จ้าวหุบเขาเช่นเขาเฝ้าฟูมฟักเลี้ยงดูสาวใช้ตัวน้อยมาตั้งแต่ยังไม่ปักปิ่น แล้วคุณชายหน้าเหม็นพวกนี้คิดมาสู่ขอเสี่ยวเฟิ่งของเขาไปเป็นฮูหยิน คงไม่อยากตายดีแล้วกระมัง

เมื่อสายใยรักเริ่มถักทอจากดินแดนผืนทรายสีทองทอดยาวสู่ดินแดนหิมาลัย หัวใจสองดวงจึงถูกร้อยรัก ผูกพันกันไม่มีวันเสื่อมคลาย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

"อย่าคิดจะจับกูด้วยการปล่อยให้ตัวเองท้อง เพราะกูไม่มีทางเอามึงมาเป็นเมีย หน้าอย่างมึงมากสุดก็เป็นได้แค่ของแก้ขัดกูเท่านั้น!" "นั่นปากหรือตีนที่พูด"

"ท่านแม่หายไปไหนขอรับท่านลุงเยวี่ยน" เสียงสั่นคล้ายจะร้องไห้ถาม เสี่ยวเล่อมองหาทั่วห้องกลับไม่พบท่านแม่ "ข้าว่าท่านแม่ของเจ้าทิ้งเจ้าแล้วละ" "ท่านแม่ทิ้งข้าหรือขอรับ"

สตรีผู้นั้น ทั้งอัปลักษณ์และไร้ยางอาย นางเขียนป้ายขายตนในราคาห้าตำลึงเงิน ฝ่ายเขาคือ ‘พ่อม่าย’ ผู้มีดวงกินเมีย สวรรค์ลิขิตไว้เช่นนี้ ให้ผีเน่ากับโล่งผุ ผูกด้ายแดงไว้คู่กัน

สิ่งของอันล้ำค่ากำลังถูกสองยอดฝีมือตามหาจนแทบพลิกแผ่นดิน เบื้องหลังของการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่กลายเป็นเปลวไฟแห่งความแค้น และไฟสงครามในตอนท้ายกำลังกลายเป็นจุดจบของความรัก

ผมคือนักฆ่าที่ถูกว่าจ้างมาเพื่อสังหาร 'มัน' งานนี้สำเร็จผมจะได้เงินรางวัลอย่างงาม แต่ทำไมผมถึงได้ซวยแบบนี้ วันแรกที่เข้าไปฆ่าก็พลาดท่าโดนมันละเมอจับกดลงกับเตียงซะงั้น นี่ผมจะแทงมันหรือโดนมันแทงกันแน่!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ถูกรุ่นพี่จ้างด้วยเงินหลักแสนเพื่อให้ไปอ่อยคู่หมั้นของตัวเอง แต่คู่หมั้นสุดหล่อคนนั้นจ้างเธอต่อสิบเท่า ‘เพื่อตอบสนองเซ็กส์’ ให้กับเขาแทน

จารชนหญิงทะลุมิติมาอยู่ในนิยายแนวบู๊ลิ้ม เพื่อเอาตัวรอดจากบทขอทาน จึงสวมรอยเป็นธิดาเทพ ดูแลจอมมารที่สูญเสียความทรงจำพร้อมฟูมฟักสี่ก้อนซาลาเปา นับแต่นี้ ชีวิตพวกเขาล้วนตกอยู่ในกำมือเมียและแม่กำมะลอ

"ชอบอ่อยชอบโชว์ไม่ใช่เหรอ ถ้าคนผ่านไปมาแล้วมองเห็นเธอในสภาพนี้ พวกเขาคงตาลุกวาวแล้วรีบขึ้นมาใช้บริการเธอทันที ดีซะอีกเธอจะได้สำเร็จความใคร่ให้พวกเขา แล้วเธอก็จะได้หายคันยังไงล่ะ"

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

“สามีของข้า...ตายไปนานแล้วเจ้าค่ะ” “แล้วความรู้สึกที่เจ้ามีต่อเขา...ตอนนี้ยังคงมีอยู่หรือไม่” ไม่รู้ว่าเหตุใดดลใจให้คนที่ไม่เคยสนใจใคร่รู้เรื่องราวของผู้อื่นเช่นเขา เอ่ยปากถามนางออกไป

เด็กหนุ่มที่ได้รับผลกระทบจากสงครามฮงไกครั้งที่สองจนเขากลายเป็นครึ่งคนครึ่งซอมบี้

ข้า 'เว่ยจินเยว่' เคยโหยหาความตาย เพราะคิดว่ามันคืออิสระที่น่าค้นหา แต่ว่าเมื่อเกิดขึ้นจริง ๆ เหตุใดมันกลับยิ่งวุ่นวายกว่าเดิม มาอยู่โลกอื่นไม่พอ ยังมีสามี ทั้งสามีของนางยังเป็นพระเอก!!!

"มองหน้าหาเรื่องหรือไง!!!" "ไม่ให้มองหน้าแล้วให้มองอะไร? ให้มองส้นตีนหรือไง?"

"อายุยี่สิบแปดปี...โสด...ไม่เอาใครหรือไม่มีใครเอาครับ" หญิงสาวนึกเขม่นคนมาดเข้มตรงหน้า

เหตุตาลปัตรที่เกิดจากมือมืดส่งผลให้การจุติเร็วกว่ากำหนดหลายร้อยปี หากแต่เฟิ่งโม่ซินกลับไม่มีความทรงจำเหล่านั้น ความลับเหล่านี้...เธอจะต้องไขปริศนาให้ได้ [อ่านฟรีทุก 2-3 วัน]