เพราะชาติก่อนโง่งมเลยทำให้มีจุดจบตายอย่างอนาจ แต่ยังดีที่สวรรค์มีเมตตาให้เขากลับมาแก้ไขชะตา คราวนี้เขาจะไม่ยอมอยู่เฉยให้ใครเขาหลอกใช้และจูงจมูกอีกแล้ว ไหนคู่โชคชะตาที่ต้องคลาดจากกันเพราะหลงเชื่อคนผิด

มู่เฉินมีระบบตกปลาไม่จำกัด แต่ทุกครั้งที่ตกปลาเขาจะต้องจ่ายเงิน 1000 หยวน (ติ้ง...แหล่งกำเนิดไฟแพนโดร่า ให้กำเนิดสิ่งมีชีวิตจักรกล) (ติ้ง...โอสถแห่งแสง มีพลังโจมตีด้วยแสง เคลื่อนที่ความเร็วแสง )

แค่ผูกพัน มันไม่ใช่ความรัก

เพราะจังหวะชีวิตที่บังเอิญตรงกัน จึงได้พบกันอีกครั้ง

'เมียลับ' อย่างเธอพร้อมปล่อยเขาได้ทุกเมื่อ แต่...เป็นเขาต่างหากที่ไม่ยอมปล่อยเธอ!

เมื่อการมาเที่ยวชมธรรมชาติอย่างใกล้ชิด ทำให้ชีวิตต้องพลิกผันในชั่วข้ามคืน จากการเดินเล่นผ่อนคลายเป็นการวิ่งหนีตาย จากบางสิ่งที่กำลังไล่ล่า

การมีอยู่เพื่อเป็นเพียงเงาของใครสักคนแม้จะดูมืดมนแต่กับข้าแล้วนั้น ข้ายอมขออยู่เป็นเงาเพื่อให้ได้อยู่กับเขาเช่นนี้ยังดีเสียกว่า

“ ตอนที่เธอไปเอากับมัน เธอก็เหมือนฆ่าเราทั้งเป็นแล้ว “

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

“ถามทำไมคะ” ปาลิกาพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก “แล้วฉันจะรู้เรื่องของว่าที่เมียตัวเองไม่ได้หรือไง….ฉันแค่อยากรู้ว่าช่วงที่ละสายตาฉัน เธอผ่านผู้ชายมาเยอะแค่ไหน” “คุณสิงห์!” ปาลิกาหมดซึ่งความเกรงกลัวชายห

“เงื่อนไขการใช้ชีวิต ต้องหนีธงตายของตัวละครนี้ให้ได้ มีโอกาสแค่สามครั้ง ถ้าทำไม่สำเร็จวิญญาณจะถูกทำลาย”

‘เขาหันมามองเธอเพียงหางตา แม้จะเห็นว่าหญิงสาวอุ้มลูกน้อยวัยสามเดือนอยู่ในอก แต่เขาก็เลือกจะเดินผ่านเธอไปราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน’

เพราะพลาด(ไปหลาย)ท่าให้เขาแล้ว 'ชามากานต์' จึงตกลงเป็นเด็กของ 'สัญฌา' ภายใต้เงื่อนไข จบงานเมื่อไรเธอต้องออกไปจากชีวิตเขาทันที แต่...ทั้งที่ต้องการอย่างนั้นเอง จากกันไปเกือบปีเขากลับยังลืมเธอไม่ลง

”ลูกที่เขารู้ว่ามีอยู่ แต่ไม่เคยยอมรับ คราวนี้จะมาทวงสิทธิ์ อย่าหวังว่าเธอจะยอม!”

"ผัวเมียต้องคอยช่วยเหลือกัน และตอนนี้ฉันอยากให้เธอช่วย มันแข็งจนนอนไม่หลับ"

เหตุการณ์บางอย่างในอดีตทำให้พ่อของลูกเกลียดเธอนักหนา มิหนำซ้ำยังพูดเต็มปากว่าอยากมีสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่น เมื่อรังเกียจกันขนาดนี้วารินันท์ขออยู่คนเดียวเลี้ยงลูกเองดีกว่าอยู่กับผู้ชายที่ขยันทำร้ายจิตใจ

จรัสพงศ์พาเธอเข้าไปในความความลุ่มหลงมัวเมา และทอดทิ้งเธอไว้กับความทรงจำอันแสนเจ็บปวด ร่องลึกในใจสายนั้นไม่อาจลบได้เพียงแค่คำว่า ‘ขอโทษ’ เพราะเธอไม่ให้อภัย

เธอคือน้องสาวของเพื่อนที่ทำเขาใจสั่นทุกครั้งที่เจอหน้ากัน “อย่ายิ้มบ่อย” “ทำไมคะ?” “ไม่ชอบให้ใครมอง...หวง”

เธอเป็นลูกสาวแม่บ้านในบ้านหลังใหญ่ของเขา เขาที่อุปการะส่งเสียเลี้ยงดูเธอ เพื่อแลกกับสุขทางกาย... ใครจะคิดว่าวันหนึ่งเขาจะมาตกหลุมพรางเด็กสาวที่แสนจะเอาแต่ใจ จนถอนตัวไม่ขึ้น

อย่าอินเกิน ตอนแยกย้ายจะได้ไม่มีปัญหา จบคือจบ