นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

แค่ใช้ชีวิตอย่างมดตัวน้อยๆจริงนะ

หนุ่มหล่อที่ทำงานอยู่ร้านปัวโรต์ เป็นที่นิยมไม่น้อยเลย มีหลายคนมาใช้บริการร้านนี้เพียงเพราะอยากเห็นหน้าเขา แต่สาว ๆ ที่มาจองโต๊ะมุมดี ๆ คงไม่รู้หรอก ว่าโอโตเมะจองที่ที่ดีกว่าใครไว้ตั้งนานแล้ว

"อร่อยไหมที่เธอกินอยู่" "อยากรู้ก็ลองชิมสิ" จบคำชายร่างใหญ่ผู้เป็นคนล่าอาหารมื้อนี้มาให้ก็โน้มหน้าเข้ามาทันที

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

โยสึยะ มิโกะ นักเรียนมัธยมปลายที่จู่ๆก็ได้มีมีความสามารถในการมองเห็นผีได้แต่บังเอิญผีที่มองเห็นได้มันไม่ใช่แค่ผี ในช่วงเวลาที่ท้อแท้และสิ้นหวังนั้นเอง "ยินดีต้อนรับ สู่กลุ่มแชทต่างมิติ "

ตายไปไม่ไปหรอกค่ะนรก อยากไปเซเรเทย์ อยากอยู่โซลโซไซตี้!!!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ผมที่กำลังนอนอ่านนิยายที่ชื่นชอบรอบที่ร้อย อยู่ดีๆก็ไหลตายมากลายเป็นเพลเยอร์ของนิยายที่ตัวเองกำลังอ่าน แต่ผมรู้แค่ว่าชีวิตติ่งของผมมันประสบความสำเร็จเพราะผมจะได้เจอพระเอก!!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ฉันเป็นคนนึงที่หลุดเข้าไปในโลกในโลกของเซนไต ในยุคของโกไคเจอร์ และมีพลังและความลับบางอย่างพร้อมกับสร้อยคอที่มีลูกกุญแจ กับความทรงจำและคำสัญญาที่มีกับเขาคนนั้น "หวังว่าเราจะได้พบกันนะคะ"

หญิงสาวคนนึงที่นั่งเล่นเกมส์ยังเมามันอยู่ดีๆ กลับมีหลุมดำพาเธอมาที่ไหนไม่รู้

ในช่วงเช้าที่สดใสวันหนึ่งมีสาวน้อยคนหนึ่งกำลังเดินเล่นอยู่แต่ในขณะนั้นเองก็ได้มีกระถางดอกไม้ที่ไหนก็ไม่รู้ตกใส่หัวสาวน้อยคนนั้น และเรื่องราวที่วุ่นวายต่างๆ ก็จะเริ่มขึ้นต่อจากนี้ไป

ที่นี่ไม่ใช่ที่ของฉัน สามตัวตนอันน่าสงสัย ณ ตอนนี้มันคือปัจจุบัน อดีตหรืออนาคตกันแน่? มีเพียงความว่างเปล่าเป็นคำตอบ ความโกรธเกลียดกลัวเข้าครอบงำสุดท้ายก็เลือนลาง ตัวตนของเธอเลือนหายไป ไม่มีใครจำเธอได้

โชคชะตาของเจ้าคือได้เป็นเทพและครองรักของหญิงผู้นั้น แต่ข้านั่นได้มอบใจทั้งใจให้แก่เจ้า ข้าควรทำเช่นไรดี . . . ถังซาน อ้างอิงตามอนิเมะ