“เพราะรักจึงยอมจนตัวตาย ชาตินี้เกิดใหม่ขอไม่รักใครนอกจากตัวเอง ดังนั้นหย่าให้ฉันซ่ะ!! ท่านนายพล”

ความรักที่ข้ามีต่อเจ้ามันมากมายจนทำให้ข้าทำผิดไม่สนว่าเจ้าเป็นของผู้ใด เมื่อข้าต้องการเจ้าต้องอยู่เคียงข้างเสมอ สายตาของเจ้าหัวใจของเจ้าข้าจะทำให้เจ้าลืมคนเก่าเสียให้หมดมีเพียงแค่ข้า

"ลงชื่อในใบหย่าให้ฉัน แล้วฉันจะออกไปจากบ้านถังโดยไม่เอาอะไรติดตัวไปสักชิ้นเดียว ตอนนี้หัวใจของฉันไม่มีคุณอีกต่อไป ... " "ไม่มีทางต่อให้เธอไม่รักก็ต้องทนอยู่จนกว่าฉันจะพอใจในสิ่งที่เธอทำกับซินอี๋"

ชีวิตเดิมบัดซบอยู่แล้ว ไฉนสววรค์ยังส่งมาให้อยู่ในร่างของหญิงสาวที่ต้องแต่งเข้าจวนชินอ๋องตัวร้ายอย่างไม่มีทางขัดขืน เขาได้ฉายาว่าเป็นชายมักมากในกาม มัวเมาในอำนาจวัน ๆ เอาแต่เข้าหอนางโลม

"หากท่านรักข้า จงปล่อยข้าไปเสียเถอะเพคะข้าไม่อยากที่จะเจ็บปวดเช่นดังอดีตที่ผ่านมา" น้ำตาไหลรินร่วงหล่นน้ำเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความเจ็บปวดปานจะขาดใจบอกบุรุษที่อยู่ตรงหน้าให้ได้รับรู้...

ข้าจะไม่ยอมให้ผู้ใดมาทำร้ายข้าได้อีก ร้ายมาข้าก็จะร้ายกลับเตรียมรับมือจากข้าได้เลย

ชีวิตพลิกผันได้เข้ามาเป็นชายาขององค์ชายอัปลักษณ์ แต่เมื่อเข้ามาอยู่วังหลังทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นดั่งที่นางคิดไว้

"แม้ว่าองค์ชายจะได้กายหม่อมฉัน แต่ท่านไม่มีทางได้หัวใจ" "ทั้ง ๆ ที่เจ้าเป็นพระชายาของข้าแต่เจ้ายังหวนคิดถึงบุรุษอื่นเช่นนั้นหรือ?หึ ข้าจะทำให้เจ้าลืมมันเอง"

“ท่านเจ้าเมืองอย่าเอาแตงกวาข้า ” “ใครบอกข้าจะเอาแตงกวาเจ้า ข้าต่างหากที่จะมอบแตงกวาของข้าให้แก่เจ้า”

"อย่ามาหวงข้า ตอนนี้ข้ามิใช่พระชายาของท่านอีกต่อไป" "ผู้ใดบอกว่าเจ้ามิใช่พระชายาของข้า " "ก็ตอนนี้ข้ามีหนังสือหย่าเช่นนั้นข้าก็มิใช่พระชายาของท่าน" "ฮ่าฮ่า หนังสือนั้นเป็นของปลอมข้าไม่ยอมให้เจ้าไปไหน"

เศษเสี้ยวหัวใจท่านเคยมีข้าบ้างหรือไม่

"มอบใจให้แต่กลับถูกหักหลัง นางเกือบตายด้วยน้ำมือของคนรัก ทว่ากลับรอดมาได้ครั้ง นี้นางจะกลับมาแก้แค้นทวงคืนทุกอย่างที่เคยเป็นของนางอย่างไร้ความปราณี จะไม่มีแม้กระทั่งน้ำตาอีกต่อไป ...."

อะไรกัน!! ฉันทะลุมิติมาอยู่ในนิยายที่ตัวเองแต่งเหรอเนี้ยะ แล้วฉันจะรับมือกับท่านแม่ทัพพร้อมลูกชายแสนซนของเขาอย่างไรช่างน่าปวดหัวเสียจริง เฮ้อ !!

เพียงเพราะอ้วนทำให้เขาอับอาย ชะตาเปลี่ยนผันเมื่อให้วิญญาณของอีกมิติหนึ่งเข้ามาเปลี่ยนแปลงความเป็นอยู่แถมมีมิติซุปเปอร์มาเก็ตติดตัวมาด้วย ต่อจากนี้เธอจะหย่าและเลี้ยงลูกเองโดยไม่ง้อเขาสักนิด

ชีวิตครั้งที่แล้วฉันพลาดไปที่อ่อนแอแต่เมื่อได้ย้อนเวลากลับมาครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมเป็นที่รองมือรองเท้าใครอีกแม้กระทั่งแม่สามีที่เกลียดชังฉันกับลูกเข้าไส้ ฉันจะทวงความยุติธรรมและสิ่งที่ลูกสาวสมควรได้คืนมา

อยู่ดี ๆ ได้ทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณแถมยังมาอยู่ในร่างของพระชายาเอกของชินอ๋องไร้ใจ ในเมื่อเขามีรักใหม่และเฉยชาต่อกันถึงเพียงนี้มาหย่าให้ข้าเถอะ แต่ทว่าเมื่อพูดเรื่องหย่าออกไปเขากลับมิสนใจและไม่ยอมหย่า

ในตายสิทำไมร่างที่ฉันทะลุเข้ามาอยู่ในตอนนี้ถึงชั่วร้ายขนาดนี้กันนะ แม้กระทั่งลูกของตัวเองแท้ ๆ ยังรังเกียจและไม่เคยใส่ใจให้ความอบอุ่นตั้งแต่ลืมตาออกมาดูโลกฉันจะต้องทำการปฏิวัติใหม่จะเป็นแม่ที่ดีให้ได้

เกิดใหม่อีกครั้งสตรีอ่อนแอเช่นข้าจะเป็นสตรีที่มารยาเหมือนนางเองและข้าจะขึ้นชื่อว่าสตรีดอกบัวขาวโดยไม่สนใจคำครหาของผู้ใด

อ่านนิยายอยู่ดี ๆ ดันกลายมาเป็นนางเอกที่น่าสงสาร แถมยังเป็นภรรยาของพระเอกอย่างเขาที่นิสัยเหมือนตัวร้ายไม่มีผิด เธอจะไม่ยอมเป็นนางเอกผู้อ่อนแอไม่ว่ายังไงจะต้องหนีออกจากบ้านหลังนี้! หนีจากเขาให้ได้..

“รู้ตัวใจตัวเองในวันที่เธอนั้นได้เดินออกจากชีวิตพร้อมลูกที่อยู่ในท้อง”