วีรบุรุษยากจะผ่านด่านสาวงาม แล้ววีรสตรีเช่นนางจะผ่านด่านชายงามไปได้อย่างไร ในเมื่อพวกเขาทั้งสองรูปงามน่าทะนุถนอมไม่ต่างกัน!

นางไม่ได้คาดหวังว่าผู้เป็นสามีจะรักใคร่เอ็นดู ยังคิดด้วยซ้ำว่าถ้าเขารังเกียจจนไม่แตะต้องนางได้ก็ยิ่งดี ยามขอแยกทางไปเริ่มต้นชีวิตใหม่จะได้ไม่ต้องมีเรื่องใดให้รู้สึกอาลัยอาวรณ์อีก...

‘ความตาย’ อาจเป็นจุดจบของใครหลายๆ คน ทว่าสำหรับนางแล้ว มันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น

เลือดต้องล้างด้วยเลือด น้ำตาแลกด้วยน้ำตา ข้าจะทำให้พวกเจ้ารู้ซึ้งว่า "อยู่มิสู้ตาย" นั้นเป็นเช่นไร

โรคประหลาดที่อ๋องปีศาจเป็น มีเพียงนางเท่านั้นที่สามารถรักษาได้ เขาจึงจำต้องเก็บนางไว้ข้างกายในฐานะพระชายา "่ข้าไม่มีวันแต่งให้ท่าน" "เสียใจด้วยนางมารน้อย...เจ้าไม่มีสิทธิ์เลือก"

บุรุษเช่นเขามิได้มีหัวใจไว้เพื่อ 'รัก' หากนางเป็นดั่งเปลวไฟที่จะหลอมละลายหัวใจเย็นชาดุจน้ำแข็งให้กลับมาเต้นแรงได้อีกครั้ง...

สตรีบรรณาการเช่นนางไหนเลยจะกล้าคาดหวังรักแท้จากผู้เป็นสามี อย่างดีนางก็เป็นได้เพียงหมากบนกระดานตัวหนึ่ง...

เพราะกำพร้าพี่ชายกะทันหัน 'ไป๋ชิง' จึงจับพลัดจับผลูกลายเป็นน้องสาวของจอมทัพไร้พ่ายผู้เย็นชาและเผด็จการ อยู่ใกล้แล้วชวนให้อึดอัด แต่เอาเถิด จวนแม่ทัพหลังนี้อย่างดีนางก็รั้งอยู่ไม่กี่วัน ดังนั้นนางจะทน!

เรื่องราวของ ‘หลันซี’ วิญญาณเด็กสาวยุคโบราณที่ข้ามผ่านกาลเวลานับพันปีมาอยู่ในร่างของ ‘คุณหมอหลัน’ หมอสูติฯ บ้างานที่แก่กว่าเธอเกือบยี่สิบปี แถมยังหัวล้านเป็นแม่ชีอีกต่างหาก!

ผมไม่รับเงิน หมอเลี้ยงข้าวผมมื้อหนึ่งก็พอ

ทางใครทางมันแล้วกันนะคะคุณหมอ หยิ่งขนาดนี้ก็อยู่บนหิ้งต่อไปเถอะค่ะ ไว้ว่าง ๆ จะหาน้ำแดงมาถวาย

จีบเขา? บ้าเหรอ ใครจะกล้า ดุดันไม่เกรงใจใครเบอร์นั้น เวลาอยู่ใกล้ๆ จะห้ามไม่ให้ใจสั่นยังไงก่อนนนน

'ห้ามล้ำเส้น ห้ามคิดเกินเลย ห้ามแสดงท่าทีเฉกเช่นคนรัก' หน้าที่ของเขาคือร่วมผสานหยินหยางกับนางเท่านั้น เพ้ย! นี่จะต่างอะไรกับตุ๊กตาระบายความใคร่เล่า

เดิมทีหอคณิกาควรเป็นสถานที่ให้ความเริงรมย์ แต่หอเจียวอวี่แห่งนี้กลับมีคนมาตายติดๆ กันถึงสองศพ อืม...นับว่าไม่ธรรมดา

คังหร่วน คือนามของผู้มีพระคุณที่เผยซิงอีคารวะเป็นอาจารย์ นางใช้ความเป็นศิษย์ตามติดเขารักษาผูู้คนไปทั่วหล้า โดยที่เขาไม่รู้ตัวแม้แต่น้อยว่าศิษย์อย่างนางคิดจะจับอาจารย์กินอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน!

เมื่อแพทย์หญิงสุดมั่นข้ามเวลาไปไกลถึงสมัยร.๓ ความอลหม่านวุ่นวายจึงบังเกิด พร้อมกับความรักที่มาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว!

ของของฉัน...ถ้าฉันไม่อนุญาต หมาตัวไหนก็ไม่มีสิทธิ์ ถ้ามอง...ฉันจะควักลูกตา ถ้าแตะ...ฉันจะตัดมือมันทิ้ง

อย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน เพราะผมไม่อ่อนโยน

อาจารย์หมอคนนี้เพี้ยนรึเปล่า อยู่ดีๆ มาชวนผูกปิ่นโต เดี๋ยวแม่ก็จระเข้ฟาดหางเข้าให้! หืม ว่าไงนะ อ๋อ...ปิ่นโตกับข้าว จ้างแพงอีกต่างหาก โอเค ดีล!

กฎเหล็กของเขาคือห้ามเอาเลขาทำแฟน ยกเว้นยัยแว่นคนนี้ที่เขาจะจับเธอมาทำเมีย!