- 15
- 405
- 0
ผมแค่เด็กที่ชอบเล่นกีฬาเท่านั้นเองนะ ผมบังเอิญไปเจอผู้ใหญ่ที่เหมือนทำหน้าเศร้าตลอดแล้วก็สนิทกันแปปเดียวแล้วก็จะต้องกลับ เลยไม่ได้เจอกันอีก จนเจอกันอีกครั้ง แต่ที่จริงผมเป็นผู้หญิง
ผมแค่เด็กที่ชอบเล่นกีฬาเท่านั้นเองนะ ผมบังเอิญไปเจอผู้ใหญ่ที่เหมือนทำหน้าเศร้าตลอดแล้วก็สนิทกันแปปเดียวแล้วก็จะต้องกลับ เลยไม่ได้เจอกันอีก จนเจอกันอีกครั้ง แต่ที่จริงผมเป็นผู้หญิง
หลินหลิน พ่างไจ๋และกู่ไท่หยาง สามเด็กน้อยที่ต้องประสบกับความโชคร้าย ถูกกองโจรเข้าปล้นฆ่า และเผาบ้านเรือน จนต้องหนีตายไปหาความช่วยเหลือจากเมืองหลวง และเพื่อความอยู่รอด พวกเขาต้องออกตามหาปัญจคัมภีร์
ประเทศสุดท้ายของมนุษยชาติ ที่กำลังเจอวิกฤตครั้งใหญ่ได้ถูกพาไปยังอนาคตอันแสนห่างใกลและลึกลับ
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
เมื่อโลกมาถึงจุดจบ มนุษย์ได้กลายเป็นปีศาจ หญิงสาวผู้เบื่อโลกกลับได้รับระบบปริศนาที่นำพาเธอไปสู่ห้องเเชทประหลาดผ่านความพิศวง [ผู้มิอาจเอ่ยนาม] [เทพตาบอดผู้โง่เขลา] [ประตูเเห่งเเก่นเเท้] [เทพไร้หน้า]
ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย
จะรัก...จนกว่ารักจะผลิบานขึ้นในใจ หากวันใดที่รักนั้นผลิบาน เส้นทางระหว่างกันคงไม่เลือนรางอีกต่อไป #ซีรีส์จนกว่ารัก...
แค่อยากใช้ชีวิตที่ง่าย ๆ เหมือนแมวตัวอ้วน ๆ ไม่เยอะจะได้เปล่า
'หยก' อยากลาออกทุกวินาที อยากจะหนีไปให้ไกลๆจากเจ้านายที่ทำตัวเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันอยู่ตลอด แต่พยายามเท่าไรมันก็ไม่เป็นผล เพราะนอกจากจะเป็นเจ้านายแล้ว ตานั่นยังเป็นว่าที่หลานเขยของอาม่าด้วยน่ะสิ
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
ได้โปรดเถิดสวรรค์ ได้โปรดให้นางย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง เพื่อชีวิตน้อย ๆ ของบุตรชายขอให้นางได้ลมหายใจคืนอีกครั้ง นางจะหนีเขาไปให้ไกล เขาจะมีสุขหรือทุกข์นางและเขาจะไม่เกี่ยวข้องกัน
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
เพชรเดินไปใกล้ ฉุดข้อศอกนางให้ลุกขึ้น “นี่หรือคือวิธีรับมือของออเจ้า ข้ามิเห็นว่าออเจ้าจักทำสิ่งใดนอกจากนั่งนิ่งๆ อยากออกบวชนักหรือ อยากนุ่งขาวห่มขาวนักหรือ ข้ามิให้ออเจ้าสมหวังดอก!”
เมื่อภาษาญี่ปุ่นไม่มีวรรณยุกต์ วิธีแก้ปัญหาของคณะประพันธกรจึงเป็นการนำชื่อแมลงรอบ ๆ มาใช้เรียกแทนเสียเลย ... ได้เหรอฟระ?
ผีเปรตปะทะเด็กแว้น