- 30
- 967
- 0
ภาคิน ทุกคนเรียกเขาว่าพ่อเลี้ยง ใจร้อน ลำพองตัวว่า รวย เก่ง เขาแอบชอบคนที่มีเจ้าของ และพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอมา อินทุอร สาวน้อยกตัญญู เป็นเสาหลักของบ้าน ดิ้นรนมาทำงานไกลบ้านเพราะเงิน คำเดียว
ภาคิน ทุกคนเรียกเขาว่าพ่อเลี้ยง ใจร้อน ลำพองตัวว่า รวย เก่ง เขาแอบชอบคนที่มีเจ้าของ และพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอมา อินทุอร สาวน้อยกตัญญู เป็นเสาหลักของบ้าน ดิ้นรนมาทำงานไกลบ้านเพราะเงิน คำเดียว
เจ้าขวัญ สาวสวยรวยทรัพย์ จุดศูนย์รวมความเฟอร์เฟค ชายใดเห็นต้องหลงรัก แต่ใช้ไม่ได้กับ ปราณนต์ ที่บอกว่าเธอน่ารำคาญและน่าเบื่อ อยากถอนหมั้นใช่ไหม? ได้! แล้วอย่ามาง้อคนสวยละกัน
หากตายแล้วย้อนเวลาไปเกิดใหม่ได้ เมษาคงอยากกลับไปเป็นลูกที่ดีของแม่ แต่ตายตอนนี้ไม่ช่วยอะไร พ่อของลูกมีผู้หญิงใหม่และกำลังไล่เธอออกจากบ้าน เธอไม่อยู่ก็ได้ แต่ก่อนออกไปต้องมีอะไรติดไม้ติดมือไปบ้าง!
เธอคือน้องสาวของเพื่อนที่ทำเขาใจสั่นทุกครั้งที่เจอหน้ากัน “อย่ายิ้มบ่อย” “ทำไมคะ?” “ไม่ชอบให้ใครมอง...หวง”
เธอคิดว่าเขาเป็นเกย์ ส่วนคนที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นเกย์ ก็ดันแกล้งเล่นไปตามน้ำเพื่อแกล้งเธอ
ห่างกันสักพัก ก็ไม่ต่างจากการบอกเลิกแค่ไม่ได้พูดมันออกมาเท่านั้น (เป็นเรื่องที่นำมารีไรต์ใหม่นะคะ เดิมชื่อเรื่องว่าร้ายก็รัก แต่ชื่อไปซ้ำกับคนอื่นเลยเปลี่ยนชื่อใหม่)
ทะลุเข้ามาเป็นตัวร้ายที่มีบทต้องตาย ไอหอมจึงต้องหาทางเอาตัวรอดด้วยการตีสนิทตัวร้ายอย่าง 'ราคินทร์' ผู้ที่เป็นพี่ชายและคนที่ฆ่าเธอ หากไม่อยากตายจึงต้องหาทางทำให้เขารักและเอ็นดู!
ผมปิดบังการมีอยู่ของน้องสาวตัวเองไม่ให้ใครรู้ น้องสาวผมถูกตามล่ามีคนไว้ใจได้ไม่กี่คน ญาติ คนสนิท ไม่มีใครไว้ใจได้สักกคน ทุกคนพร้อมกำจัดน้องสาวผมและหักหลังกันเองทุกครังที่มีโอกาส เพราะพินัยกรรมคุณปู่!
กว่าสี่ปีที่ 'ดวงตะวัน' ต้องใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำทั้งที่เป็นผู้บริสุทธิ์ และแม้วันหนึ่งที่เธอได้ออกมาใช้ชีวิตอิสระอีกครั้ง 'ธีทัต' ก็ยังคงตามจองล้างจองผลาญอย่างไม่ยอมเลิกรา
เราเลิกกันครั้งเดียวก็พอแล้ว...
"อย่าได้ไว้ใจเพื่อนพี่ชาย เพราะพี่ไม่เคยมองเราเป็นน้องสาว แต่จะเอาทำเมีย"
เพื่อนสาวในแชตที่คิดว่าเป็นสาวน้อยน่ารัก คอยแลกเปลี่ยนปรึกษาปัญหาและให้กำลังใจกันด้วยถ้อยคำหวานๆ นุ่มละมุน แท้จริงแล้วก็แค่อวตารของหนุ่มโฉดท่านหนึ่ง…ไม่สิ สองท่านต่างหาก
ทำไมชีวิตตัวประกอบอย่างข้าที่คิดว่าจะอยู่ห่างจากตัวเอกทุกตัวถึงได้ไม่เป็นอย่างที่คิดเลยล่ะ ไหนกันชีวิตอันสงบสุขที่ข้าวาดฝัน พระเอก นางเอก นางร้าย เหล่าพระรอง นางรองทั้งหลาย พวกเจ้าช่วยไปมีปัญหาไกลๆที!
"ถ้าบริการดีจนพี่พอใจ สุดหล่ออยากได้เท่าไหร่ก็ว่ามา" "ค่าตัวผมแพงนะครับ"
เมื่อไหร่.....ท่านจะสั่งประหารข้าสักที!!!!
เป็นเด็กของคุณเกื้อเขาว่ากินหรู อยู่สบาย จ่ายไม่อั้น ไม่จำกัดวงเงิน แต่ต้องเก็บเป็นความลับ ไม่แสดงตัว แค่นั้นก็ได้อยู่ยาว
เขาเป็นต้นเหตุที่ทำให้ภรรยาต้องจบชีวิตลง จึงจมอยู่กับความทุกข์ยาวนานถึงสิบสามปี ก่อนสิ้นลมหายใจเขาปรารถนาที่จะแก้ไขข้อผิดพลาด แล้วก็ได้รับโอกาสนั้นโดยตื่นขึ้นมาอีกครั้งจากเสียงเรียกของภรรยา
ใครสอนให้เธอกล้าอ้างตัวเป็นเมียฉัน / คิดเองได้ค่ะไม่ต้องสอน เฮียมาร์คควรดีใจนะที่พิมยอมรับผู้ชายนิสัยแย่มีดีแค่หล่อแบบเฮียเป็นสามี
หนี้ชีวิตพันผูกเธอไว้กับเขา...แต่สำหรับเขาเธอคือกาฝาก ที่อยากจะสลัดทิ้ง "ฉันไม่มีวันรักผู้หญิงอย่างเธอ! ยัยปลาปักเป้า!"
หากพูดถึงหานจิวอิงผู้คนทั้งเมืองหลวงย่อมคิดถึงความร้ายกาจของนางที่พยายามจนได้เป็นฮูหยินของคุณชายรูปงามแต่ผู้ใดจะรู้นั่นคือหานจิวอิงในตอนสูญเสียความทรงจำนิสัยจริง ๆของนางมิได้เป็นเช่นนั้นแม้แต่น้อย