เพราะความสงสัยในตัวหญิงสาว ทำให้แม่ทัพหนุ่มต้องมัวพัวพันใกล้นางทว่าในฐานะน้องชายตาคำของท่านตา แต่แล้วนานวันเข้าจากความสงสัยในวันนั้นได้แปลเปลี่ยนเป็นรักที่ท่านตาไม่เห็นด้วย

เมื่อภูติน้อยอยากเป็นเซียน จึงจำต้องล่ำลาอาจารย์เข้าสู่วัฏจักรสงสาร ลงไปเกิดเพื่อเผชิญวิบากกรรมเก้าชาติ หากนางไม่ใช่ภูติน้อยจอมขี้ขลาดก็แล้วไปเถืด แต่นี่นาง...

คำว่าไอ้ลูกไม่มีพ่อที่โดนเพื่อนล้อทุกวัน ทำให้เด็กชายเจ็บทั้งใจ พ่อทิ้งเขาและแม่อย่างไม่ใยดี ความแค้นครั้งนี้ไม่แก้แค้นคงไม่ได้แล้ว

ถ้าความรักคือพลัง เธอก็คือพลังแห่งรักที่ยิ่งใหญ่สำหรับเขา

เหยาอี้เหยา อายุเพียงแปดขวบเมื่อได้รับราชโองการแต่งตั้งเป็นท่านหญิง เป็นหนึ่งในราชทูตเพื่อเจริญสัมพันธไมตรีกับชาวแดนเหนือ รวมทั้งต้องพยายามทำทุกวิถีทางให้ฉู่ซื่อจื่อโปรดปรานนาง

เด็กที่เกิดมาพร้อมกับร่างกายประหลาด ถูกเรียกขานว่าคนบ้าภายในเมืองโซ่ พร้อมเมืองที่ถูกกล่าวขานว่า เต็มไปด้วยโชค วาสนา กับเส้นทางการฝึกยุทธ์มากมาย

แม็คกี้ เจ้าหนูที่อายุเพียงแค่ 10 ขวบต้องเริ่มเอาชีวิตรอดในแพนเจีย โลกแห่งการผจญภัยอันกว้างขวาง และทำภารกิจอันยิ่งใหญ่ไปกับมิตรสหายของเขา

ทิวาเดินตกท่อตายอย่างน่าอนาจ ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้ายได้โอกาสย้อนกลับไปเกิดใหม่ในร่างบุตรเกอของท่านแม่ทัพที่ถูกติดป้ายกำกับเอาไว้ตัวโตๆ ว่าเป็นเด็กเปรตแห่งยุค! สาธุบุญไม่รู้จะว่ารอดหรือร่วงกันแน่

ข้ามิบ่มเพาะได้แล้วเช่นไรกัน คิดว่าข้าสนใจมันหรือ(ยิ้มทั้งน้ำตา )โทษทีข้านั้นมีลูกศิษย์ผู้เก่งกาจที่สามารถถล่มภูเขาใหญ่ยักษ์เพียงแค่หนึ่งดัชนี กระบี่ที่พวกเขากวัดแกว่งสามารถฝ่าผื่นธาราได้อย่างง่ายดาย

แก๊งตัวป่วน..แห่งโรงเรียนนานาชาติ.. ความแสบสันที่คนทั้งโรงเรียนเรื่องลือ ไม่ว่าจะสวย เก่ง มึน แสบ ฉลาด รวมอยู่ในคนทั้งสาม ชีวิตในโลกของแฟนตาซี

เธอผิดเองที่เลือกทางเดินโง่ ๆ นี่ พิมพ์นาราทรุดตัวอยู่กับพื้นอยู่ตรงหลังประตูบ้าน ตรงที่ที่กวีวัธน์เพิ่งจะเดินออกไป

ตั้งแต่ไอ้พวกเพื่อนใหม่จากมหา'ลัยมันรู้ว่าผมมีคาถาอาคมก็เรียกไอ้ไผ่ไปปราบผีไม่หยุดขอโทษนะครับคุณเพื่อน กูเข้ากรุงเทพฯมาเรียนไม่ได้จะมาปราบผีครับผม

ถ้าจะคบกันก็ต้องยอมรับ ว่าฉันจะไม่มีเธอคนเดียว และเธอก็ไม่มีสิทธิก้าวเข้ามาในชีวิตส่วนตัวฉัน ห้ามหวง ห้ามหึง ถ้ายอมรับได้ก็ตามนั้น เราจะคบกัน...

คิดว่าตัวเองมีดีอะไรถึงกล้าอยากนอนอ้าขาให้ฉัน...

ตายทะลุมิติมาทั้งทีดันได้เป็นฮองเฮาที่สามีไม่รัก แล้วไงกันล่ะใครสน!! เจ้าก้อนแป้งน้อยฝาแฝดทั้งสองคนนี้ต่างหากคือยอดดวงใจของฮองเฮาผู้นี้ และนางจะเป็นมารดาที่ดีของพวกเขาเอง...

เรื่องอะไรนางร้ายจะต้องยอมแม่ดอกบัวขาวนั่น? ทำเป็นใสซื่อที่แท้ก็จะเอาทั้งพระเอกทั้งตัวร้าย พระเอกต้องคู่กับนางร้ายอย่างฉันเท่านั้นย่ะ นางเอกอย่างหล่อนน่ะฝันไปเถอะ

การกลับมาของนางร้ายเป็นแม่เลี้ยงของสามีเก่า จือซินชาติก่อนเป็นธิดาขุนนางระดับสูง ได้แต่งเข้าจวนแม่ทัพ เพราะคิดว่าหยางเยว่รักนางด้วยความจริงใจ แต่ทว่าผิดมหันต์หยางเยว่จำนางผิด คนที่หยางเยว่รักคือจือชิง

กัน มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งก็คือต้นน้ำ เพราะต้นน้ำทำให้กันได้รู้จักกันรุ่นพี่ที่ได้ชื่อว่าเหนือเดือน ครั้งแรกที่เจอหน้ากันกันได้หลุดพูดต่อหน้าเหนือเดือนว่าหล่อมาก หลังจากนั้นก็มีเหตุการณ์ให้พวกเขาสนิท

[แจ้งเตือน : ร่างกายของโฮสต์อ่อนแอเกินไป กรุณาออกกำลังกาย] "ระบบหน้าโง่หุบปากไปซะ ข้าจะนอน" [ระบบไม่มีหน้าและปาก โฮสต์กรุณาอย่าโง่] "เจ้าระบบเฮงซวย!"

ผู้หญิงที่วิ่งออกจากป่าแล้วมาตัดหน้ารถของเมสันกะทันหัน ทำให้เธอความจำเสื่อมและต้องอาศัยอยู่กับเจสัน จนสุดท้ายความใกล้ชิดก็ทำให้ทั้งสองผ่านวันคืนที่มีความสุขไปด้วยกัน