โลกนี้ไม่ควรมีคำว่าถ้า เพราะเป็นเจ้าแล้วก็จะเป็นเจ้าเสมอไป

หญิงสาวตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนเองเข้ามาอยู่ในร่างของนางร้าย 'หลิวเยี่ยนจื่อ' ในนิยายที่มีชะตากรรมอย่างน่าอนาถ หากรักพระเอกแล้วต้องตาย สู้มูฟออนหาผู้ใหม่มิดีกว่ารึ

ผมถูกรถชนตาย แทนที่จะได้ไปต่างโลก แต่ดันไปโผล่ในโลกของวรรณคดีซะงั้น แล้วต้องแก้ไขเรื่องราวต่างๆให้มันจบตามเดิมอีก จะบ้า

ราชาปีศาจหลุดจากการโดนกักขังนานถึงพันปี เขาต้องการแก้แค้นศัตรูในอดีตจึงยึดร่างมนุษย์ซึ่งบังเอิญเป็นดาราดัง แต่เป็นดาราต้องท่องบทด้วยเหรอ แสดงละครทำไมมันยากงี้ แถมแฟนคลับยังชอบมารุมล้อม โอ๊ย รำคาญจริง

เมื่อสิ้นใจ หวังซูลี่ก็ได้รับความทรงจำทั้งสองชาติกลับมา ทำให้รู้ว่าตัวเองทะลิมิติมาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยาย สิ่งที่เธอปรารถนาไม่ใช่การแก้แค้น แต่เป็นการเลี้ยงลูกต่างหาก

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เหตุใดพระเอกที่นางคิดไว้ถึงได้ไม่ตรงปกเช่นนี้ ไหนล่ะบุรุษผู้เย็นชา ข้าเห็นแต่ชายมากมารยาเอาแต่เรียกข้าว่าน้องหญิง...

"ไททัน" เด็กหนุ่มสุดซวยที่ชีวิตติดลบ ถูกฟ้าผ่าตายในขณะกำลังแยกขยะรีไซเคิล แต่แทนที่จะได้ไปสู่สุคติ กลับถูกส่งไปเกิดใหม่ในโลกแฟนตาซีพร้อมกับ "ระบบกำจัดขยะ" ที่ไม่เหมือนใคร

แต่งงานเข้าจวนอ๋อง มีบุตรชายหนึ่งคน เขายอมเสียสละบุตรชายเพื่อราษฎรและสตรีที่รักของเขา เพราะเป็นบุตรของสตรีที่เขาเกลียดชัง จึงคิดลงมือได้โดยไม่รู้สึกอันใดใช่หรือไม่....

ชีวิตก่อนว่าเหนื่อยแล้ว พอมีชีวิตใหม่อีกครั้งดันมาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยายที่เพื่อนรักแต่งซะอย่างนั้น แถมมีจุดจบที่น่าอนาถเพราะหลงผู้จนลืมคนในครอบครัวเสียนี้ ทางรอดเดียวคงต้องเปลี่ยนบทใหม่เท่านั้น

หากพูดถึงหานจิวอิงผู้คนทั้งเมืองหลวงย่อมคิดถึงความร้ายกาจของนางที่พยายามจนได้เป็นฮูหยินของคุณชายรูปงามแต่ผู้ใดจะรู้นั่นคือหานจิวอิงในตอนสูญเสียความทรงจำนิสัยจริง ๆของนางมิได้เป็นเช่นนั้นแม้แต่น้อย

เธอคือ นางฟ้า สัปเหร่อสาวยุคใหม่ สวย แสบ ซ่า บ้าบิ่น กล้าได้กล้าเสียพร้อมชนกับทุกอย่างโดยเฉพาะกับสิ่งที่เรียกว่า " ผี " ส่วนเขาคือ ศรีคราม พ่อครูกึ่งหมอผีหนุ่มผู้รักสันโดษพูดน้อยกับทุกอย่างยกเว้นเมีย

'ซีหยาง' มือปืนแรงค์เอส ทุ่มเทเพื่อองค์กร สุดท้ายกลับพบว่าตนเป็นเพียงหมากไร้ค่าตัวหนึ่ง เมื่อได้โอกาสกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง เขาจึงตั้งใจว่าจะอยู่อย่างสงบ สงบ = ใครอยากมีเรื่องก็เข้ามาดิวะไอ่เวร

ความรักที่ไม่สมหวังทำให้เขาไม่จริงจังที่จะไขว่คว้า แต่พอมีคนถูกใจเข้ามาเวลาจึงไม่สำคัญอีกต่อไป

ลืมตาขึ้นมาก็กลายเป็นนางร้ายตัวประกอบในนิยาย ที่ไม่ได้มีค่ามากมายสำหรับเขา…

นิรดาสาวโสดวัย25แฟนนิยายตัวยงอยู่ดีๆก็ตื่นขึ้นมาในร่างของดรุณีน้อยวัย16 ชื่อหลี่อ้ายเหรินคุณหนูสามบุตรสาวอดีตฮูหยินใหญ่ผู้ถูกลืมแห่งจวนอัครเสนาบดีหลี่และถูกยัดเข้าเกี้ยวเจ้าสาวแทนพี่สาวที่หายตัวไป

ผู้เขียนอาศัยอยู่คาลิฟอร์เนียมาร่วมครึ่งชีวิต ต้องการให้ความรู้แก่คนรุ่นใหม่ที่ต้องการไปทำงานที่ อเมริกา ว่าการอยู่แบบหลบหนีเข้าเมืองแล้วต้องกลายเป็นโรบินฮู้ดหลบซ่อนตัว ต้องปรับตัวและหางานทำได้อย่างไร

'คนเขาไม่รัก' ทุ่มเทหัวใจให้ไปก็ไร้ค่า เสวียนอีจึงได้เลือกจบชีวิตของตนเองลง เพราะไม่อยากเป็นขวากหนามความรักของชายที่รัก ทว่าเมื่อนางฟื้นตื่นขึ้นมาอีกครั้ง กลับพบว่านางกลับมายังร่างตัวเองในวัยสิบห้า

"หญิงงามอันดับหนึ่งในใต้หล้าคือข้าหลี่อี้ สตรียอดผีพนันก็คือข้าหลี่อี้" ฉายาเล่านี้ติดตัวนางมานาน ต่อให้นางต้องเปลี่ยนเจ้าบ่าวเป็นแม่ทัพเทพสงครามผู้มีอดีตความเป็นตายเกี่ยวข้องกับนางในวัยเยาว์ก็เถอะ!

นางตื่นมาในร่างสตรีที่หน้าตาคล้ายตนเอง แถมงดงามและร่ำรวยกว่าที่เคย มีบิดามารดาที่ตายไปแล้วคอยเคียงข้าง ชาตินี้นางควรจะเสพสุขให้เต็มที่ หากไม่ได้รู้ว่านางคือตัวประกอบที่ต้องตายในนิยายน้ำเน่าที่เคยอ่าน!