เพราะความเมาเป็นเหตุ ทำให้ภพธรเผลอไปคว้ากอหญ้าหลานสาวของแม่บ้านเข้าห้องนอนกลางดึกในคืนหนึ่ง เมื่อตื่นขึ้นมาเขาจึงพบว่าได้ข่มเหงเด็กสาวจนย่อยยับ ทว่าชายหนุ่มนั้นมีคู่หมั้นคู่หมายที่เหมาะสมอยู่ก่อนแล้ว

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เมื่อเธอพลาดไปมีค่ำคืนที่เร่าร้อนกับมาเฟียหนุ่ม แต่พอเขากลับมาที่ห้องเธอก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ! มีที่ไหนมากระตุกหนวดเสืออย่างเขาแล้วหนีไปรอด ! 'ไปตามเมียกูมาให้ได้ ต่อให้ต้องพลิกฟ้าก็ต้องทำ'

"พระแม่ลักษมีเจ้าขา~ ลูกอยากได้ผู้ชายคนนี้.. ขอให้ลูกสมหวังด้วยเถิด สาธุ!"

คิดว่ามันก็แค่One night Stand ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แต่คิดไม่ถึงว่า ผู้ชายคนที่ฉันเผลอใจและกายไปแก้เหงาด้วยคือ ‘Boss คนใหม่’ ที่ฉันจะต้องทำงานร่วมกับเขาตลอดหลายเดือนนับจากนี้!

เพราะว่าความโง่และความเชื่อใจทำให้เธอต้องตายด้วยน้ำมือของคนในตระกูล เมื่อย้อนเวลากลับมาอีกครั้ง เธอจะโง่เหมือนที่ผ่านมาได้ยังไง ถึงเวลาที่เธอจะต้องคิดบัญชีและเอาคืนทุกคนจริง ๆ เสียที !

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ถึงทำใจดีสู้เสือสักแค่ไหน แต่เธอก็ไม่กล้าพูดออกมา เพราะมันโหดร้ายเกินไป

เพราะต้องแต่งงานกับผู้ชายแปลกหน้าด้วยเรื่องธุรกิจ ทำให้นรินทร์ต้องเดินทางกลับมาที่ประเทศไทย แต่หลังจากที่ได้แต่งงานกับเขตแดน ชีวิตที่กำลังจะสวยงามของนรินทร์ก็กลายเป็นชีวิตที่วุ่นวายทันที

เมื่อ 'ณาลัลน์' ตกหลุมรักเสือ เธอจึงแกล้งเป็นเหยื่อ เพื่อให้เสือตายใจ...

เกิดใหม่ทั้งทีไฉนนางถึงย้อนมาตอนที่กำลังหนีจากการถูกลักพาตัวด้วยเล่า! ชาตินี้นางขอทวงคืนสิ่งที่ตนควรจะได้ และหนีจากสามีเก่า... แต่ใครจะคิดเล่าว่าจะต้องมาพัวพันกับทรราชแห่งยุคได้

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

วงการซีรีส์วาย บันเทิงกว่าที่คิด... โดยเฉพาะเรื่องที่มันเกิดขึ้นหลังกล้องอะนะ

ย้อนกลับไปเมื่อปี2495ครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ที่ปากน้ำโพ จังหวัดนครสวรรค์ เป็นครอบครัวที่มีฐานะดี จำปาและยิ่งยศ แต่งานอยู่กินกันได้ปีแรกก็อยากที่จะมีลูกชายไว้เพื่อสืบสกุล แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้สมหวังดั่งใจ

'ซูหรง' ปักใจรักตัวร้ายที่เป็นปรมาจารย์ด้านโอสถเช่น 'ประมุขเจียง' มานานหลายปี เฝ้ามองและเอาใจใส่มาโดยตลอด ทว่าทุกความหวังดีล้วนถูกเมินเฉยดั่งสวะไร้ค่า หรือนางควรกลับมารักตนเองเสียที ตัวร้าย: (เหม่อรอ)

"ปรายไม่มีทางชอบสิบหรอก ไม่ใช่สเปคขอบอก" เธออาจจะยังไม่รู้ว่าถ้าคนเราชอบใครจริงๆจะไม่แสดงออกหรอกนะ!

“แล้วโยมแม่อยากให้อาตมาช่วยอะไร..บอกมาเถอะ” “ถ้างั้น..หลวงพี่ช่วยสึกแล้วไปแต่งงานแทนไอ้เติ้ลทีเถอะเจ้าค่ะ”

ถ้าเธอหลงทางในป่าเขา, เจอหัวขโมยตามทาง, เจอนักดาบแห่งน้ำ และเปลวเพลิง, เจอภูตผีปีศาจ, เจอเหล่าอสูรชั่วร้าย, เรียกชื่อฉันสิ ‘เซียนยักษาสามตาห้าร่าง – เซียว’ แล้วฉันจะปกป้องเธอเอง

นางได้แต่แอบรักเขาและเฝ้ามองเขาจากที่ไกล ๆ เช่นนั้นอย่างคนขี้ขลาด สุดท้ายเมื่อเขาจากไปก่อนวัยอันควร ก็ทำได้เพียงแค่ร้องไห้ที่หน้าหลุมศพเขาเท่านั้น หากย้อนกลับไปได้..นางอยากจะทำให้เขาจดจำนางได้สักครั้ง