ใครก็ได้บอกทีว่าฉันไม่ได้ฝันไป “คุณครับทำใจดี ๆ ไว้นะครับ!” เสียงเด็กชายตะโกนถามด้วยความเป็นห่วง “เขาตายยังอะ?” “อย่าแช่งเขาสิครับคุณลูฟี่!” ปล่อยฉันตายไปเถอะหมอ……

คาเรน ยอมขึ้นมาบนโลกมนุษย์ที่ตนบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนาเพื่อตามตัวน้องชายงี่เง่าที่หนีออกจากบ้านไปตามตื้อผู้ชายเฮงซวยกลับ ...แต่ก่อนจะได้เจอน้องชายตัวดี กลับได้เจอมนุษย์นิสัยประหลาดเข้าเสียอย่างนั้น?

"เอาจริงหรอเนี่ยแค่เดินตกลงไปในหลุมที่ลึกโคตรๆแล้วก็มาโผล่ที่นี่เนี่ยนะ!!" [ของขวัญในการข้ามโลกผลปีศาจซิมไบโอต] "อย่างน้อยก็เบิ้ลชื่อให้เหมือนผลปีศาจปกติหน่อยสิ!!"

เมื่อหมดสิ้นหนทาง เด็กสาวจึงต้องเสี่ยงตายไปสมัครเป็นนักผจญภัยเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว

เกมที่ฉันเคยเล่น จะไม่มีทางให้มันจบแบบฮาเร็มเป็นอันขาด

ทำไม"นางเอก"เช่นข้าต้องแต่งงานกับ"ตัวร้าย" หวังพึ่งพาพระเอกผู้แสนดีก็ถูกเขาเทอย่างไร้เยื่อใย ข้ากลายเป็นนางเอกที่ทุกคนไม่ต้องการไปแล้วหรือนี่

ธรรมชาติล้วนสร้างสรรค์สิ่งมหัศจรรย์มาเป็นสีสันให้กับโลกใบใหญ่ ขุมพลังมหาศาลจากกาลเวลาที่ล่วงผ่านเลยไปถูกเก็บรวมไว้ทั่วทุกหนแห่ง เพื่อรอการค้นพบและสืบทอดต่อไปยังรุ่นสู่รุ่น

เด็กสาวลูกครึ่ง ไทย-ญี่ปุ่น Takada Ami(ทาคาดะ เอมิ) ที่เธอนั้นถูกส่งตัวมายังโลกการ์ตูนที่เธอนั้นชอบมากที่สุดเเต่หน้าของเธอกลับไปเหมือนผู้พิทักษ์ เเห่ง เหมันตร์ของ พรีโม่ ความวุ่นวายจึงบังเกิดในตัวเธอ

จะเกิดอะไรขึ้นถ้า Honkai Star Rail ไม่ได้เดินเรื่องโดยตัวเอกเพียงเเค่คนเดียว เเต่เป็นคู่พี่น้องที่เป็นโอตาคุโทคุหล่ะ เรื่องราวการผจญภัยจะไปอย่างไร

'จูบแรก' เขย่าโลกสีเทาที่เต็มไปด้วยห่ากระสุนทั้งใบ ให้กลายเป็นหวานละไมและเร่าร้อนด้วย 'รัก'

ประเทศสุดท้ายของมนุษยชาติ ที่กำลังเจอวิกฤตครั้งใหญ่ได้ถูกพาไปยังอนาคตอันแสนห่างใกลและลึกลับ

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

การเป็นเจ้าสาวตัวแทนมันเจ็บ เจ็บเพราะเขาไม่รัก เป็นได้แค่เจ้าสาวหมายเลขสอง เป็นได้แค่ตัวสำรองที่โดนจับมาแต่งงานแทน เพราะเจ้าสาวหมายเลขหนึ่งของเขาหนีงานแต่งงานไป

จ้าวลี่อินเธอโสดมาทั้งชีวิต หลังเกิดใหม่ตั้งเป้าหมายทำงานหาเงินและมีผู้ชายในสังกัดสักคน

หญิงสาว ที่จากบ้านไปนานและเธอได้รับข่าวการเสียชีวิตของพี่ชายเธอและภรรยาของเค้าและได้รู้ว่าพวกเขามีลูกแล้ว นั้นทำให้เธอต้องไปเยี่ยมหลานแต่ยังไปไม่ถึงไหน ก็ดันหลงทางซะก่อน

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ไมค์กี้น่ะ -- เกลียดผู้หญิงคนนั้นเข้าไส้...

ได้แค่แอบมอง เพราะฉันมันไม่คู่ควรที่จะยืนเคียงข้างเขา ฟ้าได้ลิขิตมาแล้วว่าพวกเขาต้องคู่กัน ฉันไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่งเกี่ยวหรอกค่ะ

"อิทาจิแต่งงานกับฉันเถอะ!" "ขอโทษนะ... พอดีฉันต้องไปฝึกต่อน่ะ ไม่ว่างมาเล่นแต่งงานกับเธอหรอกนะ" ไหงคิดว่าฉันเล่นล่ะ!? ฉันจริงจังนะ!! คอยดูเถอะ ฉันจะพูดแบบนี้จนกว่านายจะยอมตกลงเลยคอยดู!!

"อร่อยไหมที่เธอกินอยู่" "อยากรู้ก็ลองชิมสิ" จบคำชายร่างใหญ่ผู้เป็นคนล่าอาหารมื้อนี้มาให้ก็โน้มหน้าเข้ามาทันที