เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ตกใจครั้งแรก ตอนที่นั่งทำงานหามรุ่งหามค่ำ หลับไปตื่นหนึ่ง กลับพบว่าตนเองสวมชุดแดงอยู่ในห้องหอ! ตกใจครั้งที่สอง เมื่อเป็นลมแล้วคิดว่าวิญญานยังไม่ชินกับร่างใหม่ แต่ความจริงคือ กำลังตั้งครรภ์!!!

นริน ทะลุมิติมาอยู่ในนิยายที่กำลังอ่าน หนำซ้ำมาอยู่ในร่างตัวร้ายที่เป็นน้องสาวนางเอก ในนิยาย "จุดจบของตัวร้ายมักไม่ตายดี" เธอจึงคิดจะแก้ไขชะตาของนางร้ายที่มีตัวเองเป็นคนเดินเรื่อง

สำหรับเขานางคือลูกกบฎพ่วงตำแหน่ง 'สตรีเจ้าปัญหา' ทว่ากับนางนั้น 'ตงเปียนอ๋อง' คือชายที่นางต้องจับมาเป็นพระสวามีให้จงได้!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

มาอยู่ในร่างมารดาที่เดิมต้องตายไปแล้วของนางร้ายตัวฉกาจในนิยายเรื่องหนึ่ง สตรีที่งามล่มเมืองหากแต่มีสามีผู้ชั่วร้าย แล้วหญิงสาวที่ไม่เคยมีลูกเช่นนางต้องเลี้ยงดูเด็กคนนี้อย่างไร? ให้ตายเถอะ!

แต่งงานได้หนึ่งเดือนสามีต้องออกรบ ขาดการติดต่อไปนับสิบปี กลับมาอีกทีพร้อมภรรยาสุดที่รักและลูกอีกสองคน หักหลังกันไม่พอ ยังกล้ามาวางแผนยึดเอาสินเดิมและกิจการของนางไปเสวยสุขกันอีก ครั้งนี้ได้เห็นดีกันแน่

เซียวอวิ้นเหมยเลือกรักคนผิด ชีวิตนี้จึงประสบชะตากรรมน่าอดสูสามีวางแผนใส่ร้ายลอบสังหาร สตรีแพศยาลอยหน้าลอยตาแย่งชิงคนรัก ลมหายใจถูกช่วงชิงไปด้วยความรู้สึกไม่ยินยอม

“บ้านฉันขาดคนหุงข้าว มาเป็นแม่บ้านให้ฉันสิ ถ้าถูกใจ ฉันอาจใจดีไม่แฉเรื่องของเธอก็ได้”/“ตกลงค่ะ”แล้วเธอเลือกได้ไหมละทั้งหนีเที่ยว พบเคนมผงในกระเป๋า และไหนจะเรื่องที่เขากล่าวหาว่าเธอกำลังจูบกับผู้ชายอีก

ผมมันก็แค่พ่อค้าอาวุธธรรมดาคนนึงที่ขายตั้งแต่ปืนพกยันรถถัง

เพราะความรักอันไร้ค่า ข้าต้องกลายเป็นคนมีจิตใจชั่วร้าย ทำให้ครอบครัวต้องล่มสลาย ในเมื่อสวรรค์มอบโอกาสครั้งที่สองมาให้ ข้าจะไม่ขอกลับไปเป็นอย่างเดิมอีก

พบกันคราแรกเฟิงอ๋องเกือบคร่าชีวิตของเหลียนผิงให้สิ้นชีพ คิดอะไรถึงจับนางมาแขวนคอเล่น! โชคยังดีที่เสี้ยวเวลาสุดท้ายผู้เป็นอ๋องยังสำนึกได้ไว้ชีวิตนาง หลังจากนั้นนางก็ขอสาบานว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก

เมื่อเธอย้อนอดีตไปอยู่ในร่างของเด็กสาวชาวนา ที่ต้องรับบทภรรยาของชายพิการ เธอจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไรเมื่อไปอยู่บ้านสามีแค่สองวัน ก็ต้องแยกบ้านไปอยู่กระท่อมเชิงเขา โดยไม่มีอะไรติดมือไปเลยแม้แต่ชิ้นเดียว

ข้าเจอเจ้าท่ามกลางสายลมหิมะอันหนาวเหน็บ เจ้าจากข้าไปในวันที่ใจข้าเหน็บหนาวที่สุดเช่นกัน ความทุกข์ทรมานที่ฝากไว้ยังฝังตรึงอยู่ในใจมิลืมเลือน หากเป็นไปได้ขออย่าให้เรากลับมาพบเจอกันอีกเลยในทุกภพทุกชาติไป

คุณหนูสามเปลี่ยนไป! คนเดิมที่ปวกเปียกและอ่อนแอจะไม่มีอีก บรรดาพี่น้องจะร้ายสักเท่าไหร่ นางจะร้ายให้ยิ่งกว่าเป็นหมื่นเท่า !

ผมยังคงตายและเกิดใหม่อีกครั้ง วนลูปอยู่ในวัฏจักรไม่รู้จบ แบกความทรงจำหลายชาติมันก็เหนื่อยนะ! อย่างไรก็ตามชีวิตชาตินี้เหมือนจะไม่เลวเลย สงบสุขดีจั---- ตู้มๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆ สึนะโยชิ "...?"

สมรสพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับ เขาจึงทิ้งฮูหยินคนใหม่ในคืนเข้าหอแล้วออกเดินทางไปสู่สนามรบ ฮูหยินของท่านโหวคนนั้นราวกับรูปปั้นสลัก สามารถถือตราพยัคฆ์อุดรนำกองทหารบุกช่วยสามีกลางวงล้อมศัตรู

คนดุกับเด็กดี คิดว่าใครจะพ่ายแพ้?

ทั้งเขาและนางต่างคนต้องจากบ้านเกิดไปอยู่ไกลถึงชายแดนตะวันตก กระนั้นกว่าเขาและนางจะได้พบกันก็ใช้เวลาถึงเจ็ดปี! แต่ครั้นพบกันความรักก็งอกเงยก่อเกิดจนอุปสรรคทั้งหลายก็มิอาจขวางกั้น