ความขี้เกียจคือความสุข! แต่แล้วความขี้เกียของฉันก็หายไป ใครทำฟะ? หือ!! เทพีอบันดันเชีย  เรื่องราวสุดมันในการตามล่าเอาความขี้เกียจคืนมาจึงเริ่มต้นขึ้น(นิยายหัดเขียน)(yuri)

"นี่ค่ะ เฌอให้เฮีย" "เธอพกมันด้วยเหรอ" หลุบตามองกล่องสี่เหลี่ยมซีลด้วยพลาสติกบางๆ ในมือ ไม่ใช่สิ่งของไม่คุ้นตาซะเมื่อไร ถุงยางอนามัยแบบเดียวกับที่เฌอริตาร์เคยเจอในรถวันนั้นนั่นไง

เมื่อต้องฟื้นคืนในร่างของสตรีที่ถูกเหยียดหยามมาตลอด เหมยซินตัดสินใจลุกขึ้นเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของตนเอง นางใช้มิติพิเศษที่ซ่อนอยู่เป็นตัวช่วย จากสวนผักเล็กๆ นำไปสู่ความสำเร็จที่ไม่มีใครคาดคิด

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

“ไม่ว่าจะมีอุปสรรคมากมายแค่ไหน เราก็เคยฝ่าฟันมาด้วยกัน ขอร้องนะลู่เสียนอย่าทิ้งข้าไปในตอนนี้ อย่าจากข้าไป...” นั่นคือสิ่งที่องค์หญิงจางหนิงเอ๋อว่าที่คู่หมายขององค์หวังยู่หลงพบเห็นเมื่อเดินเข้ามา

เจ้าเอยเเค่อยากเสียซิง เลยไปซื้อหนุ่มหล่อกิน ที่ไหนได้กับได้สามีติดไม้ติดมือกลับมาด้วยซะงั้น 'ความรักระหว่างบาร์เทนเดอร์กับเจ้าของโรงแรมจะไปได้ด้วยกันหรือไม่มาติดตามไปพร้อมกัน'

ซ่งเยี่ยตื่นขึ้นมาในร่างใหม่ยุค 2000 แถมเขายังเป็นนักเรียนที่ถูกไล่ออก ครอบครัวก็ยากจน ไหนจะต้องหางานทำและหาเงินส่งเสียน้องสาวให่ได้ มีเพียงลมปราณจากชาติก่อนที่จะช่วยเขาในยุคใหม่นี้ เขาจะรอดได้ไหม

เมย์ทะลุมิติมาอยู่ในร่างถังซูเจียวที่ตรอมใจตายเพราะถูกน้องสาวแย่งคู่หมั้น และตัวเองก็ต้องแต่งกับคู่หมั้นน้องสาวแทน แถมคนผู้นั้นยังมีคนรักอยู่แล้วไม่พอยังประกาศว่าจะแต่งฮูหยินรองในวันที่แต่งนางเข้าจวน

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เมื่อเข้ามาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยายโดยบังเอิญ ดังนั้นชะตานางร้ายจึงถูกเปลี่ยน ในเมื่อนางเอกคิดแย่งพระเอกไป ไฉนนางจะแย่งมาไม่ได้เล่า แต่ความระทึกไม่ได้อยู่ที่พระเอกแต่กลับเป็นตัวร้าย บัดซบ ผู้นั้น

พระเอกขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมาอะไรกัน ในเมื่อผมทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่อ่านก่อนตายทั้งที แล้วทำไมผมจะต้องไปเลือกพระเอกที่นอกใจเมียแถมยังมีลูกกับเมียน้อยด้วยกันละครับ

ท่านหญิงสูงศักดิ์แต่งให้บุรุษที่ตนรักโดยไม่สนใจฐานะ นางปรารถนาเพียงอ้อมกอดและรอยยิ้มของเขา แต่ในเมื่อเขาไม่สามารถมอบให้ได้จึงเลือกจะจากไป ครั้นหวนกลับมาอีกทีนางก็หลงลืมความรู้สึกนั้นไปแล้วจนสิ้น

ตุบตุบ เสียงโขกศรีษะ ให้ท่านปู่ท่านย่าบิดามารดาของนาง ท่านผู้อาวุโสทุกท่านได้โปรดรับข้าเป็นเขยแต่งเข้าด้วยเถอะขอรับ

เมื่อเธอกับลูกไม่สำคัญ เขาก็ควรปล่อยเธอไปเสียที

ยุคสมัยของมัชฌิมาโลก ที่ปรากฎการย่ำให้เกิดรอยเท้าของผู้ที่สามารถเข้าถึงปัญญาแห่งกาลเวลา ให้การกลับมาของนางนั้นปรามต่ออุบัติกาลของวิปโยค ของมัชฌิมาโลกนี้ หากตัวนางนั้นทันยังปัญญาของกาลเวลา

ผมกับเพื่อนหลงมาติดในหมู่บ้านลึกลับที่มีแต่เรื่องชวนพิศวง…

เมื่อไม่รักก็ไม่ต้องรักสัญญารุ่นพ่อที่มาเป็นข้อผูกมัดดั่งสัญญาทาสก็ฉีกมันทิ้งไปเถอะ เอวาในร่างจินอีนั่วหาได้แคร์ไม่

เมื่อพี่สาวได้ทำเรื่องน่าอัปยศในวันแต่งงาน น้องสาวอย่างหลี่เจียลี่ที่เพิ่งจะทำพิธีปักปิ่นไปไม่กี่วันจึงต้องกลายมาเป็นเจ้าสาวของเขาแทน

สาวใหญ่นักธุรกิจร้อยล้านที่แสนขี้เหร่ ถูกดูแคลนเรื่องหน้าตาจึงเดินทางไปศัลยกรรมที่เกาหลี แต่หัวใจวายตายก่อน แล้วดันมาเข้าร่างเด็กสาวแสนสวยที่ตกน้ำตาย ถึงจะลำบากก็ไม่เป็นไร สวยไว้ก่อนก็พอ

นี่ ๆ ที่จริงชมรมวอลเลย์บอลชายคาราสึโนะมีผู้จัดการชายด้วยนะ เห็นว่าหล่อมาก ๆ เลยล่ะ แถมแสนดีสุด ๆ จนพวกนั้นแทบจะเรียกว่าปะป๊ากันอยู่แล้ว