หากคิดว่าข้าโง่งมนัก อย่าหลวมตัวมาคลั่งรักก็แล้วกัน!

ข้าเป็นแค่ชายาของชินอ๋องพิการผู้หนึ่ง... แต่หลายคนกลับกล่าวขานว่าข้ามีหัตถ์เทวะ ทั้งที่จริงแล้ว ข้าคือหมอหญิงธรรมดาที่หลงยุคมาต่างหากเล่า... หรือจะเป็นเพราะผีเฒ่าชินแส ตนนั้น... ที่ล่อลวงข้า....

“เจ้าคนหน้าหนา!” นางโต้กลับเสียงกร้าว แต่เขากลับตอบกลับอย่างคนเลือดเย็น “เหมาะสมกับสตรีไร้ยางอายอย่างเจ้านักแล้ว”

ง่ายเสียยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ เพียงพริบตาเดียวร่างหนากำยำอันเต็มไปด้วยมัดกล้ามนูนสวยของเขา ก็ตกอยู่ใต้อาณัติของนางแล้วในทันที...

หลิว ซือเยว่ อดีตนางมารไร้ใจผู้สิ้นชีพ กลับตื่นขึ้นในร่าง เหยาเยวี่ยน คุณหนูผอมซีดที่กำลังจะถูกส่งไปเป็นพระชายาของ อ๋องฮั่น ผู้ถูกสาปให้แพ้สตรี

หลิว ซือเยว่ อดีตนางมารไร้ใจผู้สิ้นชีพ กลับตื่นขึ้นในร่าง เหยาเยวี่ยน คุณหนูผอมซีดที่กำลังจะถูกส่งไปเป็นพระชายาของ อ๋องฮั่น ผู้ถูกสาปให้แพ้สตรี

เพ่ยอิงให้นึกหวั่นเกรง หากคนตรงหน้าเป็นคนที่นางหลงเพ้อละเมอหา เช่นนี้แล้วเกรงว่าสัญชาตญาณของนักฆ่า...คงถึงคราวสิ้นสุดลง

แน่ละว่าข้าย้อนเวลามาอยู่ในยุคที่ทำให้ข้านั้นสับสนนัก เมื่อข้าประจักษ์แล้วว่าต้องดำรงชีวิตอยู่ในร่างของสตรีผู้อาภัพ ข้าก็จักทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชีวิตรอด รอดแล้วก็ต้องรวย รวยแล้ว ก็ต้องมีอำนาจ นะสิ!

‘เส้นทางความรักในวัยเยาว์ส่งกลิ่นหอมโชย เหมยเขียวม้าไม้ไผ่ ยังคงประทับติดตรึงอยู่ในใจเหตุใดเจ้าลืมเลือน...’ /// เรื่องนี้ผู้เขียนลงเป็นรูปแบบ Ebook ที่เด็กดี และ วางแผงไว้ในราคาเบาหวิว มาอ่านกันนะคะ

เคยคิดว่าเป็นรักข้างเดียวมาโดยตลอด แต่เมื่อถึงวันที่ต้องจาก...กลับเพิ่งได้รู้ว่า "เราสองคนใจตรงกัน"

เพราะรูปหน้าสมบูรณ์พร้อมเช่นนี้ของเขา จึงทำให้สาริกาเผลอลืมตัวไปชั่วขณะ...

เมื่อสถานะของตนเองเริ่มสั่นคลอน นางจำจะต้องลุกขึ้นสู้ เพื่อเอาตัวรอด...

ก็ว่าจะไม่รัก...ไฉนเลยกลับเฝ้าแต่คิดถึงคนึงหา ทุกค่ำเช้าปราถนาเพียงพานพบประสบพักตร์แต่เพียงดวงหน้าหล่อเหลาของบุรุษนัยน์ตาสีแปลกผู้นั้น...

แม่ทัพหนุ่มมองหน้านางด้วยสายตาลึกซึ้ง ดวงหน้าหล่อเหลาไร้เคราหนวดยาว ค่อยๆ แนบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากอวบอิ่มของคนตรงหน้า ความละโมบทำให้เขา**อุ่นร้อน ตวัด**ตักตวงน้ำหวานจากเรียวลิ้นเล็กอย่างคน**กระหาย

ร่างอรชรตกลงไปอยู่บนตักแกร่งด้วยการกอดเหวี่ยงเพียงครั้งเดียวของเขาเสียแล้ว.... ด้วยความสวยอันทรงเสน่ห์ ทำให้ลำกายแกร่ง ของจิ้งอ๋องถึงกับร้อนผ่าวไปทั่ว

เวลานี้นางเอาแต่ร้องไห้คร่ำครวนอยู่ราวครึ่งค่อนวัน นึกเสียดายความเยาว์วัย และชีวิตสดใสที่เคยวาดฝันหลายสิ่งหลายอย่างเอาไว้ บัดนี้แม้แต่ลมหายใจก็กลับถูกปล้นชิง

นางเคยเป็นองค์หญิงสูงศักดิ์ ที่ยามนี้มีชีวิตอยู่ใต้อาณัติขององค์จักรพรรดิสวมหน้ากากมังกรเท่านั้น เป็นคณิกาต้องห้ามส่วนพระองค์ แม้ไม่ต้องรองรับอารมณ์ชายใด นอกจากจากเขา ...

นางหลงรักเขา ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาเป็นบุรุษผู้ชื่นชมที่จะเด็ดดมเพียงบุปผามีตำหนิเท่านั้น... ปล่อยอ่านฟรี 24 ชั่วโมง ติดเหรียญหลังจากอัพครบเวลา - ไรท์อัพจนจบ-เว้นตอนที่มีเนื้อหาสุ่มเสี่ยงเท่านั้น