"คดีนี้ชัดเจนแล้วครับ พยานเห็นคุณอยู่ในที่เกิดเหตุ มีหลักฐานชัดเจน" ตำรวจพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะลากอากิระออกจากบ้านไป

หวงเหล่าไท่ไม่ตอบ เขากระโจนเข้าหาเงาดำ ดาบทั้งสองเล่มปะทะกันเกิดประกายไฟวาบขึ้นในความมืด เจี้ยนอู๋ยืนตะลึงอยู่ตรงนั้น เขาไม่เคยเห็นอาจารย์ใช้วิชาด้วยความรุนแรงเช่นนี้มาก่อน

ตำนานเล่าว่าดอกไม้เงินเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกสร้างขึ้นโดยช่างทองโบราณ มีพลังในการรักษาโรคและนำโชคลาภมาให้ผู้เป็นเจ้าของ แต่ก็มีคำสาปแฝงอยู่ด้วย..." ชาลอตต์อ่านข้อความในหนังสือออกมาดังๆ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในป่าใหญ่ที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่และสัตว์นานาชนิด

เสียงฝีเท้าค่อยๆ ดังมาจากทางเดินระหว่างตู้หนังสือ หยินหยางหันหลังชนชั้นหนังสืออย่างรวดเร็ว ใจเธอเต้นแรงขึ้นทันที มือที่กำหนังสือไว้แน่นจนข้อนิ้วขาวซีด

เฮ้ย! เด็กน้อย!" แดงตะโกนเรียก ดาวหยุดชะงักและหันไปมอง แดงเดินเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับส่งกลิ่นเหล้าฟุ้ง "มึงรู้ไหมว่าชีวิตมันช่างโหดร้าย ทำไมต้องลำบากขนาดนี้?"

อลิสารู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นมาทันที “อ่อ…ค่ะ…มีค่ะ” เธอตอบด้วยเสียงสั่นเครือ พยายามควบคุมตัวเองให้เป็นปกติ “วันนี้มีเค้กช็อกโกแลตใหม่ค่ะ ทำสดๆ เมื่อเช้านี้”

เมื่อสายตาค่อยๆ ปรับตัวเข้ากับความมืด ฉันเริ่มเห็นโครงร่างของห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ที่มีกำแพงหินหนา ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีประตู

ต้นและแก้วมาถึงที่เกิดเหตุ ซึ่งเป็นบ่อน้ำเก่าที่ถูกทิ้งร้างมานานหลายปี บรรยากาศรอบๆ เต็มไปด้วยความเงียบเหงาและน่าขนลุก

"คุณธนวัฒน์...ช่วยผมด้วย" เสียงชายคนหนึ่งสั่นเครือ "ผมถูกตามไล่...เขาจะฆ่าผม!" "ใครจะฆ่าคุณ? คุณอยู่ที่ไหน?" ธนวัฒน์ถามอย่างฉับไว

ฝนเริ่มสงสัยว่าทำไมพลายถึงไม่เคยพูดถึงครอบครัวของเขา จนวันหนึ่งเธอพบจดหมายเก่าในกระเป๋าของพลาย

โอมกลายเป็นลูกค้าประจำคาเฟ่ มิ้นต์สังเกตว่าเขามักจะนั่งอ่านการ์ตูนตลกที่เธอวาดทุกวัน จนวันหนึ่งเขาก็เดินมาบอก: "คุณมิ้นต์ครับ ผมชอบการ์ตูนของคุณมาก แต่ตัวละครพระเอกมันดู... ไม่หล่อเท่าผมเลยนะ" มิ้

นาฬิกาลึกลับเรือนนั้นยังคงอยู่กับเธอ แต่เข็มของมันหยุดนิ่ง ไม่เคลื่อนไหวอีกแล้ว ณดารู้ว่าการผจญภัยของเธอในอดีตได้สิ้นสุดลงแล้ว แต่ความทรงจำและบทเรียนจะคงอยู่กับเธอตลอดไป