ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

นักถอนพิษมือทองลืมตามาอยู่ในร่างว่าที่เจ้าสาวอัปลักษณ์แสนอับโชค ญาติๆ ก็ชั่วร้าย บ้านผู้ชายก็ปฏิเสธ ยังดีที่มีระบบล้างพิษวิเศษติดตัวมา นางจึงถอนพิษบนใบหน้าเสียสวยเช้ง !

เมื่อโชคชะตาเล่นตลกกับชีวิตของเธอ 'ไซซี' หญิงสาวผู้ได้รับงานจ้างให้ไปขโมยสิ่งล้ำค่าจากสมัยจีนโบราณ แต่เรื่องราวกลับพลิกผันเมื่อเธอดันตกกระไดพลอยโจรได้แต่งงานกับองค์ชายแห่งสกุลโจเรื่องราวจะเป็นเช่นไรนะ

“ฉันหวังว่าเธอคงไม่โง่พอปล่อยให้ตัวเองท้องหรอกนะ รู้ใช่ไหมว่าลูกฉันจะต้องไม่เกิดจากผู้หญิงอย่างเธอ” และนั่นคือคำพูดของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี “รู้ค่ะ โรสรู้ตัวเองดีว่าอะไรควร อะไรไม่ควร”

เมื่อสาวอวบฐานะร่ำรวยล้นฟ้า"ต้องแต่งงาน"กับชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาแต่ฐานะยากจน พวกเขามีเหตุผลในการแต่งงานแตกต่างกัน ฝ่ายหนึ่งต้องการกอบกู้ชื่อเสียงของครอบครัว ส่วนอีกฝ่ายก็มัวแต่สนใจผลประโยชน์ที่ได้รับ

เมื่อชะตาของราชาเนโครแมนเซอร์ผูกติดกับเด็กไร้เดียงสา...

อรินเคยถูกหักหลังในวันสิ้นโลก เมื่อได้ย้อนกลับมาอีกครั้ง เขาจึงเริ่มตามหาสมาชิกเพื่อเอาตัวรอดโดยไม่พึ่งพาฐานที่มั่น แต่ดูเหมือนเรื่องบางเรื่องจะเหนือความควบคุมไปหน่อย โดยเฉพาะ เพื่อนบ้าน!!

เมื่อถูกดึงเข้ามาอยู่ในนิยายที่มีบทเป็นเพียงแค่ตัวประกอบและต้องจบชีวิตไปในที่สุด เสิ่นอี้จึงอยากที่จะลองเปลี่ยนเส้นเรื่องของนิยาย เพราะเขายังต้องรับหน้าที่เลี้ยงดูเจ้าก้อนแฝดสองคนที่นั่งมองเขาตาปริบๆ

ถูกหักหลังจากคนที่ไว้ใจแม้จะเจ็บแค่ไหนก็ยังนิ่งได้ “ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่กูรู้จักพวกมึง เป็นไปได้ถ้ามีโอกาสเจอกันข้างนอกไม่ต้องทัก ยิ่งทำเป็นไม่รู้จักกันได้ยิ่งดีกูไม่อยากปืนลั่น เข้าใจนะครับ”

ผมโดนทำเสน่ห์หรือเปล่า ทำไมผมถึงหลงเขามาก อ๋อ ไม่ได้โดนทำเสน่ห์ แต่โดนของ(ขา)ขาวเล่นงาน

เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งมันกลับคิดจะเล่นผมที่เปรียบเสมือนพ่อของมัน โอเคผมก็ไม่ใช่พ่อของมันหรอก แต่อะไรทำให้กวินคิดกับผมแบบนี้กัน ไม่ว่าจะทำยังไงเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยนใจจากผมเลยสัก

จะทำยังไงดี? เมื่อนางเอกนิยายอย่างเธอ ต้องหาวิธีรับมือกับนางเอกนิยายคนใหม่ ที่จะมาแทนที่บทนางเอกตัวจริงอย่างเธอ...ถึงเวลาที่จะทวงบทคืนแล้วหรือยัง " บทนางเอกน่ะ... ฉันขอคืนนะ "

อนากานลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างเด็กอายุสิบเก้าปีที่มีลูกหนึ่งคน ชีวิตรันทด มีแม่ก็งกๆ เงิ่นๆ อาศัยอยู่ในกองขยะ เขาอยากจะหนีเอาตัวรอดไปใช้ชีวิตใหม่เริ่ดๆ แต่ก็ดันทิ้งเจ้าหนูตาแป๋วคนนี้ไม่ลง

ในโลกคู่ขนานอาชีพสตรีมเมอร์ไม่เป็นที่สนใจ แต่อยู่ๆก็ได้มีช่อง " หมูน้อยอู๊ดอู๊ด " โผล่ขึ้นมาหน้าแพลตฟอร์ม พร้อมกับหัวผักกาดน้อยๆ โผล่ขึ้นมา " วันนี้น้องหมูน้อยจะมาสตรีมกินมาม่ายี่ฉิบห่อกัน ! "

‘ชีวิต’ เป็นเพียงแค่บทละครเรื่องยาวเรื่องหนึ่งเท่านั้น ในสายตาของพวกเธอแล้วมันก็เป็นเช่นนั้น

เมื่อนักฆ่าเกิดใหม่ในร่างเกอน้อยที่แสนยากจน วาดหวังไว้ว่าชีวิตที่สองจะต้องใช้ชีวิตอย่างสโลว์ไลฟ์ แต่ก็ต้องถูกดับฝันด้วยระบบแสน(ป่วน)ดีที่หนึ่ง ที่ต้องการนำพาโฮสต์สู่ความรุ่งโรจน์ จบแล้ว..วิถีสโลว์ไลฟ์

ตายแล้วมาสิงร่างผู้อื่นก็แล้วไปเถิด ชาวบ้านรังเกียจก็แล้วไปเถิด แต่เหตุใดในบ้านจึงมีหัวไชเท้าคลุกฝุ่นผอมแห้งหนึ่งหัวด้วยเล่า ข้าอยากใช้ชีวิตเกียจคร้านไปวัน ๆ เท่านั้น

"ได้ข่าวว่าคนที่ชื่อฮุ่ยหลิงเก่งกาจนัก ทั้งการค้าขาย วรยุทธ์ หน้าตาก็ล้วนงดงาม ดูดี กิริยาท่าทางก็แลดูสูงศักดิ์ ข้าละอยากมีบุตรเป็นสตรีส่งเข้าเรือนนอนของเขานัก" แต่ท่านฮุ่ยหลิงเป็นเกอนะขอรับท่านป้า

“เมื่อไหร่จะเลิกยืนดูแล้วมาช่วยข้าแบกเจ้าพวกนี้สักที!” “เจ้าก็ทำเองได้นี่” “แต่มันจะดีกว่านี้ถ้ามาช่วยกันปะวะ รู้จักคำว่าน้ำใจรึเปล่า ใจคอจะยืนดูเฉย ๆ เลยรึไง” “ใช่” “กึด...ไอ้เวรนี่”

ตอนโสดก็คิดว่ามันไม่ชอบผู้ชาย ตอนมีแฟนเป็นผู้ชายก็แอบคิดว่าน่าจะมีหวัง แต่พอมันเลิกกับแฟนเสือกบอกว่าไม่ชอบผู้ชาย!!!