ฮารูกะ โทคุยะ ชายหนุ่มที่กำลังเดินเล่นในวันที่หิมะกำลังจะตก และจังหวะนั้นเองมีรถที่พุ่งมาด้วยความเร็วกำลังจะชนเด็ก โทยะพุ่งไปผลักเด็กให้รอดแต่แลกกับตัวเองที่ถูกชนแทน ..แต่นั้นไม่ใช่จุดจบของเขา...

“...... เช่นนั้นเจ้าก็รับพรไปเพียงข้อเดียวก็แล้วกัน ข้าจะถือว่าข้าใจดีกับเจ้ามากเกินไป จนเจ้าคิดเป็นเรื่องเล่นๆ ลาก่อนจางเยว่ฉี จงใช้ชีวิตให้ดีในอีกภพหนึ่งเถิด” ท่านเทพเซียนมุมปากกระตุกหยิกๆ ก่อนจะ...

จะเป็นเช่นไรเมื่อซีฮันแพทย์แผนจีนจบใหม่ เก็บลูกกุญแจได้ ซ้ำยังได้ทลุมิติไปพร้อมแม่และน้องชายวัยห้าขวบพร้อมบ้านและที่ทำกินในต่างโลก

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

นอกจากจะต้องดูแลว่าที่สามีที่อายุห่างกันเกือบสามสิบปี นางต้องมาเป็นว่าที่มารดาเลี้ยงของบุตรสาวของเขาที่เอาแต่ใจ และบุตรชายของเขาที่อายุยี่สิบปีแล้ว แต่สติปัญญาคล้ายเด็กอายุสิบขวบ

"ต่อให้ชุบตัวเป็นเทวาสักพันครั้ง…จงอย่าลืมว่าแท้จริงแล้วเจ้ามันเป็นแค่ปีศาจนรกตนหนึ่ง ทั้งโสมมและน่ารังเกียจ"

นักวิทยาศาสตร์และนักเวทศาสตร์ได้ร่วมมือกันวิจัยเกี่ยวกับมิติเวลาและสร้างเครื่องอ่านความทรงจำในอดีตชาติขึ้น จนกระทั่งวัยรุ่นคนหนึ่งได้เข้าร่วมการทดสอบ สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นจะทำให้หลายคนๆต้องตกตะลึง…

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

โมริ โอไกตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองมาอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย มายังโลกของฮีโร่ ที่มีมุมมองของความถูกต้องและผิดบาป แยกขาวและดำออกจากกันอย่างชัดเจน โลกใบนี้จะสามารถรับมือกับบอสของพอร์ตมาเฟียคนนี้ได้หรือไม่และใครบ้างจะตกเป็นเครื่องมือของเขา

ชิลีย์ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่เก็บแมวจรข้างทางมาเลี้ยงเพราะตั้งแต่วันนั้นชีวิตของเธอก็ต้องวุ่นวายเพราะแมวพวกนี้แถมยังเกิดเรื่องแปลกๆภายในบ้านของเธออีก

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เพชรเดินไปใกล้ ฉุดข้อศอกนางให้ลุกขึ้น “นี่หรือคือวิธีรับมือของออเจ้า ข้ามิเห็นว่าออเจ้าจักทำสิ่งใดนอกจากนั่งนิ่งๆ อยากออกบวชนักหรือ อยากนุ่งขาวห่มขาวนักหรือ ข้ามิให้ออเจ้าสมหวังดอก!”

จากของขวัญของเด็กสาวในอดีต ที่เป็นบ่วงให้เขาและเธอกลับมาเจอกันอีกครั้ง

ระหว่างที่ ไรเดน เมย์ กำลังเดินทางไปสมทบอสรพิษแห่งมิดการ์ดแต่จู่ๆ ก็ได้มีประตูแห่งมิติควอนต้าปรากฎตัวต่อหน้าเธอ หลังจากที่เธอได้ตื่นขึ้นก็พบว่า เมย์ นั้นไม่ได้อยู่โลกที่เธอรู้จักอีกต่อไปแล้ว....

เราต่างล้วนเคยแอบรักใครสักคน ยามที่ลมพัดผ่านม่านจนพริ้วไหว

เมื่อศาสตราจารย์วิชาประวัติศาสตร์ปากแซ่บ ถูกอสูรร้ายในหน้ากากอาถรรพฺ์สูบพลังชีวิตจนหมด วิญญาณดวงซวยจึงถูกส่งข้ามยุคมาอยู่ในร่างอดีตนักฆ่าใจเหี้ยมในยุคราชวงศ์ถัง การเอาชีวิตให้รอดในยุคโบราณจึงเริ่มขึ้น

เหล่าสตรีล้วนอยากเป็นภรรยาท่านแม่ทัพแสนหล่อเหลา แต่เขาไม่สนใจ จึงถามว่า "เหตุใดท่านไม่มองพวกข้าบ้าง!" ท่านแม่ทัพเหยียดยิ้มหยันตอบกลับ "เพราะพวกเจ้าไม่อาจเด็ดหัวข้าศึก แบบที่ฮูหยินของข้าทำได้น่ะสิ"

“ทั้งที่เรารักกันมากขนาดนี้ ทำไมเราถึงยืนข้างกันไม่ได้” “ในเวลาที่ผ่านมาเรารักกันออกขนาดนั้น แล้วเราไม่รักกันตอนไหน” “เธอคือสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ส่วนเธอคือคนที่รักมาก”