- 47
- 41.44K
- 122
ในปี1970เธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่ทำงานหนัก ไม่ได้ดูแลตัวเองพ่อแม่ของเจ้าของร่างก็เสียแล้ว เหลือเธอกับสามีจอมเย็นชาที่วันๆ แทบจะไม่พูดอะไรเลย ให้ใช้ชีวิตกันแค่สองคน
ในปี1970เธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่ทำงานหนัก ไม่ได้ดูแลตัวเองพ่อแม่ของเจ้าของร่างก็เสียแล้ว เหลือเธอกับสามีจอมเย็นชาที่วันๆ แทบจะไม่พูดอะไรเลย ให้ใช้ชีวิตกันแค่สองคน
เดินหาบ้านเช่าอยู่ดี ๆ กลับถูกใครไม่รู้กระชากคอเสื้อโยนลงจากสะพาน ดีนะมีผู้ชายรับเอาไว้ ภาพแรกที่เห็นคือแผงอกล่ำ ๆ "แม่เจ้า ขาวมาก"
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
เราจะพาทุกท่านเข้าสู่โลกเวทย์มนกัน
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
เธอพลาดที่เดินเข้าห้องทำงานเขาไปแค่ครั้งเดียว แต่กลับถูกบอสโหดอย่างเขากินไม่ยอมปล่อย.... “ลองตะคอกอีกทีสิ จะทำจนลืมทางกลับบ้านเลย”
เซอร์เวย์ เสือเจ้าชู้ เขารับคำท้าจากเพื่อน ด้วยเงินเดิมพัน เพื่อหลอกฟันเธอข้าวหอม นิเทศน์ปี 1 เธอเป็นเพียงแค่หมากในเกมส์เดิมพันของเขา..เขาเข้าหาเธอด้วยคำพูดหลอกลวง..เธอ ที่ตกหลุมพลางคำหลอกลวงของเขา
องค์รัชทายาทถูกปองร้ายจนสิ้นไร้ลมปราณ ด้วยอำนาจของเทพมังกรที่สถิตในร่าง การแก้แค้นจึงเริ่มต้นขึ้น!?
เมื่อสวรรค์ประทานพรแก่สวะ! เส้นทางการเป็นอันดับหนึ่งของใต้หล้าได้เปิดฉากขึ้นแล้ว
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
ซานชายหนุ่มผู้คลั่งไคล้ซีรีส์แนวโบราณอิงประวัติศาสตร์ และชื่นชอบการสะสมของเก่าแก่โบราณเป็นชีวิตจิตใจ ประกอบอาชีพสถาปนิกและดีไซเนอร์ที่มีชื่อเสียง อยู่มาวันหนึ่งต้องมารับมือกับความรักที่ไม่ได้ตั้งใจ
อดิเทพ กรงจักร ผู้หายใจรดไปวันๆกับชีวิตของตัวเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาได้ถูกนำพาสู่ต่างโลก พร้อมด้วยความสามารถประหลาดที่เขาตั้งชื่อมันว่า มหาปราชญ์
เมื่อวายร้ายฉกาจอย่าง ยามาดะ เรียว ได้ระบบที่ทำให้เขานั้นสามารถเดินทางไปโลกอนิเมะได้แต่ในระหว่างการเดินทางนั้นต้องเผชิญหน้ากับตัวเอก ซาโต้จะทำอย่างไร เชิญติดตามต่อไป
เกลียดก็คือเกลียด แค่เห็นหน้าก็รังเกียจแล้ว! นี่คือสิ่งที่เขาคิดกับเธอสินะ ไม่เป็นไร หัวใจเธอดวงแค่นี้เอง ค่อยๆ ถอนตัวถอนใจและความรักที่ให้เขากลับมาให้หมด หรือถ้าไม่หมดก็เหลือเพียงแค่...เศษใจ
เรื่องราวของผม...ผู้อ้าแขนคอยรับเธอผู้เป็นที่รัก...ผู้ร่วงหล่นมาพร้อมกับสายฝน
"ข้าไม่คิดเอาตัวเองไปเป็นของเล่นชิ้นใหม่ของใครหรอกนะ โดยเฉพาะบุรุษที่มากรักเฉกเช่นอาร์ชดยุคแห่งโรแกน".."เจ้าไม่ใช่ของเล่นสักหน่อยแคลร์ แต่เจ้าคือของข้าต่างหาก!"