แม้จะผ่านมาสิบปีแล้วแต่รินรดาก็ไม่สามารถลืมรักครั้งแรกได้เลย เธอยังคงฝันร้ายถึงวันสุดท้ายของเขาและเฝ้าภาวนาอยู่ซ้ำ ๆ ว่าขอให้สามารถกลับไปแก้ไขเหตุการณ์ในวันนั้นได้ และแล้วปาฏิหาริย์บางอย่างก็เกิดขึ้น!

"ผมต้องการอย่ากับคุณ" ประโยคแสนสั้นที่ทำให้คนที่ได้ยินเจ็บปวดหัวใจแต่นั่นไม่เท่ากับเขาหรอก เขาต้องเสียลูกไปเพราะความไม่เชื่อใจของคนคนนี้และต้องอยู่กับเจ็บปวดในชีวิตหลังแต่งงาน นาดาจะไม่ทนอีกแล้ว.....

คนแปลกหน้าที่กำลังแตกสลายสองคนยืนเคียงข้างกันบนสะพานสูงพร้อมดำดิ่งสู่ปรโลก แต่ใครจะคิดว่าอยู่ดีๆพวกเราจะชักชวนกันมีชีวิตอยู่ต่อเพราะแค่อยากรอดูว่าชวนชมต้นนี้จะออกดอกสีอะไร

ข้าว่าข้าอยู่เฉยๆ ไม่ได้ล่อลวงอันใดบุรุษพวกนั้น แต่เหตุใดบุรุษที่ควรจะถูกนางเอกดอกบัวขาวล่อลวง กลับเอาแต่บังเอิญมาเจอนางอยู่ร่ำไป หากเป็นเช่นนี้ต่อไป คนงามอย่างนางก็ลำบากใจน่ะสิ

เชฟขนมหน้าสวยที่มีความสุขกับการอ่อยเพื่อนสนิทแต่ไม่เคยคิดจะมีแฟนเลยสักครั้งต้องมาหวั่นไหวให้กับความอบอุ่นของพี่ชายแฟนเพื่อนที่ไม่รู้ว่าจะดูแลกันดีอะไรนักหนาแล้วคนขาดความอบอุ่นอย่างเขาจะทนไหวได้ยังไง

แม่ทัพคนนั้น หย่าท่านแม่ และไม่รับข้าเป็นลูก แต่...ช่างปะไร พ่อใหม่ข้าจะหาให้ท่านแม่เอง

"คุณอยากได้ฉันเหรอ" "คงงั้นมั้ง" แค่one Night แต่เขากลับอยากได้ every Night แบบว่าตลอดไป

เจ้าพ่อมาเฟียโดนหักหลังและได้ย้อนเวลากลับมาในตอนยังเป็นเด็ก โอกาสที่ได้มาในครั้งนี้เขาจะขอใช้ชีวิตอย่างสงบและไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับโลกใต้ดินอีกเป็นอันขาด

ติณภพถูกความทรงจำเหนี่ยวรั้งให้ยึดติดอยู่กับอดีต จะทำอย่างไรเมื่อหัวใจของชายหนุ่มไม่อาจลืมเลือนรักครั้งเก่า แต่กลับต้องมาหวั่นไหวให้กับลูกชายของคนที่เขารัก

จะเป็นยังไงหากนินจาปะทะกับมาเฟียมาเฟียทีรักพวกพ้องยิ่งชีพ ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขก็จะไม่ทิ้งกัน ในโลกนินจาที่แสนอันตรายทั้งจากในโลกและนอกโลก มาเฟียกลุ่มนี้จะไปรอดหรือไม่ และพวกเขาจะขึ้นเป็รมหาอำนาจได้ไหม

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ข้ามเวลามาก็โดนใส่ร้ายเลยงั้นเหรอ แต่เธอคือใคร เธอคือเชฟจากศตวรรษที่ 21 เลยนะ คิดว่าเธอจะกลัวเหรอ คอยดูเถอะ พวกที่มารังแกเธอกับครอบครัวเธอจะจัดการให้หมดเลย!

“พอแล้วค่ะปากช้ำหมดแล้ว” “งั้นจูบที่อื่นแทนได้มั้ย” คนเจ้าเล่ห์ได้คืบจะเอาศอก“เธอ” คือสิ่งต้องห้ามแต่ว่ายิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งไม่อยากให้เอา..เขายิ่งอยากได้

ในวันครบรอบวันเกิดอายุ 18ปี พ่อของผมดันบอกเรื่องสุดช็อกให้เป็นของขวัญชิ้นแรกว่าต้นตระกูลผมเป็นหมอผี...... ก่อนที่อีกชิ้นจะตามมาติดๆจนช็อคสลบไปเลย

เด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งตื่นขึ้นมาในป่าแห่งหนึ่ง โดยไม่ทราบว่าตนเองเป็นใคร อยู่ที่ไหน และเกิดอะไรขึ้น ในไม่ช้าเธอจะค้นพบคำตอบสำหรับคำถามของเธอในขณะที่บางคำถามยังคงไม่มีคำตอบ แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอจะค้นพบซึ

เพราะเขาถูกลิขิตมาให้เป็นตัวร้าย ถึงตายนางก็ไม่มีทางหาความดีในตัวเขาพบ "เจ้าทำข้ารำคาญนัก เส้นทางร้อยหลี่จากนี้ก็เดินไปเองแล้วกัน" "จะลงไปดีๆ หรือจะให้ข้าจับโยน เลือกเอา" #สวีจงหมิ่นเป็นบุรุษเฮงซวย!

ใบไผ่ ชายโสดวัยสามสิบกลับมาเกิดใหม่ในร่างของ ลลิต ทารกน้อยที่ลออจันทร์ตัวประกอบของนิยายชื่อดังที่สุดท้ายต้องมีจุดจบน่าอนาถ ไม่ได้การล่ะลลิตจะต้องปกป้องหม่าม้าไว้ให้ได้เลย !!

ถ้านิยายความรักของอีกคนคือการเสียสละ นิยามความรักของผมคือการแย่งชิง ในเมื่ออะไรที่ผมอยากจะได้ผมก็ต้องได้

ตายโง่ ๆ แต่มาโผล่ในร่างของสตรีที่ผู้คนเกลียดชังร่วมถึงสามีและบิดา ช่างเป็นโชควาสนาตลกร้าย ตรมใจจนตายเพราะสามีกำลังแต่งสตรีอื่นเข้ามา ช่างเป็นการตายที่แสนจะโง่งมจริง ๆ

“ไท่ กูขอร้องหยุดจ้องพี่เฟียสก่อนได้ไหม” “ไท่เปล่านะครับ ไท่แค่มองเฉย ๆ ไม่ได้จ้องสักหน่อย”“กูบอกแล้วว่ามึงไม่ใช่ไทป์ พี่เขาชอบน่ารัก ๆ” “แล้วไท่ไม่น่ารักตรงไหน" "ทุกตรง!"