เขาที่ปฏิเสธคำสารภาพรักของเธอในวันนั้นได้กลับกลายมาเป็นเจ้านายที่พร้อมจะกลืนกินเธออยู่ตลอดเวลาในวันนี้ ‘ทวงใจท่านประธาน”

ลองเข้ามาอ่านดูเองน้าาา เป็นแนว ช-ช หรือ วายนั้นเอง

“อยากมีลูก แต่ไม่อยากมีผัว ผิดเหรอ?”

ได้เป็นนางเอกกับเขาทั้งที นางจะไม่ยอมเป็นคนอ่อนแอ​ให้ใครรังแกได้ง่าย ๆ อีก

เมื่อก่อนปากดี เดี๋ยวนี้ปากหวาน “เกียร์อันนี้คือตัวแทนหัวใจของพี่ ตอนนี้หัวใจของพี่ฝากให้คุณแฟนดูแลแล้วนะครับ”

ตลอดชีวิตของการเป็นนักแสดง หรานเฟยต้องทนรับบทเป็นนางเอกอยู่ตลอดเวลา กระทั่งเธอได้รับบทละครปริศนามาโดยบังเอิญ "พี่คะ หนูขอเป็นนางร้ายได้ไหม" เรื่องวุ่นวายของนางร้ายมือใหม่จึงบังเกิด

เขาและเธอกลับมาเจอกันอีกครั้ง หนึ่งคนอยู่ในฐานะลูกจ้าง อีกคนอยู่ในฐานะเจ้านาย ทั้งสองจะจัดการความรู้สึกยังไง เมื่อความผูกพันในวันวาน ยังฉายชัดในความจำ

ข้าก็แค่ทำดีเพื่อหวังให้พี่ชายต่างมารดาเช่นท่านลดความโกรธแค้นที่มีต่อข้าลง แต่เหตุใดนางถึงได้กลับกลายเป็นคนสำคัญของเขาแทนเสีย นี่มันต้องมีอันใดผิดพลาดแน่ ๆ พี่ชายของข้าไม่ได้เจ้าเล่ห์เช่นท่าน

ถ้าย้อนเวลาเพื่อมีชีวิตที่เรียบง่ายจะได้ไหม ถ้าเขาไม่รักเราเลือกที่จะไม่ยื้อยุดฉุดกระชากจะเป็นยังไง ทำไมผู้คนถึงอยากมีคู่ครองกันนัก แล้วถ้าฉันไม่มีจะอยู่ได้ไหม เป็นคำถามที่คนอ่านตั้งคำถามเมื่ออ่านจบ

"คุณครับ ผมเจ็บ" "ถึงจะบอกว่าเจ็บ แต่มึงก็ชอบไม่ใช่รึไง" "ครับผมชอบ แรง ๆ อีกครับ" "ได้ กูจะจัดให้แรง ๆ เลย"

ฟ้าครามชายหนุ่มที่ต้องตายเพราะตนช่วยเหลือเด็กสาวที่จมน้ำแต่สุดท้ายกลับต้องตายเพราะดันเป็นตะคริวเมื่อรู้ตัวอีกทีตัวเองก็เกิดใหม่ในร่างของเด็กที่มีชื่อเดียวกับตนเอง

เมื่อความรักกลายเป็นอดีตจึงไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรในปัจจุบัน แม้แต่สิทธิ์ในความเป็นพ่อของลูก เขาก็ไม่มีวันได้เป็น แต่...มีหรือที่เขาจะยอม

ปานนิลเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกยายเก็บจากกองขยะมาชุบเลี้ยง แต่เมื่อยายจากไป เธอก็ถูกขายขาดให้กับเจ้าของอาณาจักรใต้พิภพ ที่นั่น...เธอได้พบกับเขา ผู้ที่มีปมปูมหลังเจ็บปวดไม่ต่างกัน

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เลย์อาถูกประเพณีแห่งการข่มเหงเล่นงานจนกลายเป็นคู่ของทาแรนอย่างไม่ยินยอม ทุกคืนวันถูกทาบทามครั้งแล้วครั้งเล่าไม่หยุด กระทั่งทั้งกายและใจยากจะตีตัวออกหากได้เพราะโซ่ตรวน ‘รัก’ ที่กักขังนางเอาไว้

รวมเรื่องสั้นสยองขวัญ ถวิลหาอดีต คิดถึงปัจจุบัน หลอนไปในอนาคต เพราะความตายมิใช่จุดจบ แต่เป็นจุดเริ่มต้นแห่งความสยองขวัญ

“อดีตเป็นเช่นไรก็ให้เป็นเช่นนั้น แต่เมื่อข้าย้อนกลับมา ทุกอย่างจะเป็นเหมือนเดิมได้อย่าง ในเมื่อพวกเขามีความสุข แต่ข้ายังทุกข์ทน ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนเป็นเพราะพวกเขา ไฉนจะต้องเป็นข้าที่รับเคราะห์”

“เรานี่ดื้อกว่าที่คิดอีกนะเปรมยุดา ที่ดุไปไม่ใช่เพราะโกรธแต่อาเป็นห่วง แล้วยังเรื่องนี้อีกนี่เราคิดไปถึงไหนน่ะ หื้ม?”

คำโปรย ความน่ารักและอ่อนโยนของ ’ซิงซิง‘ จะหยุดยั้งความชั่วร้ายของพ่อและบรรดาพี่ ๆ ได้หรือไม่กัน!?

เมื่อรักครั้งแรกจบลงที่การเลิกรา ตลอดเวลาที่พลัดพรากจากกันไปไกล ไม่เคยมีวันไหนที่ลืมรักเรา