นิยายติดท็อป

บทสุดท้ายของนางร้ายคือไม่เหลืออะไร แต่ในเมื่อนิยายเรื่องนี้จบแล้ว พระเอก-นางเอกที่เหมาะกันแบบผีเน่าโลงผุก็ได้กันไปแล้ว คราวนี้ก็ถึงเวลาของนางร้าย 'ฉันจะกลับมาเฉิดฉายอีกครั้ง!'

“คุณจะอยากนอนกับผมด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง แต่ในเมื่ออยากนอนแล้ว…ก็ต้องนอน” [ดรัณภพ vs นภัสษา]

ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาจำเป็นต้องถูกซ่อนเอาไว้ภายใต้รอยร้าวระหว่างเขากับใครอีกคน แต่จะซ่อนอย่างไรให้มิด เมื่อยิ่งซ่อน ยิ่งรู้สึก...

ความดีแลกความรักไม่ได้ เพราะถ้ามันแลกได้ ก็คงไม่มีคนดีที่ต้องผิดหวังหรอก

“คนอย่างแกนี่ทำดีหวังผลตลอดเลยนะไอ้หญ้า” “ใครว่าหวัง ‘ผล’ หญ้าหวัง ‘ผัว’ ต่างหาก”

เพราะความเมา ทำให้เธอมีค่ำคืนที่ร้อนแรงกับเขาโดยไม่รู้ตัว ตื่นเช้ามาจึงรีบหนีเพราะความอาย หวังว่าจะไม่ต้องเจอกันอีก แต่แล้วทำไมเขาถึงกลายมาเป็นเจ้าของไร่ที่เธอต้องไปทำงานอยู่ด้วยสามเดือนล่ะ!?

ตั้งแต่แรกพบเขาสนใจในตัวเธอทันที แต่จะให้ลดศักดิ์ศรีมีแค่เธอคนเดียวมันก็ไม่ใช่เขา! จะให้มีแค่เธอมันเป็นไปไม่ได้ เป็นคนมาทีหลังแท้ๆ ยังจะทำตัวยุ่งยากอีก! เขาเองก็ไม่ได้อยากได้เธอเป็นเมียมากนักหรอก!

โชคชะตาบ้าๆที่ทำให้เธอมาเจอเขา ในคืนนั้นเพียงขวัญไปผับ หญิงสาวสะบัดคราบลุคสาวเฉิม แต่งตัวด้วยเดรสสีแดงแสนสั้น ปล่อยผมยาวสลวย แต่แล้วสรวงสวรรค์กลั่นแกล้งให้เจอเขา ผู้ที่เรียกได้ว่าไม่ข้อบกพร่องเลย...

จะรักได้หรือยัง ถ้ายังไม่รักก็ไม่รอแล้ว... #คุณเจนจะไม่ทน

สี่แยกไฟแดงเป็นเหตุสังเกตได้ คุณหนูตระกูลดังขับรถไปทำงานดีๆ ก็ทะลุมิติไปเป็นสตรีขี้เกียจในยุค70เสียได้ จะเนียนๆ ขี้เกียจแล้วลำบากยากจนต่อไป หรือจะลุกมาขยันไม่อดตายจะดีกว่า

เธอเป็นได้มากที่สุดก็แค่น้องสาวเพื่อน

เธอเก็บแมวจรตัวหนึ่งกลับบ้านมา ใครจะคิดว่ามันจะนำพาโชคชะตาแปลกประหลาดมาให้เป็นของแถม เธอเรียกมันว่า 'เฉาก๊วย'  แต่เขากลับเรียกมันว่า 'แมวผี'

เมื่อสายใยรักเริ่มถักทอจากดินแดนผืนทรายสีทองทอดยาวสู่ดินแดนหิมาลัย หัวใจสองดวงจึงถูกร้อยรัก ผูกพันกันไม่มีวันเสื่อมคลาย

“รักแรกที่ยังอยู่ในความทรงจำไม่จางไป กับรักใหม่ที่สดใสสวยงาม เมื่ออดีตและปัจจุบันของเขาเวียนวนมาพบกัน แล้ว my love ที่รักของอคินเพียงหนึ่งเดียวตลอดไปนั้นจะยังเป็นเธอใช่ไหม?”

เขากลับมาเพื่อทวงของรักของหวงคืน จากอดีตนักโทษสู่เจ้าพ่อมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ “คนของกูห้ามแตะต้อง” *ไม่นอกกาย นอกใจ*

“แม่คิณณ์โสดนะ” ผินหน้าไปสบตากันครู่หนึ่ง คณินก็หันกลับไปมองถนนพลางพยักหน้ารับรู้แต่ไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืด “บอกไว้เฉย ๆ เผื่ออยากจีบ”

ใครสอนให้เธอกล้าอ้างตัวเป็นเมียฉัน / คิดเองได้ค่ะไม่ต้องสอน เฮียมาร์คควรดีใจนะที่พิมยอมรับผู้ชายนิสัยแย่มีดีแค่หล่อแบบเฮียเป็นสามี

เมื่อรักที่เขาคิดว่าเป็นแค่ความหลงไหล จึงไม่ใส่ใจและทำร้ายเธอสารพัด จนเธอต้องหนีไป ทำให้เขาได้รู้ใจตัวเองในวันที่สาย ว่าเธอสำคัญกับเขามากแค่ไหน

หนก่อนปรางหนีไปเพราะเราไม่ได้เป็นแฟนกัน ถ้าอย่างนั้นคราวนี้มาเป็นเมียพี่เลยดีกว่าไหม

"ถ้าหนูอายุยี่สิบแล้ว นายจะเอาหนูทำเมียไหม"