นางฟื้นขึ้นมาในร่างของอีกคนในอดีตโดยที่ไม่รู้เลยคนที่นางเข้าร่างมาเคยร้ายกาจจนไม่มีใครคิดอยากจะสนทนาด้วยซ้ำร้ายยังคิดจะแย่งคนรักของคนอื่นมาเป็นของตัวเองอีก ..ให้ตายเถอะข้าไม่อยากสนใจใครอีกแล้ว

เกมแห่งความตายทั้ง 20 รอบที่ผู้มีอายุ 15-29 ปีจากทั่วทั้งโลกต้องเข้าร่วม และในตอนนี้ รยูมิน กำลังเผชิญหน้ากับมันเป็นครั้งที่ 100 จึงเริ่มหาพันธมิตรเพื่อหลีกเลี่ยงความล้มเหลวซ้ำอีกครั้ง

ปราณเป็นเด็กหนุ่มที่เต็มไปด้วยความฝันและความหวัง เขาเติบโตในครอบครัวที่ให้ความสำคัญกับการศึกษาและคาดหวังในตัวเขามาก เขามักจะใช้เวลาว่างไปกับการอ่านหนังสือวิทยาศาสตร์และทำการทดลองในห้องแล็บของโรงเรียน

เมื่อผมดันเผลอไปมีอะไรกับมาเฟียสุดโหด

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เด็กสาวจากท้องทะเล...ความลับมากมายถูกกดไว้ในความทรงจำที่เลอะเลือน นอกจากเธอก็ไม่มีผู้ใดรับรู้อีก ดวงใจแหลกลาญ เด็กน้อยได้แตกสลาย -- ตัวเธอจะสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้จริงๆน่ะหรือ?

"โง่มากถึงขนาดไม่รู้เลยเหรอม่านไหม ผู้ชายเวลามันอยากเอาจนหน้ามืดน่ะ มันก็พูดได้ทุกอย่างนั่นแหละ" "คุณปราณ!"

ที่ผ่านมายังไม่เคยมีใครทำให้พี่อินได้เลยนะ ถ้าเธอทำได้ก็ถือว่าเก่ง

ใครจะคิดว่าเป็นวิญญาณเร่ร่อนที่ทำตัวดีมานาน สุดท้ายฟ้าจะเห็นใจ ส่งเขากลับมาในอดีตได้ นี่มันคือความต้องการอันสูงสุดของชีวิตเข้าเลยน่ะเนี่ย ขอบคุณทุกคนที่เกี่ยวข้องในการอุปถัมภ์ผมด้วยนะครับ

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ฝ่าบาท พระสนมไม่รับรู้สิ่งใดแล้ว นอกจากโลกที่นางสร้างขึ้นมา โลกที่มีเพียงนางกับโอรส ธิดาทั้งสอง

เฟยเซียนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรียบเรียงความทรงจำเงียบๆถึงได้รู้ว่า หลังจากตายไปเธอก็เข้ามาอยู่ในร่างเฟยเซียน แม่ของพระเอกที่มีปมในนิยาย ซึ่งจุดจบที่ร่างนี้ได้รับก็สมกับความเลวที่ทำกับลูกชายเอาไว้

ผู้ชายดุอย่างเขา ไม่คิดจะเอาผู้หญิงห้าวหาความอ่อนหวานไม่เจออย่างเธอมาทำเมียหรอก

วันนี้ผมจะได้กลับมาเจอกับเขาอีกครั้ง…เป็นเรื่องที่เกินความคาดหมายของผมมาก ๆ แต่พี่เขาก็คงจะจำไม่ได้แม้แต่หน้าผมนั่นแหละนะ…ฟ้าช่างเล่นตลกกับผมจริงๆ

การผจญภัยและการปกป้องผู้คนด้วยรอยยิ้มและจิตใจที่อ่อนโยนมันคือหน้าที่ของข้ายังไงล่ะ

“ออกไปให้พ้นจากชีวิตพราว คนอย่างคุณมันไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง” “ไม่ว่าจะยังไงผมก็ไม่ยอมปล่อยคุณไปจากชีวิตเด็ดขาด เพราะผมต้องการให้คุณเป็นเมียน้อยผมต่อไป”

ตลอดชีวิตที่กดกาชาก็เกลือตลอด ในช่วงชีวิตใหม่ที่จะได้ไปเกิดในที่ใหม่ ก็ยังต้องมาเจอระบบโลกสุ่มที่เหมือนกดกาชาปองแบบนี้อีกเหรอ!!? ได้เหรอ? ไม่ได้สิ!?

“หล่อชะมัด แต่นั่นมัน…หางนี่นา กรี้ด!” หลิวเมี่ยวเมี่ยวกรีดร้องขึ้นด้วยความตกใจ หลังจากที่เธอยืนสำรวจชายแปลกหน้าที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงของเธอมานานหลายนาที