เธอร้ายกาจเหี้ยมโหดเพียงเพื่อต้องการให้เขาได้ในสิ่งที่ต้องการเมื่อเขาสมหวังเขาเลือกกำจัดเธอทิ้งเพียงเพื่อเอาใจสตรีหนึ่งเดียวที่อยู่ในใจ “หากวันนี้ข้ายังกลับไปรักคนเช่นท่าน ข้าคงต้องเสียสติเป็นแน่"

'น้ำมนต์' ไม่เคยได้รับความรักจากพ่อ กระทั่งที่บ้านเกิดเรื่อง...มันเป็นครั้งแรกที่พ่อขอร้องตนเอง แม้ว่าจะขอร้องให้น้ำมนต์สวมรอยเป็นแฝดคนน้องเพื่อไปทำงานใช้หนี้แทนก็ตาม

คนนอกคุ้มคำแก้ว รู้จักเธอในนามหญิงอัปลักษณ์ บ้าใบ้ ไม่สมประกอบ หารู้ไม่ว่าภาพที่คนในคุ้มพบเห็นกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนั้น มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

愛 จางซูหลินวางแผนแต่งงานกับอู๋เจ๋อเหยียนตอนอยู่ชายแดน เมื่อกลับเมืองหลวงเขาสร้างเรือนแยกให้อยู่ในตำแหน่งแต่ไร้อำนาจ จนวันที่นางตื่นรู้อนาคตจึงตัดสินใจปลิดชีพตนเองคืนตำแหน่งฮูหยินให้คนในดวงใจเขา

นักฆ่าสาวฝีมือฉกาจตายแล้วนรกไม่ยินดี สวรรค์ไม่ต้อนรับ มาอยู่ในร่างคุณหนูผู้อ่อนแอมีแต่คนรังแก ทว่าใครจะรู้ภายภาคหน้านั้นนางจะก่อหายนะเพียงใดแต่เอาเถอะข้าเหนื่อยแล้วกับชีวิตเช่นนี้ ข้าขอลาไปทำไปทำเกษตร

เวียงนพรัตน์ แผ่นดินรูปหัวใจที่เป็นต้นกำเนิดของอัญมณีทั้งเก้า ดินแดนที่เคยรุ่งเรืองด้วยสรรพสิ่งทั้งหลาย แต่ทว่าวันนี้กลับต้องซุกซ่อนตัวเองราวกับพยัคฆ์บาดเจ็บที่รอคอยวันเวลาหวนคืนกลับมาผงาดอีกครั้ง

เมื่อหญิงสาวผู้มีพลังหยางบริสุทธิ์หลุดมาเข้าร่างเจ้าสาวโชคร้ายในคืนวิวาห์กับราชาแห่งยมโลกผู้ไร้ชีวิต! เธอจะยอมจำนนต่อโชคชะตาหรือหาวิธีเอาชีวิตรอดและล้างแค้นศัตรูที่เคยทำลายชีวิต

“จากผู้กุมความลับ สู่คู่นอน ลับๆ ของเขา ” “จะว่าไป ของแปลกๆ อย่างเธอก็น่าสน น่าลองเหมือนกันนะ”

เมื่อหญิงสาวฟื้นขึ้นมากลับพบว่าตนเองกลายเป็นฮูหยินที่สามีเกลียดชัง มิหนำซ้ำเขายังพาหญิงอื่นมาเย้ยนางถึงในจวนอีก ในเมื่อหยามกันขนาดนี้ ก็หย่ากันเถอะท่านแม่ทัพ

สัญญาว่าจ้างสามเดือน ที่มีกฎระเบียบมากมายให้ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด แต่สัญญาว่าจ้างไม่ทันสิ้นสุด นายจ้างกลับเลิกจ้างกระทันหัน เมียจ้างปลดระวางอย่างเพชรลดาก็ต้องไป... ไปพร้อมหัวใจที่บาดเจ็บ

"ร่างนี้เป็นคู่นอน ของเจ้านายพลนั้น...นายพที่ฆ่าเราคนนั้น..." ประโยคนี้ดังอยู่ในหัวของเซเรียตลอดช่วงบ่าย เมื่อเขารู้ว่าเจ้าของร่างที่เขาเข้ามาอาศัยอยู่ตอนนี้เป็นใคร

เพื่อนสนิทเคยเตือนคาร์ไลล์แล้วว่า อย่าใจร้ายกับภรรยาให้มากนัก เพราะเขาอาจจะต้องคลานจนเข่าด้านเพื่อตามง้องอนคู่แห่งโชคชะตาตัวน้อยที่ตัวเองรังเกียจชิงชังและเอาแต่ผลักไสไล่ส่งให้กลับมาอยู่ด้วยกัน

เมื่อฟ้าใสต้องมีจุดจบของชีวิต เธอได้ย้อนกลับมาเข้าร่างพี่สาวในปี 2557 หญิงสาวไม่นึกว่าพอลืมตาขึ้นมาจะได้พบใครคนนั้นอีกครั้ง โลกนี้ไม่ได้กว้างใหญ่เกินไปที่เขาจะได้โอบเธอไว้

กลิ่นสนิมคลุ้งคละเคล้าไปกับเสียงกรีดร้องสิ้นหวัง ลำนำแห่งการสังหารได้เริ่มบรรเลง เวทีหายนะอันเจิ่งนองไปด้วยเลือดปรากฏขึ้นบนผืนดินมนุษย์เป็นครั้งแรก ท่ามกลางความโกลาหลนั้น...อคิราห์ยิ้มรับมันโดยดุษฎี

จู้เจียงเจียงข้ามมิติมา ล่วงรู้อนาคตในอีก 3 ปีข้างหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แม้จะสับสน แต่นางจะอดทนและใช้ชีวิตให้ดี อีกทั้งนางยังมีช่องว่างมิติที่มีเสบียงล้ำค่ามากมาย

เธอทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่ตนเองเคยอ่าน ถูกขายให้เป็นภรรยาของหนุ่มชาวป่า กลายเป็นแม่เลี้ยงของเด็กน้อย 3 คน ซึ่งเป็นตัวร้ายสุดชั่วช้า จุดจบคือประหารอย่างน่าสังเวช เธอจะทำยังไงให้อนาคตของพวกเขาเปลี่ยนไป

เธอตั้งใจท้องกับเขา แต่ไม่อยากมีพันธะผูกมัดใดๆ จึงยอมสละตัวเองเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แต่ใครคิดว่าลูกที่โตมาหน้าจะเหมือนพ่อจนเธออดคิดถึงเขาไม่ไหว

เมื่อการมีชีวิตไม่ได้เป็นไปอย่างปกติ ชีวิตของเธอและเขาจะจัดการมันอย่างไรเมื่อแรกเริ่มเขาเสนอการหย่าให้กับเธอ แต่เธอกลับยอม และพร้อมที่หย่าและจากเขาไป เขากลับห้ามใจไม่ยอมเสียเอง นั้นมัน...เขารักเธอ?

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

รัก รัก รัก ทุกคนล้วนเคยมีความรัก