'บางคน' ต่อให้ต้องเหยียบหัวใครขึ้นไปเพื่อ 'ถวายตัวขึ้นเป็นเจ้านาง' แห่ง 'คุ้มราชคช' ก็ยอม แต่กับ 'บางคน' ต่อให้ต้องเล่นมนต์กลใดเพื่อแย่งชิง 'นาง' มาจากใครหน้าไหนก็จะทำแม้จะหมิ่นเบื้องสูงหาได้กลัวเกรง

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

“หลี่ลี่”เด็กหนุ่มจากชนเผ่าทมิฬ ก้าวเข้าสู่การเป็นศิษย์สำนักหมิงเยว่ด้วยความมุ่งมั่นที่จะฝึกปราณยุทธ์ เขาไม่ได้มาพร้อมกับร่างกายที่แข็งแรงหรือพรสวรรค์ที่โดดเด่น แต่เขามีความสามารถในการมองเห็นในความมืด

หยางฟาน ตื่นขึ้นกลายเป็นนายน้อยขยะ แห่งตระกูลใหญ่ แต่เขานั้นได้รับระบบสุดเทพ พุ่งทะยานสู่ความเป็นนิรันดร์ คงอยู่ตลอดไป

นิยายแนวถ่านไฟเก่าลุกโชนกลับมารักกันหวานชื่น ทุกหน้าจะทำให้มีแรงลุกขึ้นมาหยุมหัวสามีเก่า หมายเหตุเป็นนิยาย Erotic Sexy Romance (เร่าร้อนบรรยายชัดเจนแบบไม่ตัดเข้าโคมไฟ) แนวผัวหาบเมียคอน โดยที่ตัวร้าย

ว่ากันว่า คนที่ "ใช่" มักมาในเวลาที่เหมาะสม

เกิดใหม่พร้อมกับนาฬิกา​ประหลาด​

"หากข้าโตขึ้น ข้าจะทำงานหาเลี้ยงท่านเอง!!!" เด็กสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง นางมองใบหน้าอันงดงามของเขา และเชื่อมั่นว่าจะหาเลี้ยงจิ้งจอกหนุ่มรูปงาม อ่อนแอผู้นี้ได้

- ไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะทุกคน เพราะดิฉันน่ะ...แข็งแกร่งที่สุดไงล่ะ - คำพูดอันแสนเย่อหยิ่งของอาจารย์สาวทำเอาเหล่านักเรียนทุกคนกังวลยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

วิศวะสาวปีสามข้ามมิติเวลามาพร้อมความสามารถจากศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด ทว่ากลับได้เป็นคุณหนูรองที่บิดาทอดทิ้งให้เติบโหญ่ในดินแดนรกร้างห่างไกล ซ้ำยังถูกลากตัวไปอภิเษกกับรัชทายาทที่ไม่เคยพานพบด้วยความจำใจ!

เมื่อโลกมาถึงจุดจบ มนุษย์ได้กลายเป็นปีศาจ หญิงสาวผู้เบื่อโลกกลับได้รับระบบปริศนาที่นำพาเธอไปสู่ห้องเเชทประหลาดผ่านความพิศวง [ผู้มิอาจเอ่ยนาม] [เทพตาบอดผู้โง่เขลา] [ประตูเเห่งเเก่นเเท้] [เทพไร้หน้า]

แล้วพญายักษ์ที่กลับชาติมาเกิดอย่าง 'ทศกัณฐ์' จะกลับมาทวงแค้นกับ 'รามเมษฐ์' แบบไหน

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ถ้ามัวแต่ให้อภัย แล้วเมื่อไหร่จะได้แก้แค้นล่ะ!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ที่อยู่ อาหารการกิน แสนจะรันทดเธอทำได้แค่นึกและวาดภาพของกินขึ้นในอากาศบ้าง พื้นดินบ้างเป็นความรู้ความถนัดจากโลกเดิมเพื่อเยียวยาใจตัวเอง แต่จู่ๆ มันก็จับต้องได้ และกินได้ โอ้!สุดยอดจริงๆเธอไม่อดตายแล้ว

“ที่นี่มันบ้านป่านะ….ไม่ใช่เหมือนโลกสมัยใหม่ที่เอ็งมา…” “โลกสมัยใหม่ที่ผมมาหรือครับ?” “เอ็งคงจะกลัวข้าและรังเกียจข้าสินะ…ที่ข้ามันเป็นตัวประหลาด…” “มันไม่ใช่เสือโคร่ง…” "แต่มันค

" ฉันไม่มีวันรักนาย "