แรกพบพักตร์รักใคร่หมายปองจิต ยิ่งเชยชิดยิ่งตรึงติดพิสมัย กลับผิดพลั้งจำพลัดพรากสูญสิ้นไป เกิดชาติหน้าฉันใดขอเคียงกัน

ทำไมข้าต้องมาอยู่ในร่างของคนที่ชาวบ้านเกลียดกันทั้งบ้านทั้งเมืองด้วยเนี้ย!

เสี่ยวหลี่หลับไปหลังจากอ่านนิยายจีนโบราณเรื่องหนึ่ง ตัวร้ายในเรื่องทำเธอโมโหจนต้องพิมพ์คอมเมนต์ด่าไปหลายบรรทัด แต่ทำไมพอตื่นขึ้นมา เธอกลับทะลุมิติเข้ามาอยู่ในโลกของนิยายที่เธออ่านค้างไว้เมื่อคืน !?

เวินหลางและเวินลี่จูเป็นจอมยุทธ์อาวุโสที่ถึงคราวต้องละร่างสังขาร ซึ่งพวกเขาก็ทำใจได้ไม่ดิ้นรนอะไร แต่แล้วเมื่อได้เกิดใหม่กลายเป็นความทรงจำยังอยู่ ที่นี่คือที่ไหนกันแม้ดูยากจนแต่กลับมีแต่รอยยิ้มให้กัน

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เพื่อความอยู่รอดของชาวเมืองเขาถูกส่งไปเป็นตัวประกันของสตรีอัปลักษณ์ผู้ลึกลับ เขาจึงหาทางเข้าหานางอย่างมีจุดประสงค์แอบแฝงซ่อนเร้น ส่วนนางกลับมีความลับดำมืดที่ต้องปกปิดไว้ไม่ให้ใครล่วงรู้

เมื่อซอยจุ๊เข้าปากภาพก็ตัด รู้ตัวอีกทีก็อยู่ในโลกของเกมกาชาหมาๆ ที่เล่นอยู่ แถมกลายเป็น นอร์มอล เรท ตัวละครชายเพียงหนึ่งเดียวระดับ N (Normal) สุดกากในเกมกาชาเกลือๆ ที่มีแต่ตัวละครหญิงสวยๆ เท่ๆ เบิ้มๆ

เมื่อหนุ่มวิศวะจบใหม่ต้องทะลุมิติไปเป็นคุณอาตัวน้อยวัย4ขวบมาดูกันว่าเขาจะช่วยตระกูลเฟิงมีชีวิตความเป็นอยู่ให้ดีขึ้นได้อย่างไร พร้อมกับระบบเกมปลูกผักเลี้ยงสัตว์ของเขา....

เฉินตูหลิง ข้ามถนนอยู่ดีๆ ก็ถูกคนชั่วชนตาย แต่ครั้งนี้เป็นความผิดของสวรรค์ เพราะดวงเธอยังไม่ถึงฆาต สวรรค์จึงให้เธอระลึกชาติได้ ให้เธอมีความสามารถของชาติก่อนติดตัว และให้เธอเกิดใหม่ในร่างเด็กสาวตัวแสบ

‘ฉีจิ่งเฉิน’ ผู้ถูกขนานนามว่าบอสแห่งความมืดหมดลมหายใจด้วยความสิ้นหวัง และได้ย้อนกลับมาก่อนวันสิ้นโลกจะเริ่มต้น แต่เดี๋ยวทุกคนก็ต้องตาย เขาเองก็อยากตาย ทว่า‘เนี่ยอี้’ลูกน้องคนสนิทกลับไม่ปล่อยให้เขาตาย

"ถ้าเธออยากได้หัวใจของใคร เธอต้องเอาหัวใจของเธอมาแลก" นัยน์ตาคู่คมมองสบดวงหน้าหวาน "เธอพร้อมเอาใจของเธอมาแลกกับใจของฉันไหม..."

3 ปีกับการเป็นพระชายาที่ถูกหมางเมินเพียงเพราะนางไม่ใช่คนที่เขารัก แม้ยอมทนยามเขาแต่งคนรักเข้ามา แต่ใช่ว่านางต้องเอาชีวิตตัวเองและบุตรในครรภ์เข้าแลก คนที่ไม่รักทำเช่นไรก็ไม่รักเช่นนั้นข้าขอจากไปเอง

นางใช้ชีวิตอยู่ในคาบของบุรุษตั้งแต่แปดขวบ พอเติบโตต้องมารับใช้ดูแลชายหนุ่ม เขากลับไม่มองนางเป็นบ่าว แต่คิดจะเอานางไปทำคนข้างหมอน นางอยู่ในสถานะไหนไม่สำคัญ ขอได้มีกันและกันก็พอ

โชคคืออะไร? เดินเดินอยู่แล้วเก็บเงินได้? หรือคือการซื้อลอตเตอรี่แล้วถูกรางวัลใหญ่? ไม่ใช่ทั้งหมด! แต่มันคือการรวบรวมความมั่งคั่งมาไว้ในที่เดียวเพื่อให้เกิดโชคลาภขึ้น!

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ตัวข้า มู่เซียนเซียน ได้แยกจากครอบครัวเป็นเวลากว่า 2000 ปี หลังจากที่ข้าได้สร้างค่ายกล “ห้วงกาลเวลานิรันดร์” ได้สำเร็จ ถึงคราที่ข้าจะได้กลับไปเสียที

ธีร์หลอกใช้ไอรดาเพื่อแก้แค้น เมื่อทำสำเร็จเขาหายไป โดยไม่รู้ว่าตัวเองได้ทำพลาดอย่างใหญ่หลวง เมื่อคนที่ได้รับผลกรรมของการแก้แค้นกลับเป็นตัวไอรดา เธอถูกพ่อตัดขาดไล่ออกจากบ้าน เมื่อเธอท้องโดยไม่มีพ่อ...

เจี่ยนหวาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชีวิตสตันต์แมนไร้ตัวตนอย่างเขามันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง เมื่ออยู่ดี ๆ ก็มีคนมาบอกเขาว่า ความจริงโลกนี้เป็นโลกนิยาย ส่วนเขาคือลาสต์บอสผู้ชั่วร้ายและอยากครอบครองโลก

ต้องตามหาน้องที่มุดวรรณกรรมเพื่อผู้ชายเหมือนวุ่นวายไม่พอ เขาโดนพ่อส่งเข้าวรรรณคดีผิดเรื่องโผล่มาเจอต้นกุหลาบแห้งเหี่ยวใกล้ตายต้นหนึ่ง ก่อนจะรู้ว่าเรื่องบัดซบทั้งหมดที่เจอมา ช่างจิ๊บจ๊อยเหลือเกิน

"ที่นี่มันบ้านของใครกัน นั่งอ่านนิยายอยู่ดีดีมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเนี่ย!" "ระบบกำลังรีสตาร์ท ติ้ง ติ้ง ติ้ง ระบบติดตั้งสวนผักเกษตรผสมสำเร็จ" "โอ๊ะ!นี่มันสวนผักเกตรผสมของฉันนี่..."