แค่ผูกพัน มันไม่ใช่ความรัก

ชาติก่อนนางบีบบังคับให้พี่สาวเข้าวัง ขับไล่คนรักของอีกฝ่ายออกจากเมืองหลวง ไม่คิดว่าคนรักของพี่สาวแท้จริงจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่หวนกลับมาล้างแค้น เมื่อได้ย้อนกลับมา นางจะขอชดใช้ความผิดทั้งหมดและเข้าวังแทน

เมื่อ 'ณาลัลน์' ตกหลุมรักเสือ เธอจึงแกล้งเป็นเหยื่อ เพื่อให้เสือตายใจ...

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

"ก็ชอบ แต่ไม่ได้ชอบมากขนาดนั้นว่ะ"

"ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะ บุญษา หย่ากันแค่สามวันจำหน้าผัวตัวเองไม่ได้หรือไง"

...ใจง่าย...ปรานปาลินคิดต่อว่าตัวเองในใจเมื่อคิดถึงสิ่งที่เธอกระทำลงไปซึ่งจะไปโทษธรรมฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ แล้วจะไปสู้หน้าคุณท่านทั้งสองได้อย่างไร

เหตุการณ์บางอย่างในอดีตทำให้พ่อของลูกเกลียดเธอนักหนา มิหนำซ้ำยังพูดเต็มปากว่าอยากมีสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่น เมื่อรังเกียจกันขนาดนี้วารินันท์ขออยู่คนเดียวเลี้ยงลูกเองดีกว่าอยู่กับผู้ชายที่ขยันทำร้ายจิตใจ

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

สาวน้อยชาวบ้านธรรมดา ต้องถูกจับให้มาเข้าพิธิคัดเลือกพระชายาให้กับเหล่าบรรดาองค์ชายในวังหลวงตามราชประเพณี

พระเอกเป็นลูกชายมาเฟีย ได้ถูกลอบทำร้ายจากแก๊งฝ่ายตรงข้าม พ่อพระเอกเลยได้ติดต่อไปหาเพื่อนเก่าเพื่อจะขอบอดี้การ์ด เพื่อนพ่อพระเอกเลยส่งนายยเอกซึ่งเป็นลูกชายของตนมาเองมา นายเอกมีหน้าที่สอนพระเอกกับ

ทัศนียาตัดสินใจที่จะขายตัวให้เขา แม้รู้ดีว่าธารจ้องจะเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอให้จมดิน โดยลืมไปว่าการเอาตัวเข้ามาพัวพันกับคนรักเก่าที่เกลียดเธอเข้าไส้อย่างเขา จะทำให้ความลับเรื่อง “ลูกสาว” ที่เธอซ่อนเร

" หน้าก็งั้นๆ หุ่นก็งั้นๆ ใครจะเอาก็เอา" กู .. กู.. "กูไม่เอา!" "แน่ใจนะว่าไม่เอา?"

ซุป'ตาร์ทะลุมิติมายุคโบราณ ปะทะกับสตรีชั้นสูงรายล้อมรอบท่านอ๋องผู้ไม่เห็นหัวใคร ข้าจะต้องใช้มารยาที่สะสมมาจากชาติที่แล้วรอดพ้นเงื้อมมือพวกเขาให้ได้

'เมียลับ' อย่างเธอพร้อมปล่อยเขาได้ทุกเมื่อ แต่...เป็นเขาต่างหากที่ไม่ยอมปล่อยเธอ!

เมื่อความรักกลายเป็นอดีตจึงไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรในปัจจุบัน แม้แต่สิทธิ์ในความเป็นพ่อของลูก เขาก็ไม่มีวันได้เป็น แต่...มีหรือที่เขาจะยอม

เกลียดแสนเกลียดอย่างไรนั้นเธอก็เป็นแม่ของลูก ขับไล่ไสส่งจนเธอทนไม่ไหว ดอกไม้บอบช้ำสักวันก็คงต้องหลุดลอยไปตามสายลม...ในวันที่เขายากที่จะไขว่คว้ามันกลับคืนมา

แค่เขาบอกว่า "จำไม่ได้แล้วก็ไม่อยากจะจำ" แค่นั้นแข้งขาที่ยืนอยู่ก็แทบจะทรุดลงตรงนั้น |Mpreg

ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน เธอก็เป็นได้แค่ "ของตาย" หรือแค่สินค้าทางธุรกิจสำหรับเขา

เธอแอบรักเพื่อนสาวของตัวเอง...ที่กำลังไปนัดวันไนต์สแตนด์กับคนอื่น แล้วเธอจะทนเฉยอยู่ได้อย่างไร