จริงสิ! พระเอกต้องเป็นของนางเอก ส่วนนางร้ายอย่างข้าไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรแล้วหนิ...

"แม่ครับ Super Mario 3 วางจำหน่ายแล้ว! นี่คือของขวัญคริสต์มาสที่ผมต้องการมากที่สุด!"

ก็เพราะทำตัวแบบนี้ใครจะไปรักลง… นอนเอากันทุกคืนบอกไม่รัก เฮียคิงส์คนเฮงซวย!!

หล่อ รวยแถมใหญ่ขนาดนี้ ใครไม่ชอบแต่ยี่หวาชอบ!

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

การกลับมาพบเจอกันอีกครั้งกับความคิดถึงที่ถูกฝังลึกอยู่พายในใจของคนทั้งสอง จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง สามารถติดตามต่อได้ในเรื่อง นิยาย ผมนี่แหละเจ้าพ่อมาเฟีย

เจ้าก้อนแป้งตัวน้อยจะต้องพาโชคดีมาหาเธอแน่นอน!

ปี 20xx ปีที่มนุษยชาติได้พบกับความวิบัติที่ทุกคนต่างเรียกมันว่า ่วันสิ้นโลก ่ โรคระบาดครั้งใหญ่ที่เกินจะระงับ การกลายพันธุ์ของเชื้อโรคจนทำให้เกิดซอมบี้ และ ผู้มีพลัง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

นิยายทุกเรื่องนางร้ายมักจะมีจุดจบอย่างน่าอนาถเสมอ ถ้าไม่อยากมีจุดจบแบบนั้นก็คงทำได้เพียงเปลี่ยนตัวเองเท่านั้น ความรักของพวกตัวเอกฉันขอไม่ยุ่ง ว่าแต่ตัวร้ายคนนั้นถ้าเธอไม่เอาฉันขอได้ไหม

ลู่เหม่ยหลิน หญิงสาวกำพร้า บิดามารดาเสียไปหมดแล้ว นางอาศัยอยู่กับฮูหยินไป๋ในจวนเสนาบดี แต่บุตรชายของนางที่เป็นเสนาบดีหนุ่มที่มีนามว่า ไป๋หย่งเล่อ เกลียดชังนางยิ่งนัก เขามองว่านางแย่งความรักบิดามารดาขอ

'เอจิ' เด็กหนุ่มอันธพาลที่คลั่งรักพี่สาวข้างบ้านจนเกิดเรื่อง เธอหนีไปเพราะไม่อยากทำลายอนาคตของเขา แต่...เอจิ คิดว่าเธอนั้นล้อเล่นกับความรักของเขา จากความรักกลายเป็นความแค้น 10 ปีผ่านไป มันก็ยังไม่สาย!

อยู่ๆก็ได้รับการติดต่อจาก”พี่ชาย” ให้รีบบึ่งกลับญี่ปุ่นพอมาก็โดนวานไปสังเกตการณ์การแข่งทั่วญี่ปุ่นและจดชื่อบุคคลที่น่าจะมี”สิ่งนั้น”ในตัว ว่าก็ว่าเถอะ…ทำไมกูต้องมาแฝงตัวอยู่ในดงผู้ด้วยวะ! รับไม่ได้ค่ะ

นึกว่าข้ามภพมาต่างภพต่างโลก แต่ที่ไหนได้ทะลุเข้ามาในนิยายเรื่องสองใจที่ตัวเองอ่านก่อนตายที่ไม่ชอบใจในตอนจบสุดท้ายของนิยายเรื่องนั้นพร้อมสาปส่งอีกต่างหาก เพราะเขาเป็น #ทีมพระรอง ที่สุดแสนจะเพอร์เฟค

ความขี้เกียจคือความสุข! แต่แล้วความขี้เกียของฉันก็หายไป ใครทำฟะ? หือ!! เทพีอบันดันเชีย  เรื่องราวสุดมันในการตามล่าเอาความขี้เกียจคืนมาจึงเริ่มต้นขึ้น(นิยายหัดเขียน)(yuri)

“รู้มั้ยเรามัดมือคิสไว้ทำไม เพราะเราจะทำแบบนี้ไง” ว่าแล้วกันย์ก็ใช้นิ้วโป้งทั้งสองมือทาบลงบนกลีบดอกไม้ทั้งสองข้าง ก่อนจะแหวกมันออกช้า ๆ กันย์มองโพรงสีชมพูนุ่มนิ่มนั้นอยู่เพียงไม่นานก็บรรจงทาบลิ้นลงไป

เยี่ยหลิงหลงทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่ยังอ่านไม่จบ และต้องไปอยู่ในสำนักของเหล่าตัวร้าย เพื่อบั้นปลายชีวิตที่สุขสบาย นางจะต้องรักษาสำนักไว้ให้ได้!

ฉันไม่ได้รักเธอ เธอไม่ได้รักฉัน เราไม่ได้รักกัน แต่เธอต้องเป็นของฉันแค่คนเดียว แตกต่างจากเธอที่รักเขา แต่เขาไม่รักเธอ และเธอก็ยินยอมที่จะเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว