ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

บทเรียนจากสามชาติก่อนทำให้นางรู้แล้วว่า หากเขาไม่รักคือไม่รัก ชาตินี้ชาติที่สี่ นางจะไม่สนใจเขาแล้ว แต่จะหันมาให้ความรักบุตรสาวตัวน้อย คำว่าสามีในสายตาคือไร้ค่าตั้งแต่วันนี้

ไอซาวะถูกตรวจพบว่าเป็นผู้มีอัตลักษณ์​ประเภทพื้นที่เมื่อตอนอายุ4ขวบ มันหายาก​ แต่​ดูเหมือนว่าจะไม่เหมาะสมกับอัตลักษณ์​ของฮีโร่ "เอาเงินมาให้ฉัน​ ไม่งั้นฉันจะฆ่าเขา"นักโทษธรรมดาคนหนึ่งที่เดินผ่านประตู

เมื่อได้พบรักแรก จึงเป็นเพียงรักเดียว ที่จะรักเธอตลอดไป

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ไม่น่าอินกับนิยายที่อ่านเลย.เป็นไงล่ะ! หโดนลงโทษให้มาเป็นตัวประกอบที่ตัวเองพึ่งก่นด่าไป ว่าโง่งม! สวยใสไร้สมอง! เป็นข้านะบลาๆ! ตื่นขึ้นมาอีกทีได้เกิดใหม่ในร่างตัวประกอบที่พึ่งด่าไปสะงั้น!! ไม่นะ!!

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

เพราะว่า "ไม่รักก็คือไม่รัก" ตัวร้ายจึงไม่สมหวังในความรักเป็นธรรมดา (นิยายสร้างขึ้นจากคำถามที่ว่า "ทำไมตัวร้ายจึงไม่สมหวัง" เน้นดราม่าหน่วงตับและโศกนาฏกรรมแบบชุบแป้งทอด ;)

ดวงจันทร์ยามค่ำคืนช่างงดงามมีดวงดาวส่องประกายระยิบระยับ แต่ความงดงามเช่นนี้อาจจะอยู่ได้ไม่นานก็เป็นได้...

"ยัยบ้า! ยัยซาร่าบ้า...นี่เธอคิดจะทำอะไรฉัน หรือเธอคิดจะปล้ำฉัน" "โอ้ย...จะบ้าตาย ปล้ำบ้าปล้ำบออะไรกันเล่า นี่เรา..."

เจ้าพ่อสุดเเกร่งโดนคู่อริวางเป็นร้าย จนทำให้เค้าได้ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลก

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

หลังตกภูเขาตายก็ได้มาเกิดใหม่ในร่างชายาอ๋องผู้ถูกเนรเทศที่กำลังคลอดบุตร​ แถมได้อยู่ในบ้านอันรกร้างมีแค่ที่ดินเปล่าๆ​ ผืนหนึ่งและระบบตัวช่วยชาวสวนที่จ้องแต่จะหักแต้มหากขี้เกียจ ต่อจากนี้ฉันจะทำยังไงดี?

สาวโสดยุค2020ใช้ชีวิตเรียบง่ายในกลางเมืองหลวงเป็นพนักงานบริษัทเล็กๆและเงินเดือนอันน้อยนิดดันทะลุมิติมาอีกโลกที่มีสัตว์อสูรครอบครองผืนดินมนุษย์ต้องอาศัยอยู่ในน้ำและยังมีเด็กที่ไหนมาเรียกฉันว่าแม่อีก

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

“จากนี้ไป ขอให้โลกรู้สึกถึงความเจ็บปวด” เหนือโคโนฮะ อุซึมากิ นารูโตะ พูดอย่างเฉยชา ขว้างวงล้อเกลียวสีดำขนาดใหญ่ในมือ ระเบิดด้วยแสงและความร้อนอันไม่มีที่สิ้นสุด ทำลายทุกสิ่งที่เขาเห็น