ทำไมข้าต้องมาอยู่ในร่างของคนที่ชาวบ้านเกลียดกันทั้งบ้านทั้งเมืองด้วยเนี้ย!

ล่องเรือดินเนอร์หรูอยู่ดีดี ไฉนตกน้ำกลายเป็นองค์หญิงตกยากไปเสียได้ ทั้งโดนโจรไล่ฆ่า ทั้งโดนคนในวังตามล่า ของก็จะขาย เงินก็จะหา ความรักก็ยังตามมา ดอกฟ้าที่โน้มลงมาสู่ดินอย่างเธอจะทำเช่นไรดี

เขาไม่ได้รักเธอ และเธอก็ไม่ได้รักเขา แต่พวกเขาจำเป็นต้องแต่งงานกัน ละครแสร้งรักฉากหนึ่งจึงเริ่มต้นขึ้น...

หญิงสาวที่มีกิจวัตรประจำวันคือการช้อปปิ้งออนไลน์ในโลกที่สะดวกสบายและเต็มไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวก แต่แล้วกลับเกิดเหตุ เมื่อฟื้นขึ้นมาจึงพบว่าตนเองได้ย้ายมิติมาอยู่ในร่างของสาวน้อยผู้หนึ่งในยุคโบราณ

หลินเหม่ยหลิง หญิงสาวจากปี คศ. 2030 เสียชีวิตกระทันหัน กลายเด็กหญิงยากจนในยุคโบราณ เธอจะมีชีวิตรอดอย่างไร

กะจะมาเที่ยวคลายเครียดสักหน่อยก่อนไปเริ่มงาน ไฉนเลยตัวเธอถึงได้มาโผล่ที่สุสานร้างเสียได้ ทว่าในความโชคร้ายนั้นยังมีความโชคดี เพราะนอกจะเธอจะมีระบบร้านค้าออนไลน์มาช่วยชีวิตแล้ว เธอยังได้เจอสามีแสนดี

ริโกะคิดว่าสองคนนี้มันเพี้ยน ส่วนนานามิกับไฮบาระแค่ชินที่คู่หูคู่นั้นตัวติดกันจนแยกไม่ออก และพวกลูกศิษย์ก็แค่อยากรู้ว่าใครคือคนที่ทำให้โกโจ ซาโตรุจ้องหน้าจอโทรศัพท์เหมือนสาวน้อยมากรักตลอดเวลาแบบนี้

หญิงสาวที่กำพร้าแต่เด็ก ต้องดิ้นรนสู้ชีวิต จนคิดในใจว่าอยากเกิดใหม่ที่ใช้ชีวิตได้อย่างเรียบง่าย สร้างครอบครัวที่อบอุ่นและมันก็ทำให้เธอได้ทะลุย้อนกลับไปในจีนยุค 80

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

"มีคนเคยกล่าวไว้ว่าคนที่ แข็งแกร่งที่สุด ย่อมสมบูรณ์แบบทุกอย่าง" "คนบ้านไหนสมบูรณ์แบบทุกอย่างเห็นยังกลัวแมลงสาปอยู่เลย" อย่าขัดสิคนกำลังเท่"

พวกผมเกิดใหม่โลกที่ เทคโนโลยีทันสมัยมาก พลังพิเศษก็ไม่มีพวกเราสามารถกลับบ้านเก่าโดยที่เราทุกคนต้องให้โลกจดจำการตายของเราถึง 80% เพื่อนเลยเสนอให้ผมไปเข้า (เครื่องอ่านความทรงจำ) ห๊ะ!!

โจวเวย วิศวกรสาวห้าวสุดติดส์เกิดอุบัติเหตุเครนตกใส่เสียชีวิตกลางไซน์งาน แล้วฟื้นตื่นขึ้นมาในร่างของแม่ดอกบัวขาวนาม ‘โจวเวย’ เฟิงสิงอวิ๋นสามีไร้ใจขับไล่ไสส่งนางให้ไปพักรักษาโรค(ประสาท)ที่บ้านบรรพบุรุษ

จะไปพูดกับใครได้ละว่าสะดุดขาโต๊ะหัวฟาดเก้าอี้จนตุย ให้ตายเถอะเมอร์ลินน่าขายหน้าที่สุด

หลี่ซินหยานพลาดท่าตกเรือยอร์ชสู่กลางทะเล ขณะที่ดินเนอร์ฉลองวันเกิดปีที่ 20 กับเพื่อนๆ จนเธอคิดว่าตัวเองตายแล้วแน่ๆ แต่ไหงพอลืมตาดันมาโผล่ในจีนยุค 80 ยุคแห่งการเปลี่ยนผ่านเสียอย่างนั้น..

จ้าวลี่ซิน ร่างเดิมเป็นหญิงสาวขี้อาย แต่จ้าวชิงชิงเธอเป็นหญิงสาวมั่นใจในตัวเองสูง ภพที่แล้วมีตำแหน่งเป็นถึงประธานบริษัท เธอขอใช้ความรู้ที่สะสมมาเอาชีวิตรอดในยุค 80

เมื่อหรงเอินได้รับโอกาส นางก็แค่เพียงอยากมีชีวิตใหม่ ส่วนสามีที่มีคนอื่นอยู่เต็มหัวใจ นางไม่ขอกลับไปรักเขาอีกแล้ว เชิญอยู่กันไปให้มีความสุขเถิดเจ้าค่ะ!

"ด้วยเลือดแห่งขัตติยาเจ้าครั้งนี้ อาจต้องแลกมาด้วยเลือดเนื้อและความเสียสละ หากแต่ตัวนางเล่าปรารถนาสิ่งใด อำนาจหรือเพียงแค่คนที่นางรักผู้นั้น.."

หากเหล่านินจามีเหล่าโปเกม่อนเป็นคู่หู?

"หากท่านคิดตอบแทนหนี้ชีวิตข้า เช่นนั้นจงปล่อยข้าเสียเถิด อย่าตอบแทนหนี้บุญคุณนี้ด้วยการให้ข้าเป็นอนุลำดับที่ยี่สิบในเรือนเลย"