“...ไปอยู่กับฉันไหม?” ธารณ์เกลียดฤดูฝนเพราะมันทำให้เขาเปียก แต่เพราะฝนตกทำให้เขาได้เจอกับขนมหนุ่มน้อยที่มีความพิเศษก่อนจะรู้ตัวว่าทำอะไรไป ธารณ์ก็ดันถามสิ่งที่ตนเองคาดไม่ถึงเหมือนกัน

แม้จะไม่ได้ยินเสียง แต่ผมกลับได้ยินเสียงหัวใจเขา...

I'm not pretty to you, but to me, I'm very pretty :)

“ความรัก” คือคำนิยามที่ไม่ใครสามารถกำหนดรูปแบบของมันได้ แต่ถ้าหากความรักคือการที่หัวใจของเราเต้นแรง อยากอยู่ใกล้ๆ คิดถึงเขาตลอดเวลา และโหยหาแต่เขาคนเดียวผมคิดว่าตอนนี้....ผมกำลังมีความรัก

ทุกๆคนต่างพานพบเรื่องราวที่แตกต่างมากมายในชีวิต หากแต่ในบางเรื่องกลับมี 'บางสิ่ง' เข้ามาให้ในชีวิต เยอะไปหน่อย

อยากรู้ไหมว่าความรักของพวกเขาเป็นอย่างไร..? ฉันบอกได้ - 별

‘ คุณค่ะ เป็นอะไรไหม?? ’ ‘ มือคุณเย็นจัง..จริงสิ! เอาถุงร้อนไปสิมือคุณจะอุ่นขึ้นนะ ’ ‘ ดื่มเหลือแร่นะ เวลาเหนื่อยดื่มเกลือแร่ดีที่สุดเลย!!’ ....เสียงหวานของเด็กสาวคนนั้น ผมยังไม่ลืม....

ครั้งแรกที่ได้ยินว่าได้ทุน....หัวใจมันช่างพองโต ....แต่เมื่อได้เจอคนๆหนึ่ง...ได้รู้จักคำว่า.......‘พรมลิขิต’ แต่มันก็คือพิษที่สร้างบาดแผล....ไว้เช่นกัน

ทะเลคือสิ่งสวยงาม แต่มันจะงดงามยิ่งกว่าเมื่อได้พบคุณ..