ถึงจะเคยคิดว่าอยากพัก แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะมีโลงศพมารับถึงที่หรอกนะ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เมื่อวันหนึ่ง ‘ชิดตะวัน’ ต้องตื่นขึ้นมาอยู่บนเตียงกับบอสผู้เป็นถึงประธานบริษัท ร่างกายที่เปลือยเปล่าทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าตัวเองนั่นได้พลาดพลั้งไปเสียแล้ว

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

เมื่อสิบหกปีก่อน เฉินหยางได้ถูกให้อยู่กับพี่สาวของตัวเองลำพังสองคนโดยพ่อกับแม่ของทั้งคู่ได้บอกว่าจะไปทำงานหาเงินที่ต่างประเทศ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

วินาทีที่ 'มุทิตา' ได้สบตา 'คุณหมอวายุ' เธอได้ตกหลุมรัก เธอติดใจแววตาเศร้าๆ คู่นั้น เธอรู้สึกได้ว่าคุณหมอที่แสดงออกกับทุกคนอย่างเย็นชา กำลังโหยหาใครสักคน เธออยากเป็นคนคนนั้น เธอจึงเดินหน้าจีบคุณหมอ

ถ้าฟ้าต้องเสียตัวอีก ฟ้าต้องได้ใบจดทะเบียนสมรส!

'อวิ๋นเหมย'ถูกเกาทัณฑ์นับร้อยค่อยๆยิงทะลุร่าง ใช้เวลากว่าเจ็ดชั่วยามนางจึงสิ้นใจ ทว่าเทพชะตากลับให้โอกาสนางได้หวนกลับมาอีกครั้ง ในร่างของ'เซิ่นเหมย'หญิงสาวที่ถูกคู่หมายตราหน้าว่าไร้ปัญญาและขี้อิจฉา

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เกิดใหม่ในเกมที่ตัวเอกต้องกำจัดจอมมาร แต่ฉันดันเกิดเป็นเด็กสาวในฮาเร็มของมัน แหวะ หะ อะไรนะ? ทำไมฉันพูดไม่ตรงบทหวานในเกมเหรอ โฮๆๆๆ ทำไมของขวัญที่ฉันให้บังเอิญมีแต่สิ่งที่นายเกลียดเหรอ ฮ่าๆๆๆ

เพราะความสงสารคีธจึงเข้าไปช่วยอัลฟ่าคนดังให้รอดพ้นปากเหยี่ยวปากกา แต่ใครจะรู้ว่า เขาทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้ผั....บาป!! ถูกฟัดทั้งคืนจนเอวแทบหักและถูกนอตใส่จนก้นระบมไม่พอ ยังถูกกัดหลังคอเสียจมเขี้ยว

“ลู่เสี่ยวมี่” สาวเฉิ่มผู้ใฝ่ฝันที่จะมีหนุ่มหล่อมารายล้อม กำลังจะมีความสุขท่ามกลางหนุ่มๆอยู่แล้วเชียวแต่ดันมาตายเพราะแพ้กุ้ง ก่อนจะได้มาเกิดใหม่ในร่างของสาวสวยที่กำลังจะถูกพ่อแม่จับคลุมถุงชนกับตาเฒ่า

'นางเป็นเพียงชายาเอกในนามที่เร้นกายอยู่ตำหนักด้านในสุดของจวนอ๋องแห่งนี้เท่านั้น หาได้มีค่าอันใดกับเจ้าของจวนไม่ เช่นนั้นแล้วนางจะรั้งอยู่ต่อไปเพื่อสิ่งใดกัน' ฉู่หรันคิดก่อนจะทอดถอนใจด้วยความเหนื่อยล้า

หันขวาภูผาทลาย หันซ้ายพสุธาถล่ม หนึ่งบุรุษผู้มีลมหายใจมานานนับแสนปี …แต่ข้า(ยัง)เป็นแค่ผู้กลั่นลมปราณเท่านั้น

เพราะความใจร้อนของตัวเอง มันจึงทำให้ 'เธอ' ต้องได้มาตกอยู่ในข้อเสนออันแสนรัญจวนใจของ 'เขา' อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้.. "กรุณาปล่อยมือของหนูด้วยค่ะ”.. “แล้วถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ หนูจะว่ายังไง”