เธอหลงคิดว่ารักนั้นคือ 'รักแท้' จากใจเขา แต่แท้จริงแล้ว...เธอได้มาแค่เพียง 'เศษละอองรัก'

จงเป็นหงส์สง่างามข้างกายฉัน คุมฉันให้อยู่แล้วเธอจะเป็นหนึ่งเดียวในดวงใจ

แค่เศษเสี้ยวหัวใจของเขา...มันยังมากเกินไปสำหรับเธอ “ฉันชอบเพื่อนเธอ ช่วยเป็นแม่สื่อให้หน่อย”

เธอเป็นแค่คนในความลับที่เขาต้องการจะปิดบัง เคียงข้างเขาทุกครั้งที่เขาต้องการ และคงไม่มีวันจะได้เป็น...ตัวจริง

“พี่ว่าเรา หย่ากันเถอะ”แม้จะพอรู้ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง แต่มันกลับไม่ง่ายเลยกับการเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้

เธอคือลูกสะใภ้ที่แม่ผัวรัก แต่เป็นภรรยาที่สามีเกลียดชัง!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

แค่ขอให้ติวหนังสือให้ทำไมต้องเล่นตัวด้วย ได้!!ขอร้องดี ๆ ไม่ชอบงั้นเตรียมตัวโดน จีบ!! ได้เลย ดูซิคราวนี้จะยังปฏิเสธกันอยู่มั้ย หึ!!

เมื่อพ่อผู้เป็นญาติเพียงคนเดียวของ พริษฐ์ เสียชีวิตจากการออกร่วมรบกับเซิร์ก ทำให้เขาถูกแม่เลี้ยงใจร้าย เนรเทศออกจากตระกูล ได้คุณน้าช่วยชีวิตพากับไปดาวรกร้าง เริ่มต้นชีวิตใหม่กับการทำสวน

"ฉันเป็นนักฆ่ารับจ้างที่ตั้งใจจะใช้วันลาพักร้อนให้คุ้มค่า แต่เมื่อเพื่อนสนิทลากฉันไปตั้งแคมป์กับกลุ่มเพื่อนของเธอ สิ่งที่ควรจะเป็นการพักผ่อนกลับกลายเป็นคืนที่นองเลือดและเต็มไปด้วยอันตราย"

"ผมอยากซื้อไข่ของคุณ เเละจ้างอุ้มท้องลูกของผม" "อยากได้เท่าไหร่เขียนเองเลย" "อ้อ เเล้วอย่าคิดว่าผมยังรักคุณนะ เพราะมันไม่มีทาง"

นิยายเรื่องนี้จัดอยู่ในหมวด ( omegaverse ) เนื้อหาเรท 18+ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18+ ขึ้นไป

นางทุ่มเทเพื่อพระสวามีมากมาย แต่ไม่เคยได้รับความรักตอบ สุดท้ายนางตายพร้อมกับลูกในครรภ์ ทว่าสวรรค์ให้โอกาสย้อนกลับมา ชาติใหม่นี้ นางจะมีชีวิตเพื่อลูก พาลูกหนีออกจากวังหลวง ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายก็พอ...

‘เขาหันมามองเธอเพียงหางตา แม้จะเห็นว่าหญิงสาวอุ้มลูกน้อยวัยสามเดือนอยู่ในอก แต่เขาก็เลือกจะเดินผ่านเธอไปราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน’

เหตุการณ์บางอย่างในอดีตทำให้พ่อของลูกเกลียดเธอนักหนา มิหนำซ้ำยังพูดเต็มปากว่าอยากมีสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่น เมื่อรังเกียจกันขนาดนี้วารินันท์ขออยู่คนเดียวเลี้ยงลูกเองดีกว่าอยู่กับผู้ชายที่ขยันทำร้ายจิตใจ

เฮรินถูกท่านเคาต์ใจร้ายรับไปเลี้ยงและโดนทุบตีสุดท้ายก็ตายภายใต้กองไฟ เมื่อรู้สึกตัวอีกทีก็ย้อนเวลากลับไปตอนอายุเจ็ดขวบ เฮรินจึงหนีออกมา และบังเอิญได้พบกับคนที่น่าจะเป็นคุณพ่อตัวจริงมาช่วยไว้?

"ชีวิตหนูเป็นของเฮีย หนูลืมไปแล้วเหรอครับคนดี" เธอถวายชีวิตให้เขา เพราะครั้งแรกที่เจอกัน เขาคือคนที่ช่วยชีวิตเธอไว้ เขาคือคนที่มีบุญคุณกับเธอ (บุญคุณชีวิต)

ฉันเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกรับไปเลี้ยงดู อาคารที่มูลนิธิถล่ม ฉันอยากจัดงานวิ่งเพื่อสร้างใหม่ จึงมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กบ้านของหัวหน้าแผนกที่ตอนแรกเราไม่ลงรอยกัน

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

มอบจุมพิตชมแก้มยอดชีวา 'แม่มึงเอย พ่อคนึงหายิ่งนัก' ได้ยินเสียงแว่วดังแผ่วมาไกลๆ 'นันท์' ทำทีว่าไม่รับรู้ก็หลายครั้ง เมินเฉยก็หลายหน สุดท้ายก็ยอมจำนน เพื่อพานพบใครอีกคน ด้วยความพรั่นกลัว