น้ำคู่เรือ เสือคู่ป่า เปลี่ยนดาวเป็นดินให้คู่กับฟ้า ช่วยตอบผมทีว่าผมไม่ได้หวังมากเกินไปใช่ไหมครับ?

คู่หมั้นที่เธอเคยคิดว่าเขาก็รักเธอเช่นเดียวกันกลับมีคนที่ชอบพออยู่แล้ว ซึ่งใครคนนั้นไม่ใช่เธอ ไม่เคยเป็นเธอ...

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

กำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้วแต่เหอหยางและหูเตี๋ยก็ประสบอุบัติเหตุก่อน เท่านั้นยังไม่พอทั้งสองยังมาอยู่ในโลกโบราณ ที่มีทั้งลูกและหลานให้เลี้ยง สรวรรค์ลูกหลานใครก็ไม่รู้แต่ละคนตัวปัญหาทั้งนั้น

ภูผาแพทย์หนุ่มในราชสกุลจารุวัฒน์พลอยเด็กสาวกับชาติกำเนิดอันเร้นลับของเธอโดยนัดกับนนท์เด็กทั้งสองคนมีความเกี่ยวข้องกับเขาทั้งคู่และความจริงในอดีตที่ท่านเทียดของภูผากับคุณเทียดหญิงของพลอยคืออะไรกันนะ

เธอรักเขา 'หมดหัวใจ' อต่เขาตอบแทนความรักของเธอด้วยการ 'หลอกลวง'

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ถ้าบทบาทของนางเอกมันจะเหนื่อยขนาดนี้นะ...

หญิงสาววัย 15 ปี ที่เรียนอยู่ โรงเรียน.ประจำของเอกชน ที่มีคุณพ่อของเธอเป็นเจ้าของ รอยร้าวและบาดแผลภายในใจในอดีตจะทำให้เธอก้าวต่อไปได้หรือไม่ เธอจะรักลูกคนของที่ทำร้ายเธอได้หรือป่่าว ตัวเธอต้องหาทางออก

“ถ้าคุณแพทยังโสดและไม่ได้คบใครอยู่ก็น่าจะให้เบอร์รักได้ ไม่อ้อมค้อมแล้วกันนะคะ...รักอยากทำความรู้จักคุณค่ะ”

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

(เปิดให้อ่านฟรีจนจบ) หญิงสาวผู้กลับคืนสู่อดีตพร้อมกับศาสตราจารย์อัจฉริยะ

ข้าเป็นเพียง หญิงคณิกา จะสามารถอยู่เคียงข้างท่านได้หรือไม่! ถึงแม้จะไม่มีสิทธิ์ครอบครองก็ไม่เป็นไร

เล็กน้ำไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้รับมรดกจากคุณตาที่ไม่เคยพบหน้าเป็นที่ดินผืนเล็ก ๆ ในต่างจังหวัดเมื่อได้มาเห็นเล็กน้ำแทบไม่เชื่อในสายตาตนเอง...

“กูขอสาปแช่งมึง มึงจะต้องตายอย่างทุกข์ทรมานเหมือนอย่างที่มึงเคยทำกับกู! ไอ้นิลกาฬ”

จุดจบของนางร้าย ฉิบหายเกิดใหม่เป็นลูกอีนางเอกที่ฉันคิดจะฆ่าเนี่ยนะ ! ...ก็ดี ชีวิตที่ได้รับมาแบบงง ๆ จะใช้มันทุกลมหายใจทำให้เธอต้องจมอยู่กับความทุกข์ไปชั่วกัปชั่วกัลป์เลยคอยดู

ในปี2030ประตูปริศนาเกิดขี้นมากมายทั่วโลก ไม่ว่าจะในบ้านคนหรือแม้แต่กลางสี่แยก ทุกคนต่างงุนงงและลองเปิดประตูเหล่านั้นดู แต่ทว่าประตูเหล่านี้เป็นเสมือนกล่องแพนโดร่าที่อันตราย

แต่แล้วเมื่อเหตุการณ์บางอย่างแปรผัน คนหนึ่งเปิดเกมรุกเต็มที่ ส่วนอีกคนมัวแต่พะวักพะวนสับสน หลีกหนีความรู้สึกที่แท้จริงของตนเอง แต่คนรุกหรือจะยอม ‘ถ้าเฮียลังเล สับสน ไม่เป็นไรผมจะทำให้มันกระจ่างชัดเอง'