นิยายจบล่าสุด

เรื่องราวของหญิงสาวที่ทะลุมิติเข้ามาในโลกอนิเมะมาเฟีย และคิดจะเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวเงียบ ๆ แต่เดี๋ยวก่อน ไอ้พวกมีพลังไฟแปลก ๆ ที่มาตีกันในร้านนี่ใครเชิญมิทราบ

เจอ จ่าย จบ นิยามความรักแบบบุลากร

"หนึ่งคือบัลลังก์ หนึ่งคือเงา: กษัตริย์ยอมเดิมพันด้วยอาณาจักร... เพื่อจูบของบุตรชายศัตรู"

ในชาติที่แล้ว เธอเป็นดาราเล่นบทตัวร้าย และมีแต่ข่าวฉาว เงินก็หายาก เธอตายโดยโดนคนใกล้ตัวฆ่า แต่เธอกลับไม่ตาย เธอกลับย้อนเวลากลับไปตอนอายุ 15 !! เพื่อแก้ไขสิ่งต่างๆอีกครั้ง ครั้งนี้เธอจะไม่ทำมันพังอีก

อยู่ดี ๆ ได้ทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณแถมยังมาอยู่ในร่างของพระชายาเอกของชินอ๋องไร้ใจ ในเมื่อเขามีรักใหม่และเฉยชาต่อกันถึงเพียงนี้มาหย่าให้ข้าเถอะ แต่ทว่าเมื่อพูดเรื่องหย่าออกไปเขากลับมิสนใจและไม่ยอมหย่า

หลังจากที่เทพมังกรตัวผู้เเละตัวเมียสังเวยชีวิตช่วยเเดนเทพที่กำลังจะเเตก พวกเขาได้รับพรให้มาเกิดใหม่ผจญภัยในโลกผ่านทุกข์สุขร่วมกันอีกครั้งมันจะราบรื่นจริงๆหรอเจ้าคะราชันย์เทพผู้สร้าง

ใครจะไปรู้ล่ะ การซื้อนิยายที่นางเอกชื่อเหมือนตัวเองมาอ่านจะทำให้เธอหลุดเข้ามาในนิยายเรื่องนี้ ดีนะที่ยังมีสัตว์อสูรขี้หงุดหงิดเเละคลังมิติติดมาด้วย เเม้ท่านยายกับลูกพี่ลูกน้องจะร้ายเเค่ไหน ก็เอาอยู่!

ไม่น่าเชื่อว่าการออกค่ายอาสาครั้งแรกในชีวิต เพราะอยากทำอะไรใหม่ๆ หลังจากอกหัก จะทำให้เธอรู้จักกับเพื่อนรูปหล่อต่างคณะคนนั้น รวมไปถึงได้อิ่มหนำสำราญกับความร้อนแรงที่เขาประเคนให้อย่างถึงอกถึงใจ

นางถูกล่อลวงจากศัตรูของบิดา ทำให้ต้องตกเป็นของจอมทัพฝ่ายศัตรู แถมยังถูกผลักให้ลงสรภูมิสวาทอย่างไม่อาจขัดขืนได้อีก

เด็กหญิงตัวอ้วนกลมในชุดกระโปรงสีชมพูฟูฟ่องคนนั้น หน้าตาเหมือนเขาอย่างกับถอดแบบกันมา ใช่แน่ๆ... ใช่อย่างที่เขาคิดแน่ๆ

เขาคือคนใจร้าย ที่เธอพยายามลืมว่าเคยรัก

เขาพรากแม่ของเธอไปยังไม่พอ ยังมาพรากอิสระของชีวิตโดยการให้เธอแต่งงานกับเขาอีก

เธอแอบรักเขาตั้งแต่วันแรกที่ได้พบเจอ เขาไม่เคยมีเธออยู่ในสายตา เธอคอยสอดส่องมองหาว่ารุ่นพี่คนนั้นเป็นใคร เขาไม่เคยมองใครนอกจากแฟนสาวสุดที่รัก

เมื่อลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองกลายเป็นโครงกระดูกขาวจั๊วะ เฟิงฉีฉีจึงต้องขุดหลุมฝังตัวเองทุกวัน ทั้งเพื่ออาบแดดเสริมแคลเซียมและดูดซับสารอาหารจากดิน

"ต้องขอบคุณอะไรก็ตามที่เหวี่ยงเรามาเจอพี่อีกครั้ง” “เหวี่ยงมาไกลด้วยนะครับเนี่ย”

อินทรา นักศึกษาที่เรียนจบมาเป็นปีแต่ก็ยังหางานไม่ได้ ได้แต่ทำงานเป็นพนักงานร้านกาแฟเล็กๆและรับงานเสริมที่ผับ เพื่อหาเงินใช้หนี้ โดยไม่รู้เลยว่าได้มีคนคนหนึ่งแอบมองและตามเขาอยู่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา.....

เธอทำทุกอย่างเพียงเพราะอยากได้หัวใจของเขา แต่เขากลับเหยียบย่ำหัวใจของเธอ​ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า . . "การโดนคนที่รักและไว้ใจทำร้ายมันเจ็บเกินกว่าที่เธอจะรับไหว" สุดท้ายการเดินออกมาคือทางเลือกที่ดีที่สุด

ฉันเดินเข้าไปหาผู้ชายแปลกหน้าอย่างเขา เฝ้ามองเขาเล่นเกมแล้วบอกกับเขาว่า “หนูจะปกป้องพี่เอง จะเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของพี่”

“ถ้าเกิดว่าเจียท้อง...” “อย่ากุเรื่องแบบนั้นขึ้นมาเพื่อที่จะรั้งฉันไว้เจียระไน”

การถูกเปรียบเทียบกับใครสักคนเป็นเวลายาวนานหลายปีนทำให้ ‘ศิวา‘ รู้สึกเกลียดขี้หน้าเด็กวัดซึ่งคุณยายของเขารับเป็นผู้อุปการะค่าเทอมให้ โดยที่ไม่เคยล่วงรู้เลยว่าเด็กวัดที่ตัวเองเกลียดแอบชอบเขามาตลอด