- 23
- 976
- 0
"เราเป็นแฟนกันไหม ... พี่สัญญา พี่จะเป็นแฟนที่ดีของปริม”
"เราเป็นแฟนกันไหม ... พี่สัญญา พี่จะเป็นแฟนที่ดีของปริม”
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
เด็กหนุ่มคนหนึ่งตายแล้วเกิดใหม่อีกโลกและโดนจับยัดเครื่องอ่านความจำแต่ด้วยพลังจินตนาการของเขาดันนำเกมที่เขาเคยเล่นมารวมกับความจริงให้ทุกคนในโลกได้รับชม
หลินเยว่ชินเด็กกำพร้าที่โตขึ้นมาจากการโดนทุบตีและการดูถูกชีวิตในวัยเด็กนั้นทำให้เธอจดจำมันมาตลอดเธอที่หลงไหลงในประวัติศาสตร์ทำให้เธอได้มาเป็นอาจารย์ชีวิตที่กำลังไปได้ดีกลับต้องมาดับสลายเป็นเสี่ยงๆ
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
จองตัวตั้งแต่ตัวเท่าลูกหมา ต่อไปนี้จะไม่ปล่อยให้ไปไหนอีกเลย "พี่..เราโตแล้วนะพี่จะมาคอยตามตูดแบบนี้ไม่ได้ ไปทำงานพี่โน้นไป๊" "ก็..ไอ้เร็กมันบอกให้เฝ้าหนูไง" 'กูไม่ได้บอก อย่าเอากูไปแอบอ้าง..ไอ้ชั่ว'
เจ้าฆ่าล้างตระกูลของข้า ข้าก็จะฆ่าล้างตระกูลของพวกเจ้าเช่นกัน!!!
ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย
ผีเปรตปะทะเด็กแว้น
เพราะเธอหลงรักชายที่เป็นพระรองในนิยายเรื่องหนึ่งเข้าเต็มเปา ร้องไห้เสียใจเมื่อเขาต้องพบกับความสูญเสีย ดังนั้นเมื่อมีปาฏิหารย์ที่ส่งเธอไปยังโลกที่เขาอยู่ เธอก็ต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครองคู่กับเขา!
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
ข้ามภพมาเป็นนายหญิงหอนางโลม หวาดกลัวฆาตกรเหี้ยมโหดแล้วยังหวาดหวั่นกับมือปราบหน้าหล่อฉายามือปราบยมทูตเพราะเขาคิดว่านางเป็นเมียโจรใจโฉด ชีวิตพัวพันคดีร้าย “คนบ้า!ข้าสวยรวยสด โสด ข้าไม่ใช่เมียไอ้โจรชั่ว"
เมื่อราชโองการถอดถอนตนจากตำแหน่งฮองเฮา จนกลายมาเป็นพระชายาของชินอ๋อง ไป๋เล่อซี จะทำอย่างไร เมื่อชินอ๋องว่าที่สวามีของตนปักใจรักกับน้องสาวของตนมาก่อน กลับมาเป็นสวามีของพี่สาว
ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นในวันนั้น อุซึมิ โช ได้พบกับ ชินโจ อาคาเนะ โดยบังเอิญในร้านหนังสือแห่งหนึ่ง เรื่องราวความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจึงได้เริ่มต้นขึ้น
ไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้ เธอก็พร่ำแต่จะรักเขาอยู่ร่ำไป...