‘พัดชา‘ นอนหลับหลังจากอ่านนิยายที่ติดงอมแงมอยู่ดี ๆ ก็ตื่นมาอยู่ในร่างของ ‘ม่านหมอก’ ตัวร้ายในนิยายเรื่องที่เพิ่งอ่านจบ !เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเกิดเป็นตัวร้ายต้องตายตอนจบ สามีไม่รัก พ่อแม่ไม่เอา

เกิดใหม่ทั้งทีไฉนนางถึงย้อนมาตอนที่กำลังหนีจากการถูกลักพาตัวด้วยเล่า! ชาตินี้นางขอทวงคืนสิ่งที่ตนควรจะได้ และหนีจากสามีเก่า... แต่ใครจะคิดเล่าว่าจะต้องมาพัวพันกับทรราชแห่งยุคได้

“เด็กคนนี้เป็นลูกผมใช่ไหม ถ้าเลี้ยงให้ดีไม่ได้ผมจะเอาแกไปเลี้ยงเอง” “เอาอะไรมามั่นใจว่าอะตอมเป็นลูกอาจารย์คะ”

กลางวันหล่อนคือคนในปกครอง กลางคืนคือนางบำเรอ

ผลของการเผลอหลับบนตัวเพื่อนพี่ชายในสภาพเปลือยเปล่า วันนี้...เธอกับเขาจึงต้องมาแต่งงานกัน <รุ่นลูกของ Set ยินดีอุ้มรักค่ะ>

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เล่มเกมโต้รุ่งอยู่ดี ๆ ผู่เยว่ก็ดันวูบคาโต๊ะ ตื่นมาอีกทีดันพบว่าตัวเองกำลังจะถูกส่งตัวไปให้คนที่น่ากลัวที่สุดเพื่อเป็นนางบำเรอ! นี่มันเรื่องอะไรกันนี่!

หลินเสี่ยวหว่านตายจากวันสิ้นโลกวิญญาณได้มาเกิดใหม่ในร่างหญิงม่ายที่มีลูกชายห้าคนและลูกสะใภ้สองคนในยุคแห้งแล้งอดอยากเธอต้องทำทุกวิถีทางให้ครอบครัวมีอาหารกิน

เบื่อแล้วว่ะที่แม่งไปแล้วขอพลังที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนคิดเอง แม่งสิ้นคิด!! ต้องใช้พลังที่ตัวเองคิดขึ้นเองสิฟ่ะแล้วก็....ตายซะพระเจ้า

เพราะความอัปลักษณ์ทำให้ 'จางจินเม่ย' ถูกบุรุษที่หมายใจสร้างอนาคตตัดสัมพันธ์กลางตลาด ความเศร้าเสียใจและความอับอายทำให้ตัดสินใจคิดสั้น จนวิญญาณของสตรีอีกคนเข้ามาอยู่แทน พร้อมความวุ่นวายที่บังเอิญว่า...

ให้นางรอ นางก็รอด้วยใจภักดี แต่ครบสามปี เขายอมแต่งนางให้นางก็จจริงแต่พอถึงยามเข้าหอเขากลับให้สตรีในความลับมายกน้ำชาพร้อมกับบุตรชายหนึ่งคนให้นางรับเป็นบุตรในอุทรนี่มันอันใดกัน?! สามปีของนางสูญเปล่าหรือ

เพียงเพราะยึดมั่นในความรักมากจนเกินไป สุดท้ายจึงทำให้นางต้องมาพบกับจุดจบที่น่าอดสูถึงเพียงนี้ เมื่อมีโอกาสหวนคืนอีกครั้ง หนิงเซียนจึงตั้งมั่นในใจแล้วว่า ..."ท่านแม่ทัพ ข้าจะไม่รักท่านอีกต่อไปแล้ว!"

จูจู่ฉันก็ถูกชวนให้ไปเที่ยวเล่นตามโลกต่างๆ โดยผู้คนแปลกหน้า ฉันที่แสดงบทของเทพน้ำจบแล้วก็ได้ตามไป

เมื่อเธอตกเป็นของ 'ผู้ชายอันตราย' ในคืนหนึ่ง เขาจึงผูกเธอไว้กับพันธะสัญญาบนเตียง ทว่าใจเขากลับพะวงถึงแต่คนอื่นอยู่ร่ำไป จนกระทั่งเขาฝากฝังชีวิตน้อย ๆ เอาไว้ เธอจึงจำต้องหนีหายตลอดไป

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ลู่หลิงตายแล้วทะลุมิติมาเป็นพระชายารัชทายาท ชีวิตเหมือนได้เกิดใหม่ในอีกยุค เกือบจะดีแล้ว แต่ติดตรงรัชทายาทที่ว่านั้นเกลียดนางยิ่งกว่าอะไรดี แค่อ้าปากก็หาว่านางเป็นจิ้งจอกตัวร้ายแล้ว

“เจ้าสัวขอให้เฮียปราบหนูจี แต่เฮียไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ เพราะเฮียจะขยี้หนูให้จมเตียงแทน”

“ทำให้ผมหลงจนโงหัวไม่ขึ้นสิ แล้วคุณจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ”

กว่าจะรู้ตัวว่าโลกปัจจุบันคือโลกนิยายแฟนตาซีที่ผมเคยแต่งเมื่อชาติก่อนก็ผ่านมา 17 ปีแล้ว นึกออกตอนเกิดอุบัติเหตุหลังจากไปทำร้ายนายเอกเข้า ตื่นขึ้นมาสำนึกความผิดแทบไม่ทัน กลับตัวกลับใจตอนนี้ได้รึเปล่า..

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?