นิยายรักสีเทา ทั้งหมด | เรียงตามยอดวิว | หน้าที่ 1

เมื่อใจดวงนี้ไม่มีค่าพอ เธอจึงขอจากลา ทิ้งความรัก ความเสน่หาไว้เบื้องหลัง // เมื่อเธอไปเขาถึงได้รู้ ว่าที่เป็นอยู่มิใช่ความเกลียดชัง อยากจะขอโอกาสแก้ตัวอีกสักครั้ง แต่หนทางมันช่างแสนห่างไกลเหลือเกิน

เป็นเรื่องราวของผู้ชายปากร้าย ปากไม่ตรงกับใจ หลงรักเขาตั้งแต่แรกเห็นแต่ก็ฟอมเยอะชอบกลั้นแกล้งเขาสารพัด กับหญิงสาวสวยหวานจิตใจดี ต้องตอบแทนบุญคุณโดยการมาแต่งงานกับจอมวายร้าย

ตอนนี้ ลง สามตอนสุดท้ายให้แล้วนะคะ ตามคำเรียกร้องและจะลบในวันที่ 30 นะคะ ขอบคุณทุกๆคนมาก

“ปลานิลกินได้แล้ว ปาลินล่ะกินได้ไหม หืม...”

เพราะเคยถูกผลักไสอย่างไม่ไยดี เธอจึงปฏิเสธเมื่อเขาทวงถาม "นั่นลูกฉันเหรอ" " ไม่ใช่ค่ะ เขาไม่ใช่ลูกของคุณ"

"มามะ มานอนข้างๆให้ฟัดซะดีๆ"แองเจลรอสตบที่นอนข้างๆตัวยกยิ้มมุมปากอย่างยั่วเย้าพี่เลี้ยงของลูกชาย "ออกไปจากห้องฉันนะคนบ้า ไอ้หื่น!"การะเกดกระชับปมผ้าขนหนูแน่นกลัวว่าจะหลุดออกมาหน้าตาแดงก่ำด้วยความโมโห

เธอเป็นดั่งลมหายใจในวันที่เขาเจ็บเจียนตาย ซ่อมแซมหัวใจที่ชำรุดหม่นไหม้กลับมาใช้งานอีกครั้ง "เพราะหลินรักคุณ รัก...ที่คนอื่นไม่สามารถรักคุณได้ในแบบที่หลินรัก พอรู้แค่ว่ารัก มันก็รัก…แค่นั้น”

มินตราต้องมาอยู่ภายใต้การปกครองของพี่ชายฝาแฝดที่นิสัยต่างกันจนสุดขั้ว ลึกๆ ภายในนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ในความสัมพันธ์แสนซับซ้อน หากแต่ว่าสายตาของคนนอกหล่อนช่างน่าอิจฉาชะมัดที่มีพี่ชายคอยตามคุม

เขาแสดงออกตลอดมาว่าเกลียด และเอาแต่เหยียดหยามหล่อน คำ่คืนพิศวาสที่เกิดขึ้นเพราะความพลั้งพลาดสร้างรอยราคี และโซ่ตรวนให้หล่อนไม่อาจหนีห่างจากเขาทั้งที่เกลียดเขาไม่เเพ้กัน

กัณหา ปานประธีป คือหนึ่งในสองของฆาตรกรที่เขาทำหน้าที่เป็นศาลเตี้ยเสียเองแล้วตามมาพิพากษาในโทษทัณฑ์ที่พรากชีวิตน้องสาวสุดรักของเขาไป ด้วยการหยิบยื่นความสูญเสียให้เธอและคนในครอบครัว

“ถ้าพี่หมอกเกลียดซินนัก พี่หมอกก็หย่ากับซินเลยสิคะ” “ถึงวันคลอดเมื่อไร พี่จะลากเธอลงจากเตียงทำคลอดไปหย่าวันนั้นเลย ไม่เชื่อก็คอยดู!”

“คำก็โสเภณี สองคำก็ผู้หญิงขายบริการ อยากจะเป็นมันมากนักใช่ไหมฮะ?! เดี๋ยวคืนนี้ฉันจัดให้!” ขุนศึกเหวี่ยงร่างเล็กลงบนเตียง แล้วรีบขึ้นไปนอนทับคนตัวบางไว้ ไม่ให้เธอหนีไปไหน

"ไปด้วยกันกับแม่นะ..ในเมื่อ..พ่อเขากำลังจะมีน้องใหม่อีกคน..หนูก็คงจะหมดความหมายเพราะเขาเห่อลูกใหม่ เราจะไปเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน...สามคน..." อ้อมแขนอบอุ่นโอบกอดร่างนุ่มจนแนบแน่นสร้างกระแสสัมพันธ์ซึมลึก..

เมื่อคนหนึ่งคือเสือ อีกคนคือสิงห์ นิสัยดื้อรั้น และหยิ่งจองหองไม่มีใครน้อยหน้าใคร บนสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความอวดดี และทิฐิ แม้แต่หัวใจก็ยากที่จะมีโอกาสได้ทำความรู้จักกับคำว่า "รัก"

"หนูบัวไม่ใช่ลูกของคุณ!" "แต่หนูบัวเป็นลูกของผม และผมจะมาทวงลูกคืน" "หม่าม้าขา หนูบัวอยากได้ของเล่น ห้ายคุณป๋าซื้อห้ายด้ายม้ายคะ หนูบัวอยากมีคุณป๋าเหมือนเพื่อนด้วยค่า..."

เขาทำทุกวิถีทางที่จะกักขังฉันไว้ "กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องทนเห็นนาย'เอา'กับใครต่อใคร บนเตียงของเรา!" แต่คนสารเลวตอบกลับมาเหมือนฉันเป็นคนผิดสซะเอง "เคยบอกให้ทน? แล้วเข้ามาขัดจังหวะนี่คืออยากตายใช่ไหม?"

อย่าแตะตัวฉัน ห้ามกอดฉัน ห้ามส่งเสียงใดๆ ในตอนที่เรารักกัน แล้วก็อย่าลืมทานยาคุม แค่นี้เธอทำได้ใช่มั้ย ออมขวัญ!!

เอาโซ่นี่ออกไปจากเท้าของฉันนะ! หวันยิหวาตะโกนใส่หน้าคนตัวโตเสียงดัง พลางรั้งโซ่เส้นใหญ่ที่พันธนาการข้อเท้าของตนเองไว้อย่างแน่นหนา หุบปากซะ ถ้าไม่อยากได้สามีตอนที่ถูกล่ามโซ่ไว้อย่างนี้!

ด้วยความผิดทำให้สาวน้อยแสนซื่อต้องเข้ามาอยู่ในกรงขังของจอมมาร แม้ต้องการจะโบยบินจากไป ทว่าไม่อาจทำได้ เพราะเขานั้นคือจอมมาร "ลองหนีสิ ฉันจะเด็ดปีกเธอ และขย้ำให้แหลกคามือเชียว"

คุณมันโจรชั่ว แหกคุกมาไม่พอ ยังมาขืนใจฉันอีก ฮือ เสียงร้องไห้ของแม่ของลูกทำให้แอชเชอร์แทบจะกระอักเลือดตาย เขาไม่ใช่โจรนะ เขาก็แค่มาเฟียปล้นสวาทเท่านั้นเอง!!