หญิงสาวลืมตาขึ้นมาก็พบว่านางได้มาอยู่ผิดยุคผิดสมัยเสียแล้ว และหญิงสาวร่างนี้กลับเป็นฮูหยินผู้ร้ายกาจของแม่ทัพผู้แสนเย็นชา เขาได้ขับไล่นางออกจากจวนและส่งนางมายังพื้นที่ทุรกันดารแห่งนี้

ตัวประกอบก็มีหัวใจในเมื่อสามีตัวร้ายดันตามตื๊อแต่แม่นางเอก ภรรยาตัวประกอบผู้นี้จะไม่ขอนิ่งเฉยอีกต่อไปหากจุดจบของนางคือการถูกสามีฆ่าตายถ้าอย่างนั้นก็ต้องทำให้พ่อตัวร้ายตกหลุมรักซะเลยเพื่อความอยู่รอดนาง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

สวีซินทะลุมิติเข้ามาอยู่ในนิยายที่ตนพึ่งอ่านไป แต่ทะลุมาแล้วก็แล้วไปเถอะ แต่ไหงต้องทะลุเข้ามาอยู่ในร่างยัยดอกบัวขาวที่ทุกคนเกลียดชังด้วยเล่า ไหนจะ 'ระบบซังกะบ้วย' ที่ทำเธอปวดหัวเช้าเย็นอีก

หลังจากมารดาเสียชีวิต สองพี่น้องก็ถูกขับไล่ออกจากบ้านสกุลหลี่ โชคยังดีที่ยังมีบ้านเดิมของมารดาให้กลับไป

เรื่องราวของมนุษย์คนหนึ่งท้อแท้กับชีวิตเลือกจบชีวิตลงแต่ทว่ากลับได้เกิดใหม่ในโลกที่เต็มไปด้วยอันตรายในร่างกายที่ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป

นินจาอัจฉริยะ อุจิวะ ชิซุย ได้เกิดใหม่ แล้วนั้น ได้เริ่มเนื้อเรื่องของตัวเองในโลกใหม่ที่ไม่มีคาถานินจา หรือต่อสู้แบบนินจา เป็นแค่โลกธรรมดา ได้พบเจอเด็กสาวที่ ยกร่มให้ตนพร้อมตามหาเด็กคนนั้นที่ช่วยเขา

ในศตวรรษที่ 21 เธอคือดอกไม้ดอกใหม่ที่มีศักยภาพไร้ขีดจำกัดในวงการบันเทิง ไม่ว่าจะบทบาทไหนเธอเล่นมาจนหมด แต่จู่ๆวันที่เธอได้ตัดสินใจสารภาพรักกับหนุ่มหล่อในวงการบันเทิง เธอดันตกบันไดตาย

เกิดใหม่คราวนี้ดันเป็นนางร้ายในนิยาย แถมยังต้องตายอย่างน่าอนาถ ทำให้เสี่ยวผิงคิดจะเลี่ยงชะตากรรมนี้ให้ได้ แต่ทำไมบุรุษในเรื่องต่างเข้ามาป้วนเปี้ยนจนน่ารำคาญยิ่งนัก

"ที่นี่ที่ไหนกันทำไมถึงได้ยินเสียงคลื่นทะเลไม่ใช่ว่าฉันกำลังนั่งเรือตกปลาอยู่ในแม่น้ำหรอกเหรอ?"ขณะเธอกำลังสับสนก็ได้ยินเสียงหุ่นยนต์ดังขึ้นมาในหัว "ระบบตกปลากำลังรีสตาร์ท321ติดตั้งสำเร็จ "เฮ๊ย ! "

“คุณหนูสัญญากับข้าได้หรือไม่ว่าจะไม่ทำร้ายลูกของเรา” “เจ้าพูดเรื่องอะไร ข้าบอกข้าไม่ได้ท้อง ถึงข้าจะท้องข้าจะทำร้ายเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเองทำไม” ไป๋อวี้เหยาเอ่ยบอกคนที่ทำสีหน้าจริงจังเสียจนนางไม่กล

แต่งงานเข้าจวนอ๋อง มีบุตรชายหนึ่งคน เขายอมเสียสละบุตรชายเพื่อราษฎรและสตรีที่รักของเขา เพราะเป็นบุตรของสตรีที่เขาเกลียดชัง จึงคิดลงมือได้โดยไม่รู้สึกอันใดใช่หรือไม่....

'เราคบกันไม่ได้' น้ำค้างก้มหน้าหลบสายตา 'ทำไม' ครูหนุ่มถามเสียงราบเรียบ 'มันไม่เหมาะสม' เธอทิ้งคำพูดสุดท้ายก่อนจะเดินจากเขาไปช้าๆ ปล่อยให้คินภัทรยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ...ใช่ ระหว่างเรามันไม่เหมาะสม

เครื่องรางปริศนาถูกส่งต่อจากฆาตรกรผู้หนึ่ง อำนาจของมันล้นเหลือเกินกว่าที่พวกเราจะเข้าใจ จิตวิปลาส โลกวิญญาณ กฎของธรรมชาติที่มองทุกชีวิตเป็นเพียงฝุ่นผง ตราบาปที่เป็นรูปธรรม แม้แต่ความฝันก็ไม่เคยปลอดภัย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

โจวจางหมิ่นเป็นนักเขียนโดนบูลลี่เรื่องตัวละครนางร้ายที่นางแต่ง ก็เกิดความเครียดดื่มเบียร์จนเมามายนอนหลับหน้าคอม ตื่นมาก็ไปโผล่ในนิยายสวมบทบาทนางร้าย นางรู้เนื้อหาของนิยายดี จึงช่วงชิงตัวช่วยของนางเอก

เธอเป็นอาสาสมัครช่วยผู้ประสบภัยอยู่ดีๆ ทำไมทะลุมิติย้อนมาอยู่ในยุคลำบากยากเข็ญ เธอต้องสวมตัวตนศพหญิงสาว ผู้มีชีวิตลำเค็ญ ถูกรังแก ถูกลวงมาข่มขืน ถูกฆาตกรรม เธอจึงต้องมาทวงความยุติธรรมให้เธอผู้นั้น

ท่านจ้าวเซียนใช้ชีวิตเป็นวิญญาณเร่ร่อนอยู่ดี ๆ ในนรกก็ถูกขอร้องอ้อนวอนให้มาดูแลเลี้ยงลูกคนอื่นซะอย่างนั้น โถ่ชีวิต...จากจ้าวเซียนกลายเป็นมะม้าไปซะแล้ว!

อย่าสิลืมอีสานถิ่นฐานเกิด อย่าเตลิดเลิศหลงเจ้าคนหาญมองข้างหน้าเฮืองฮุ่งรุ่งตระกาล อย่าวิจาณว่าอีสานบ่มีดี

ว่าที่บัณฑิตเท่ากับจบแล้ว ดังนั้น 'พิชชาภา' จึงไม่ใช่ของต้องห้ามสำหรับอาจารย์หนุ่มอย่าง 'ธีร์ริท' อีกต่อไป