นิยามรัก

ผู้หญิงใจร้าย ตอนที่อยากเรียกกระผมว่าคุณ พอเสร็จสมก็จิกหัวเรียกไอ้ เรียกแก กระผมล่ะสมเพชเวทนาตัวเองเหลือเกิน อุตส่าห์เร่งลิ้นเร่งมือ ส่งคุณหนูขึ้นสวรรค์จนแทบจะเป็นตะคริว ช่างทำคุณบูชาโทษแท้ ๆ

เขาและเธอต่างก็ได้รับบทเรียนชีวิตมาอย่างสาหัสสากรรจ์ในวันที่ทั้งสองฝ่ายมีบาดแผลเต็มตัว เธอจะเปิดใจรับความรักจากคนเคยเลวอย่างเขาได้หรือไม่... "งามขำ...ฮักอ้ายบ่"

อันน้ำตาลหวานวางอยู่ใกล้มด มดจะอดใจได้หรือไฉน แม้นมีฟืนไฟขวางกางกั้นไว้ จักฝ่าฟันฟืนไฟไปกลืนกิน

บทลงโทษของหญิงสาวสองคนที่ถูกจับได้ว่าแอบลักลอบเล่นเพื่อนคือการทะลวงพวกนางด้วยกระบองเนื้อหนังอันเดียวกัน!

#ร้อนรักตำหนักใน “ข้าต้องการเห็นเจ้ากับเหยียนหมิงสานต่อเรื่องที่ค้างคากันเอาไว้” “ไท่จื่อ!!?” หญิงสาวแทบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน ทว่าความปรารถนาอันเร่าร้อนโจ่งแจ้งที่ฉายผ่านแววตาของเขา แสดงออกอย

ว่านฮวาเจิ้นจำเป็นต้องป้ายมลทินให้เหวินซู่เพื่อรักษาชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล ความรักระหว่างนางกับเขาจึงกลายเป็นความแค้นที่ต้องชำระ!

ความรักและความลับที่ต่างคนต่างซ่อนเร้น ทำให้เขาและหล่อนรู้สึกทั้งรักทั้งชัง ซ้ำยังมีภูติผีวิญญาณและเหล่าอันธพาลหัวไม้มาสร้างความอลหม่านปั่นป่วน แล้วเขาและหล่อนจะรักกันได้อย่างไรหนอ

อารมณ์ห่วงหาอาลัยชั่ววูบ ทำให้หล่อนเกือบจะผวาไปฉุดรั้งร่างสูงใหญ่เอาไว้ เขาก้าวเท้าขึ้นเหยียบขอบหน้าต่างอย่างว่องไว ชายหนุ่มหันมายิ้มให้หล่อน และกล่าวทิ้งท้ายว่า “สักวันเราจะได้เจอกันอีก”

‘ม่อเยวียน’ ต้องการแก้แค้น(อดีต)ว่าที่เจ้าสาวผู้ที่ทำให้ตนกลายเป็นหม้ายขันหมาก เขาวางแผนการณ์ที่จะเล่นงานหญิงสาวเอาไว้สารพัด แต่... เหตุใด ‘อวี้หลัน’ ผู้นี้ถึงได้น่ารักนักเล่า!

เธอคือสาเหตุแห่งความคิดถึงอันหมกมุ่นทั้งปวง ฉะนั้น... เขาจะปล่อยให้เธอลอยนวลไปได้อย่างไร

“ท่านจะรู้ได้อย่างไร ว่าข้าต้องนึกเสียใจ" ริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม แขนข้างหนึ่งโอบเอวบางรั้งร่างอรชรกลับเข้ามาในวงแขน "ข้าย่อมเข้าใจความรู้สึกของเจ้าอย่างแน่นอน เพราะเราสองคนมีใจตรงกันเสมอ"

ทุกคืน... ที่ไพลินฝันเห็นตัวเองมีอะไรกับผู้ชายในยุคโบราณชื่อว่า ‘ขุนเพชร’ เขาเป็นชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ที่มีรูปร่างสูงใหญ่กำยำ ผมหยักศก ผิวสีทองแดง

เธอถูกเขาข่มเหงทรมานอย่างโหดร้ายทารุณ เพราะเธอคือลูกสาวของฆาตกรที่ฆ่าพ่อของเขา

เมื่อไหร่ที่ไพลินเห็นหน้าขุนเพชรในความฝัน เมื่อนั้นเธอต้องโดนเขาจับกดอยู่ร่ำไป และค่ำคืนนี้ ก็เช่นกัน...

เมื่อราชันแห่งแวมไพร์ตกหลุมรักสาวน้อยวัยเตาะแตะ และการเลี้ยงต้อยคือสะพานเชื่อมสายใยรัก

แรกจุมพิตริมผีปากเพียงแผ่วเบา ไฟสวาทใยรุมเร้าถึงทรวงใจ

เมื่อตัดสินใจก้าวขาเข้ามาในถ้ำเสือแล้ว ย่อมไม่อาจหันหลังกลับ

ร่ำสุราครวญคร่ำ ท่ามแสงจันทรา หนาวลมบูรพา ยากข่มจิตหลับใหล เปลวเทียนมอดดับสิ้น น้ำตารินไม่เหือดหาย วันวานรักปานไฉน ชีวาวายมิผันแปร

บนโลกหล้าหาใดยั่งยืนยง ฤดูกาลคงหมุนวนบ่หยุดยั้ง รักโลภโกรธหลงคือตัณหา ผู้ใดเล่าครองคู่นิรันดร์ได้ แม้ฟ้าดินบ่หาญกล้าเป็นสักขี สุรานารีเพียงปลดเปลื้องให้ทุกข์คลาย ตราบใดที่ชีวาบ่วางวาย มหานทีมิอาจ

เสน่ห์อันร้อนแรงของเขาได้แผดเผาและผลักดันให้เธอหลงลืมตัวกระทั่งพลั้งเผลอทำเรื่องน่าละอาย จนทำให้เธอถูกแรงปรารถนาดึงดูดและจมดิ่งสู่วังวนราคะอันแสนเร่าร้อนที่ยากจะถอนกายถอนใจ