“ไม่ต้องเกร็งนะคุณนาค คิดซะว่านอนกับน้องชายละกันนะ ไหนๆ เราก็เคยนอนด้วยกันแล้วนี่เนอะ” นาคินทร์ปรายตามอง ส่ายหน้าเอือมระอา ใครกันแน่ที่ต้องเกร็ง…มานอนค้างอ้างแรมกับผู้ชายแท้ๆ

“ตามที่ตกลง…นอนด้วยกันครั้งละแสน” “มากไปมั้ง” นักธุรกิจหนุ่มส่ายหน้ากลั้นยิ้มขำ “คุ้มนะครับ”

“ข้อแลกเปลี่ยนที่พายต้องจ่ายให้พี่คือการแต่งงานและทะเบียนสมรส พายให้พี่ได้ใช่ไหมครับ” ให้ตายเถอะ เธอหนีเสือปะจระเข้ใชไหมนี่

หลังได้โอกาสย้อนเวลากลับมาอีกครั้ง ซูเยว่ตั้งมั่นว่าจะเอาทุกอย่างที่เคยเสียไปกลับคืนมา นังสองแม่ลูกจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ต้องชดใช้ร้อยเท่าพันเท่า !

ข้ามีลูกให้ท่านไม่ได้ เป็นแม่ไก่ที่ออกไข่ไม่ได้ ฟางเสวียน เราต้องอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่

ชาติก่อนนางต้องทนเห็นบุตรสาวทั้งสองตายต่อหน้า เมื่อย้อนเวลามาอีกครั้ง นางตั้งใจจะเลี้ยงดูพวกนางให้ดีที่สุด !

ชาติก่อนนางหนีตามบุรุษไร้ใจ ใช้ชีวิตยากลำบาก ต้องตายอย่างไร้ค่า ชาตินี้นางขอใช้ชีวิตอย่างสุขสบายบ้างได้หรือไม่

“เผิงโหว เผิงเจียหมิง” นางเรียกทั้งตำแหน่งและชื่อแซ่ของบุรุษตรงหน้าเสียงแผ่วขาดห้วง “บุญคุณ...ความแค้น...ระหว่างเรา...จบสิ้นกัน...แค่นี้...ท่านกับข้า...ไม่ติดค้างกันแล้ว”

ตอนอยู่ไม่เห็นค่า รู้ตัวว่าจะสูญเสียไปกลับโหยหา

“คุณ...จะให้ฉันไปเป็นนางบำเรอของคุณเหรอคะ” วิภาดาย้อนถาม “ก็ไม่เชิง แค่คู่ขาเฉยๆ ฉันให้เงินเธอ เธอบริการฉัน เราสองคนมีความสุขทั้งสองฝ่าย แฮปปี้จะตาย” “เชิญไปแฮปปี้บนสวรรค์วิมานของคุณไปคนเดียวเถอะ!”

ตอนตายก็ว่าอนาถแล้ว ทะลุมิติไปเกิดใหม่ เป็นเมียพระรองตัวร้ายที่คิดจะสวมเขาให้สามีจนมีจุดจบอนาถไม่แพ้กัน ! ทำอย่างไรดี…นางควรหนีให้ห่างหรือควรประจบเอาใจเขาดี

ใครจะไปคิดว่าหนุ่มรุ่นน้องหน้าใสซื่อ จะขุดหลุมรักดักเธอให้ตกลงไปในหลุมอย่างไม่ทันตั้งตัว

สามวันจากชาตรีเป็นอื่น...คงใช้ได้กับเจ้าสิหนา...ธาราวดี

มณีด้นดั้นมาตามหาสหายรักที่ถูกลักพาตัวไป จำเป็นต้องขอให้ภาติยะ ชายหนุ่มที่เธอเคยทิ้งไปอย่างไม่ไยดีช่วยเหลือ ทว่าการช่วยเหลือครั้งนี้ต้องจ่ายเป็นร่างกาย และหัวใจ...

"แม่ม่ายป้ายแดง" สมญานามที่เขาตั้งให้เธอ คิดจะมาจับน้องชายเขาอย่างนั้นหรือ ใครจะไปยอม! ครั้งนี้เขาคงต้องออกโรงปกป้องน้องชายเสียหน่อยแล้ว

ขังกายไม่เท่าขังใจ ในเมื่อเธอเลือกที่จะปกป้องใครคนหนึ่ง ย่อมต้องเสียสละตัวเองเข้าสู่กรงขังอย่างไม่มีทางเลือก หากกรงนั้นกลับกลายมาเป็นกรงรักที่พันธนาการทั้งกายและใจ จนหนีไปไหนไม่รอด

“จะว่าไป...คุณนี่ก็เก่งไม่เบาเหมือนกันนะ แค่ครั้งเดียว ไม่สิ...คืนเดียวแต่หลายครั้ง ยังมีลูกให้ผมได้อีก ทั้งที่ผมก็ป้องกันแล้ว ไม่คิดเลยว่ามันจะติด แถมเป็นแฝดเสียด้วย"

“ได้ยินคนอื่นบอกว่าคุณเป็นคนเบื่อง่าย น่าจะหาผู้หญิงใหม่...อื้อ กัดปากฉันทำไม เป็นหมาเหรอ”

“อาหารอร่อยดีนะคะ” เธอชมตามใจคิด “ครับ...อิ๋มอยากทานผมอีกหรือเปล่าล่ะ” เขาจงใจพูดผิด เห็นดวงตากลมเบิกกว้าง