็มไปด้วยความเย้ายวนและอาฆาตแค้น เต็มเปี่ยมออร่าฆาตกรรมเพราะเขาคือตัวประกอบบัค สมองรักของวายร้าย!
ผ้าห่มสะบัดเปิด รอยแดงขึ้นปื้นรอบเอวขาวบางกว้างประหนึ่งวงแหวนดาวเสาร์ รอยเงื้อมมือเหล่านี้ได้มาระหว่างเขาประพฤติน่าอายกับอวัยวะใต้สะดือ ลากลามไปถึงปื้นแดงรอบร่องก้นกลมเด้ง กับรอยดูดบนเม็ดทับทิมเห่อบวม
เจียวหย่งสบายไปทั้งตัวในอ้อมแขนเหมือนฝัน กลิ่นทางเพศและรสยาอมตะหลอมรวมเป็นหนึ่ง จากนั้นผสานเข้ากับลมหายใจเสือขาว ปลุกเร้าให้เขาเคลิบเคลิ้มเป็นงูอิ่มเต็มแก่
สีผมเขาสะอาดขาวราวหิมะยาวถึงข้อเท้า นัยน์ตาหงส์สาเรียวแคบสีขาวตัดดำชัดเจนแฝงประกายเด็ดขาดและเย่อหยิ่ง ออร่ารอบกายทอแสงสีฟ้าใสดูสูงส่งและหนาวเหน็บ มือเท้าประดับจะงอยเล็บกระดูกแหลมคมอันตรายถึงตายติดตัว!
เพลเนตทึ้งเปียดำ คลายปมผมยาวสยายห่มร่าง กอดคว้าเจ้าของโครงสร้างสูงกำยำไว้เต็มสองแขน เอวบอบบางสะท้านลอยทุกจังหวะกระทุ้งสูงของคนที่ยืนพื้น เริงรักหนูติดผนังดำมืดไม่ออมแรง!
