ผมทำอาหารอร่อยนะครับ คุณไม่คิดจะกินจริงๆ เหรอ ปอเหวินมองหญิงสาวที่คีบอาหารเพียงสองคำก็วางทิ้งหรือว่าเขาทำอาหารไม่หร่อยก็ไม่นะ เพราะร้านอาหารเขาก็ขายดีอยู่ แบบนี้ไม่ได้เขาต้องทำอาหารอร่อยมาให้เธอกินอีก

ฉันคือเสาหลักคำสาป ฉันจะไม่ยอมให้เสาหลักคนอื่นๆตายเด็ดขาด ฉันจะช่วยทุกคนเอง

“เฝ้าหวังจะได้เจอหน้าสุดหล่อพ่อของลูกอีกครั้ง แต่เขาดันกลับเข้ามาในชีวิตในฐานะผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรม!!”

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

คุณหมอผู้อัจฉริยะได้หลุดเข้าไปในยุคสมัยโบราณ ด้วยโชคชะตาทำให้เขาได้ของล้ำค่ามาครอบครองและต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆนานาเพื่อชีวิตที่แสนสงบสุข

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ปกติกามเทพจะต้องเป็นคิวปิด แต่นี่กลับกลายเป็นเจ้าหมาพันธุ์ไซบีเรียนขนฟู่ที่คอยช่วยให้คนสองคนรักกัน ได้เจอกัน และคอยช่วยหลบพี่ชายทั้งสี่คน คอยส่งสัญญาณเตือนเมื่อพี่ชายมา^^ แสบสุด น่ารักสุด

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

"หากย้อนเวลากลับไปได้ ท่านยังจะนอกใจข้าอยู่หรือไม่"

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เมื่อนักชันสูตรหญิงปกปิดตัวตน แอบสลับตัวขึ้นเกี้ยวแต่งงานแทนน้องสาว เพราะต้องการทวงรักแรกของนางคืน ทว่าผลลัพธ์กลับไม่หอมหวานดั่งนิยายในโรงน้ำชา นางถูกสามีขอหย่าและเตะโด่งไปอยู่ท้ายจวนตั้งแต่พ้นคืนแรก

จะเป็นยังไงเมื่อโลกเหวี่ยงให้สาวสวยบ้านรวยผู้แสนเรียบร้อยต้องมาเจอกับสาวนั่งดริ๊งก์สุดแซ่บ ที่เป็นเหมือนกับขั้วตรงข้ามกัน

เด็กหญิงวัยหกขวบถูกมารดาโยนลงน้ำจนเกือบสิ้นใจ ทว่านางกลับมาหายใจอีกครั้งพร้อมกับความทรงจำในชาติก่อนของตนเอง นางจึงลุกขึ้นมาตั้งสกุลใหม่ ไม่ยอมให้ใครมารังแกอีก!

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวแฟนตาซีบวกกับกำลังภายในและแนวฮาเร็ม ใครไม่ชอบแนวนี้แนะนำให้ผ่าน แต่ถ้าได้ลองอ่านอาจจะติดใจ

เฮ้ย นี้มันเรื่องตลกอะไรกันครับเนี้ย เมื่อคู่อริที่เคยมีเรื่องกัน ดันกลายมาเป็นพี่ชายของผม แถมยังต้องมาอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกันอีกตั้งหาก "ไอ้นาวี อย่า เดี๋ยวแม่เห็น" "จุ๊ๆ หนูก็เบาๆซิครับ เด็กดี"

การล้อเล่นกับความรู้สึกคนอื่นมันไม่ดีหรอก แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกแต่ทำไมยังอยากจะลองล่ะ?

แคลร์ นักเรียนจอมยาที่ต้องการใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายกลับต้องมาพัวพันกับท่านชายตระกูลขุนนางอย่าง เบลซ ชีวิตประจำวันอันสงบสุขของเธอได้สิ้นสุดลงอย่างสมบูรณ์แล้ว